رفلاکس حنجره (LPR) چیست؟

برگشت اسید از مری به حنجره و یا گلو را رفلاکس حنجره یا LPR می گویند. این وضعیت در شرایطی که اسفنکتر فوقانی مری به درستی کار نکند رخ می دهد. اما مهمترین نکته این است که رفلاکس حنجره با سوزش سر دل یا رفلاکس معده فرق دارد. هر دو آنها از عملکرد نادرست اسفنکترهای مری ایجاد می شوند. اما سوزش سر دل زمانی اتفاق می‌افتد که اسفنکتر تحتانی (به جای اسفنکتر فوقانی) مری دچار اختلال شود. علاوه بر این، علائم LPR بیشتر در قسمت گلو و حنجره بروز پیدا می کند، در حالی که سوزش سر دل بیشتر در قفسه سینه احساس می شود.

رفلاکس حنجره باعث بروز چه علائمی می شوند؟

LPR مخفف عبارت Reflux Laryngopharyngeal است. LPR گاهی اوقات “ریفلاکس خاموش” نامیده می شود زیرا علائم ریفلاکس سوزش سر دل یا سوء هاضمه را ایجاد نمی کند. با این حال، رفلاکس حنجره در برخی شرایط هم می تواند منجر به بروز عوارض شود. به طور کلی بازگشت سریع اسید از مری در حنجره می تواند منجر به بروز برخی علائم آزار دهنده شود که مهمترین آنها عبارتند از:

• پاکسازی مداوم گلو
• تحریک مزمن گلو
• سرفه مزمن
• گرفتگی صدا
• خلط زیاد در گلو
• دیسفاژی (اشکال در بلع)
• احساس دائمی چیزی در گلو
• احساس بازگشت غذا
• ترشح پشت حلق
• صدای ضعیف
• انسداد راه تنفس
• اسپاسم حنجره (جعبه صدا)
• خس خس سینه

افراد مبتلا به LPR معمولاً علائم کلاسیک سوزش سر دل را تجربه نمی کنند. مگر اینکه، همزمان با آن، فرد به بیماری رفلاکس معده به مری یا GERD مبتلا باشد.

چه عواملی باعث رفلاکس حنجره می شوند؟

دو عضله اسفنکتر در مری قرار دارند. عملکرد نادرست هر یک از آنها منجر به شرایط و علائم مختلفی می شود، از جمله:

اسفنکتر تحتانی مری (LES)

هنگامی که اسفنکتر تحتانی مری به درستی کار نمی کند، اسید معده ممکن است به سمت مری جریان یابد. این جریان برگشتی باعث رفلاکس اسید و درد قفسه سینه می شود. در صورت تداوم دو یا چند بار در هفته، ممکن است فرد مبتلا به GERD تشخیص داده شود.

اسفنکتر فوقانی مری (UES)

وقتی اسفنکتر فوقانی مری به درستی عمل نمی کند، اسید وارد گلو شده و در جایی جمع می شود و در نهایت گلو و جعبه صدا را تحریک می کند.

چه کسانی دچار رفلاکس حنجره می شوند؟

هر کسی ممکن است به  LPR مبتلا شود، اما احتمال بروز آن با افزایش سن، بیشتر می شود. سایر عواملی که می توانند خطر بروز رفلاکس حنجره را افزایش دهند، عبارتند از:

• اضافه وزن
• استرس بیش از حد
• رعایت رژیم غذایی خاص
• پوشیدن مداوم لباس های تنگ یا چسبان

LPR ناشی از اسید معده است که در گلو حباب می کند. هنگامی که قورت می دهید، غذا از گلو و از طریق مری به معده می رود . ماهیچه ای به نام اسفنکتر تحتانی مری سوراخ بین مری و معده را کنترل می کند. عضله به جز زمان بلع غذا، محکم بسته می ماند. هنگامی که این ماهیچه نتواند بسته شود، محتویات حاوی اسید معده می تواند به مری برگردد. این حرکت رو به عقب، رفلاکس نامیده می شود.

فرق GERD با LPR چیست؟

در طی رفلاکس معده GERD ، محتویات معده و دستگاه گوارش فوقانی ممکن است تا مری، فراتر از اسفنکتر فوقانی مری (حلقه ای از عضله در بالای مری)، و به پشت گلو و احتمالاً به مری رفلاکس کند که به عنوان رفلاکس حنجره (LPR) شناخته می شود، و می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد. بزرگسالان مبتلا به LPR اغلب شکایت دارند که پشت گلویشان طعم تلخی دارند، احساس سوزش داشته و یا چیزی گیر کرده است. برخی از بیماران گرفتگی صدا، مشکل در بلع، پاکسازی گلو و مشکل در احساس تخلیه از پشت بینی دارند. اگر جعبه صدا تحت تأثیر قرار گیرد، ممکن است برخی از آنها در تنفس دچار مشکل شوند. بسیاری از بیماران مبتلا به LPR سوزش سر دل را تجربه نمی کنند.

عوارض رفلاکس حنجره در کودکان 

در نوزادان و کودکان، LPR ممکن است باعث مشکلات تنفسی مانند سرفه، گرفتگی صدا، استریدور (تنفس پر سر و صدا)، خروسک، آسم، اختلال در تنفس در خواب، مشکل در تغذیه ب شکل تف کردن)، آبی شدن (سیانوز)، آسپیراسیون، مکث در تنفس شود.

بیماری ریفلاکس معده، که اغلب به عنوان GERD شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که اسید معده به مری برگردد. به طور معمول، غذا از دهان، از طریق مری به پایین و به معده حرکت می کند. حلقه ای از ماهیچه در پایین مری، اسفنکتر تحتانی مری (LES)، منقبض می شود تا محتویات اسیدی معده را از “ریفلاکس” یا بازگشت به مری جلوگیری کند. در کسانی که ریفلاکس دارند، LES به درستی بسته نمی‌شود و به اسید و سایر محتویات دستگاه گوارش اجازه می‌دهد تا به سمت مری و به سمت بالا حرکت کنند.

وقتی اسید معده به بافت حساس مری و گلو برخورد می کند، واکنشی شبیه به ریختن آب لیمو در چشم شما ایجاد می کند. به همین دلیل است که GERD اغلب با احساس سوزش معروف به سوزش سر دل مشخص می شود.

در برخی موارد، ریفلاکس می‌تواند بی‌صدا باشد، بدون سوزش سر دل یا علائم دیگر تا زمانی که مشکلی ایجاد شود. تقریباً همه افراد رفلاکس (GER) را تجربه کرده‌اند، اما این بیماری (GERD) زمانی رخ می‌دهد که رفلاکس اغلب در یک دوره زمانی طولانی ادامه پیدا کند.

متأسفانه، GERD و LPR اغلب در نوزادان و کودکان نادیده گرفته شده و منجر به استفراغ مکرر، سرفه در GERD، و مشکلات راه هوایی و تنفسی در LPR، مانند گلودرد و عفونت گوش می شود. اکثر شیرخوران تا پایان سال اول خود از GERD یا LPR خارج می شوند، اما مشکلات ناشی از GERD یا LPR ممکن است تا مدتها ادامه داشته باشد.

تشخیص رفلاکس حنجره

برای تشخیص LPR، پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و یک سابقه بیماری های زمینه ای بیمار را بررسی می کند. اغلب، رفلاکس حنجره برای تشخیص به تجویز آزمایش نیاز ندارد. با این حال، پزشکان ممکن است یکی از آزمایش های زیر را برای تعیین اینکه آیا LPR دارید یا خیر انجام دهند:

ویدئو فلوروسکوپی

در این آزمایش، شما مایعی را می بلعید که مری، معده و روده ها را می پوشاند تا پزشک بتواند آنها را در عکس اشعه ایکس ببیند.

لارنگوسکوپی

این روش به پزشک اجازه می دهد تا تغییرات در گلو و حنجره را مشاهده و بررسی کند.

تست PH 24 ساعته

در شرایطی که اسید معده بیش از حد به مری یا گلو وارد شود، این روش ممکن است در تشخیص علت اصلی وضعیت بیمار موثر باشند. این آزمایش از دو حسگر pH یکی در پایین مری و دیگری در بالا استفاده می کند. این حسگرها به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی اجازه می‌دهند تا ببینند که آیا اسیدی که به انتهای مری وارد می‌شود به بالای مری حرکت می‌کند یا خیر.

آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی

این روش می‌تواند هرگونه اسکار یا رشد غیرطبیعی در مری را نشان دهد. سپس پزشک شما می تواند هرگونه ناهنجاری را بیوپسی کند. این آزمایش همچنین نشان می دهد که آیا التهاب مری ناشی از بازگشت اسید است یا خیر.

رفلاکس حنجره چگونه درمان می شود؟

گزینه های درمانی رفلاکس حنجره همان راهکارهایی درمان رفلاکس مری به معده هستند که عبارتند از:

تغییرات سبک زندگی

ترک سیگار و الکل، پرهیز از مصرف غذاهای محرک، مدیریت استرس و حفظ وزن مناسب می‌تواند رفلاکس اسید را کاهش دهد و گاهی هم از بروز آن جلوگیری کند.

اصلاح رژیم غذایی

برای درمان و حتی پیشگیری از بروز رفلاکس حنجره بهتر است به این نکته توجه کنید که کدام غذاها علائم شما را تحریک می کنند. برخی از غذاهای رایجی که افراد باید برای پیشگیری از بروز رفلاکس حنجره از مصرف آنها پیشگیری کند شامل مرکبات، گوجه فرنگی، غذاهای تند، غذاهای چرب، کافئین، نوشیدنی های گازدار، شکلات و الکل می شود.

داروها

برخی داروها می توانند اسید معده را کاهش دهند. اینها شامل مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs)، آنتاگونیست‌های گیرنده هیستامین (مسدودکننده‌های H2) و داروهای بدون نسخه (OTC) مانند آنتی اسیدها هستند.

جراحی برای جلوگیری از رفلاکس

رایج ترین جراحی برای رفلاکس، فوندوپلیکاسیون نیسن نام دارد. در طی این روش، جراح بخشی از معده را به دور اسفنکتر تحتانی مری می‌پیچد و آن را در جای خود می‌دوزد.

عوارض رفلاکس حنجره

رفلاکس حنجره در صورت عدم درمان می تواند منجر به بروز برخی عوارض احتمالی شود که برخی از آنها عبارتند از:

• گلو درد
• سرفه مزمن
• تورم تارهای صوتی
• زخم باز روی تارهای صوتی
• تشکیل گرانولوم (توده) در گلو
• بدتر شدن آسم، آمفیزم و برونشیت

LPR درمان نشده همچنین ممکن است در بروز سرطان جعبه صوتی نقش داشته باشد.

سخن آخر

رفلاکس حنجره، نوعی رفلاکس اسید است و زمانی رخ می دهد که اسفنکتر فوقانی مری دچار اختلال و باعث تجمع اسید در گلو گردد. با بروز این شرایط ممکن است علائمی مانند سرفه، پاک کردن گلو، گلودرد، گرفتگی صدا، و صدای ضعیف را تجربه کنید.

اغلب افراد متوجه می شوند که برخی از غذاها باعث تحریک علائم آنها می شود. بنابراین، برای مدیریت علائم، ممکن است نیاز به اصلاح رژیم غذایی خود داشته باشید. علاوه بر این، داروهای OTC و داروهای تجویزی می توانند علائم را کاهش دهند یا از بروز آن جلوگیری کنند. هنگامی که این اقدامات به اندازه کافی کمک نکرد، جراحی می تواند یک گزینه درمانی احتمالی باشد. اما به طور کلی پیش آگهی برای بیمارانی که LPR دارند خوب است زیرا بیشتر علل را می توان با یک سبک زندگی سالم کنترل کرد. سایر پیشنهادات و نکات در مورد درمان و پیشگیری از LPR را از پزشک خود بخواهید.