متخصصین پزشکی در 20 مورد رایج تخصص های پزشکی فعالیت های گسترده ای دارند. پزشکان متخصص در زمینه های مختلف، بیماری های متفاوتی را تشخیص داده و درمان می کنند. در حالی که برخی پزشکان در تشخیص و درمان کل بدن تخصص دارند، پزشکان دیگر متخصص در یک قسمت خاص از بدن مانند پوست یا چشم می باشند.
پس از اتمام دانشگاه و چهار سال تحصیل در یک دانشکده پزشکی معتبر، پزشکان مشتاق به تحصیلات تکمیلی در تخصص مورد نظر خود می پردازند.
یک دوره پس از فارغ التحصیلی پزشک بسته به تخصص به مدت سه تا هفت سال تحت نظارت پزشک ارشدتر به فعالیت پزشکی می پردازد.
این مقاله 20 تخصص پزشک عمومی را معرفی می کند. اگر می خواهید پزشک شوید اما مطمئن نیستید که چه تخصصی را باید دنبال کنید، این یک نقطه عالی برای شروع است.
پزشک خانواده
پزشکان خانوادگی بیماران در هر سنی را معاینه می کنند و مراقبت های اولیه را برای انواع بیماری های شایع ارائه می دهند. آنها معمولاً اولین کسانی هستند که مشکلات عمده سلامتی و بیماری ها را تشخیص داده، آزمایش های تشخیصی تجویز و در صورت نیاز بیماران را به متخصصان ارجاع می دهند.
پس از شرکت در دانشکده پزشکی، پزشکان خانواده به مدت سه تا پنج سال در دوره پزشکی خانواده شرکت می کنند. در این مدت، آنها آموزش های عملی را در زمینه مراقبت از کودکان، طب اورژانس و سایر زمینه های پزشکی عمومی خواهند دید.
پزشک داخلی
متخصصین داخلی مراقبت های اولیه را به بیماران بزرگسال ارائه می دهند. متخصصان داخلی معمولاً بیشتر از پزشکان خانوادگی آموزش های مبتنی بر بیمارستان دارند. آنها ممکن است یک مطب داشته باشند یا به عنوان یک متخصص در درجه اول بیماران را در بیمارستان ببینند.
این پزشکان در دانشکده پزشکی شرکت می کنند و پس از آن به عنوان رزیدنت طب داخلی انجام وظیفه می کنند. سپس متخصصین داخلی می توانند بورسیه تحصیلی را انتخاب کنند تا در زمینه های مختلف دیگر، مانند غدد درون ریز (شرایط مربوط به هورمون) یا قلب (مسائل مربوط به قلب)، تخصص بگیرند.
متخصص اطفال
متخصصین اطفال از نوزادان تا بیماران 18 ساله یا در برخی موارد 21ساله را معاینه می کنند. متخصصان اطفال مراقبت های اولیه بهداشتی را از جمله واکسیناسیون، معاینات عمومی سلامت و درمان مسائلی مانند سرفه، سرماخوردگی و آنفولانزای معده به کودکان ارائه می دهند.
اگر بیمار بیماری جدی تری داشته باشد، پزشک متخصص اطفال او را به متخصص فوق تخصص اطفال ارجاع می دهد (به عنوان مثال، متخصص ارتوپد اطفال یک پزشک متخصص در درمان بیماران جوان مبتلا به مشکلات استخوانی و عضلانی است).
پس از فارغ التحصیلی از دانشکده پزشکی، متخصصان اطفال حداقل سه سال را در دوره ای که بر روی طب کودکان متمرکز است گذرانده اند. اگر آنها تحصیل در فوق تخصص کودکان را انتخاب کنند، سپس در بورسیه آن فوق تخصص شرکت خواهند کرد.
متخصص زنان و زایمان (OB/GYN)
متخصص زنان یک پزشک متخصص در زمینه سلامت زنان است که شامل سلامت باروری، یائسگی و مشکلات هورمونی می شود. یک متخصص زنان و زایمان مراقبت از زنان باردار را ارائه می دهد. متخصصان زنان و زایمان نیز برای زایمان نوزادان آموزش دیده اند.
اغلب، این تخصصها با هم ترکیب می شوند، در این صورت پزشک به عنوان OB/GYN شناخته می شود.
حداقل، OB/GYN ها باید در دانشکده پزشکی و دوره تخصص شرکت کنند و برخی از آنها آموزش خود را با کمک هزینه تحصیلی برای فوق تخصص ادامه می دهند. سرطان شناسی زنان – زمینه ای که با سرطان اندام های تناسلی زنان سروکار دارد – تنها یک نمونه از آن است.
متخصص قلب و عروق
متخصصان قلب بر درمان قلب و عروق خونی آن تمرکز می کنند. این می تواند شامل مدیریت نارسایی قلبی، بیماری های قلبی عروقی و مراقبت های بعد از عمل باشد.
انکولوژیست
انکولوژی یک فوق تخصص پزشکی داخلی است که دارای سه حوزه اصلی پزشکی، جراحی یا رادیوتراپی سرطان می باشد. آنکولوژیست ها با درمان خود بیماری و همچنین علائمی که ایجاد می شود، از بیماران مبتلا به سرطان مراقبت می کنند. غالباً انکولوژیست ها در آزمایشات بالینی با استفاده از درمان های جدید و تجربی برای سرطان هایی که غیر قابل درمان هستند شرکت می کنند.
متخصصان انکولوژی در دانشکده پزشکی و سپس به عنوان رزیدنت انکولوژی فعالیت می کنند. همچنین بورسیه هایی برای فوق تخصص های انکولوژی مانند انکولوژی کودکان (سرطان کودکان) و انکولوژی پرتو درمانی (پرتودرمانی سرطان) وجود دارد.
متخصص گوارش
متخصصین گوارش عملکردها و بیماریهای دستگاه گوارش را درمان می کنند. این رشته پزشکانی را جذب می کند که از انجام عمل ها لذت می برند، اما همچنین مایل به دیدن بیماران در محیط سرپایی هستند.
گوارش یکی دیگر از فوق تخصص های داخلی است. حداقل، متخصصان گوارش در دانشکده پزشکی و سپس رزیدنتی پزشک داخلی شرکت می کنند. از آنجا، آنها باید در آموزش بورسیه برای گوارش شرکت کنند.
متخصص ریه
متخصصان ریه سیستم قلبی ریوی را که شامل قلب، ریه ها و اندام های دخیل در فرایند تنفس است، درمان می کنند. علاوه بر این، متخصصان ریه ممکن است در مطب برای درمان بیماران مبتلا به اختلالات تنفسی، آلرژی شدید، مشکلات ریوی و سایر بیماری های تنفسی فعالیت کنند. آنها همچنین ممکن است بیماران مبتلا به بیماری ریوی را که در بخش مراقبت های ویژه (ICU) هستند درمان کنند.
متخصصان ریه ابتدا در دانشکده پزشکی و به دنبال رزیدنتی پزشک داخلی شرکت می کنند. سپس آنها در دوره بورسیه ریه شناسی شرکت می کنند.
پزشک بیماری های عفونی
پزشکان بیماری های عفونی با عفونت هایی که تشخیص یا درمان آنها دشوار است درگیر هستند. آنها همچنین عفونت های جدی مانند آنفولانزای خوکی، آنفولانزای مرغی، اچ آی وی / ایدز و سایر بیماری های عفونی را درمان می کنند.
متخصص نفرولوژیست
متخصصان نفرولوژی بیماری کلیه را درمان می کنند و برای کسانی که نارسایی کلیه دارند دیالیز تجویز می کنند.
متخصص غدد درون ریز
متخصص غدد درون ریز، بیماری های سیستم غدد درون ریز را درمان می کنند. غدد تولید کننده و ترشح کننده هورمون هایی که تقریباً تمام عملکردهای بدن را کنترل و تنظیم می کنند. افراد مبتلا به دیابت یا بیماری تیروئید اغلب توسط متخصص غدد درمان می شوند.
مانند سایر پزشکان متخصص داخلی، متخصصان غدد در دانشکده پزشکی و پس از رزیدنتی پزشک داخلی شرکت می کنند. سپس آنها ملزم به شرکت در دوره های فلوشیپ غدد درون ریز می شوند. پزشکان متخصص داخلی متخصص بیماریها و شرایط پزشکی هستند که بر سیستمهای “داخلی” بدن تأثیر می گذارد. شاخه های داخلی شامل غدد درون ریز، قلب، انکولوژی، گوارش و سایر موارد است.
چشم پزشک
چشم پزشک، پزشکانی هستند که بیماری ها یا اختلالات چشم مانند آب مروارید و گلوکوم را درمان می کنند. اگر بینایی توسط اپتومتریست بهبود نیافت ممکن است توسط چشم پزشک درمان شود. در صورت لزوم، چشم پزشکان نیز عمل جراحی چشم را انجام می دهند. چشم پزشکان در دانشکده پزشکی درس می خوانند و پس از آن رزیدنت چشم پزشکی می شوند.
متخصص گوش و حلق و بینی
گوش و حلق و بینی یک زمینه پزشکی است که شامل ترکیبی از مهارت های جراحی و پزشکی و درمان در مطب است. آنها ملزم به شرکت در دانشکده پزشکی هستند و گذراندن تخصص گوش و حلق و بینی می باشند.
گوش و حلق و بینی بسیاری از بیماری ها را شامل می شود، از جمله مشکلات سینوسی، آلرژی، سرطان سر و گردن و موارد دیگر. به همین دلیل، بسیاری از متخصصین گوش و حلق و بینی در فلوشیپ های فوق تخصص گوش و حلق و بینی مانند بینی، که بر موضوعات مربوط به بینی و سینوس ها تمرکز دارد، شرکت می کنند.
متخصص پوست
متخصصین پوست شرایطی را تشخیص می دهند که بر مو، پوست و ناخن ها تأثیر می گذارد. این ممکن است شامل درمان بثورات یا آکنه، تشخیص ملانوم (سرطان پوست) و موارد دیگر باشد.
علاوه بر این، متخصصین پوست نیز بسیاری از روشهای زیبایی را انجام می دهند که هزینه آنها توسط بیمار پرداخت می شود و نه بیمه. چنین روش هایی شامل تزریق بوتاکس، درمان پوست با لیزر و موارد دیگر است.
پس از گذراندن دوره پزشکی، متخصصان پوست باید در رزیدنتی پوست شرکت کنند. بورسیه تحصیلی مورد نیاز نیست، اما برخی از متخصصان پوست ممکن است در صورت تمایل به تخصص در زمینه خاصی از پوست، شرکت کنند.
پوست شناسی یک زمینه بسیار رقابتی برای پزشکان است. یکی از دلایل این امر این است که جراحان پوست بسیار خوب کسب درآمد می کنند. به طور معمول، فقط دانشجویان برتر پزشکی در برنامه های رزیدنتی پوست پذیرفته می شوند.
روانپزشک
روانپزشک، متخصص سلامت روان است. آنها مشکلات عاطفی و رفتاری را از طریق ترکیبی از روان درمانی، روانکاوی، دارو و بستری شدن در بیمارستان درمان می کنند. کار آنها ممکن است در مطب، بیمارستان یا ترکیبی از این دو باشد.
پس از دانشکده پزشکی و اخذ مدرک روانپزشکی، برخی از روانپزشکان در دوره های فوق تخصص شرکت می کنند. تعدادی از زمینه های تخصصی مختلف در روانپزشکی وجود دارد، از جمله روانپزشکی کودکان و نوجوانان، داروهای اعتیاد یا اختلالات خوردن.
متخصص مغز و اعصاب
متخصصان مغز و اعصاب پزشکانی هستند که از بیماران مبتلا به بیماری هایی که بر مغز، ستون فقرات یا اعصاب تأثیر می گذارد، مراقبت می کنند.
آنها بیمارانی را معاینه می کنند که دارای اختلالات پزشکی پیچیده مانند بیماری پارکینسون، مولتیپل اسکلروزیس و نوروپاتی هستند. متخصصان مغز و اعصاب همچنین از بیمارانی که مشکلات رایجی مانند سردردهای میگرنی و سرگیجه دارند، مراقبت می کنند.
مانند سایر پزشکان، متخصصان مغز و اعصاب باید در دانشکده پزشکی و سپس در رشته عصب شناسی شرکت کنند. از آنجا، آنها ممکن است دوره فوق تخصص را برای دریافت فوق تخصص، مانند عصب شناسی کودکان یا مغز و اعصاب عروقی (مربوط به عروق خونی مغز) دنبال کنند.
متخصص رادیولوژی
رادیولوژیست یک پزشک است که در مشاهده و تفسیر تست های تشخیصی آموزش دیده است. اغلب، پزشک معالج باید نتایج آزمایش را نیز تفسیر کند. تجزیه و تحلیل رادیولوژیست می تواند اطلاعات یا توصیه های بیشتری را برای آزمایش بیشتر ارائه دهد.
قبل از اخذ مجوز از رادیولوژیست، آنها باید در دانشکده پزشکی و رزیدنت رادیولوژی حضور داشته باشند. از آنجا، آنها ممکن است تصمیم بگیرند که در آموزش بورسیه برای فوق تخصص رادیولوژی که بر جنبه خاصی از رادیولوژی یا ناحیه بدن متمرکز است، شرکت کنند.
متخصص بیهوشی
متخصصان بیهوشی برای مدیریت درد بیمار و علائم حیاتی در طول جراحی آموزش دیده اند. آنها همچنین اغلب شرایط اضطراری پزشکی در بیمارستان، مانند ایست قلبی و مشکلات تنفسی ناگهانی را مدیریت می کنند.
متخصصان بیهوشی باید در دانشکده پزشکی شرکت کنند و پس از آن دوره رزیدنتی برای بیهوشی را دنبال کنند. بسیاری از فوق تخصص های بیهوشی وجود دارد که ممکن است در دوره های تخصصی از جمله بیهوشی برای بیماران مبتلا به درد مزمن یا برای بیماران در ICU شرکت کنند.
جراح
جراح وقت خود را صرف برنامه ریزی یک عمل جراحی، انجام عمل جراحی در اتاق عمل و سپس پیگیری بعد از آن برای شناسایی هرگونه عارضه و تأیید موفقیت آمیز بودن این عمل می کنند.
جراحان می توانند در جراحی عمومی یا در زمینه های تخصصی تر جراحی، مانند جراحی دست، جراحی اطفال یا جراحی عروق (مربوط به مشکلات جریان خون) آموزش ببینند.
آموزش جراح شدن معمولاً چندین سال بیشتر از آموزش پزشک عمومی است. پس از تحصیل در رشته پزشکی، جراحان عمومی باید به مدت سه تا پنج سال در دوره تخصصی شرکت کنند. پس از تأیید مجوز از هیئت مدیره، آنها در بورسیه یا کارآموزی در بخش جراحی شرکت خواهند کرد.
پزشک اجرایی
برخی از پزشکان پزشکی نمی کنند. در عوض، آنها نقش اصلی را در سیاست مراقبت های بهداشتی، تحقیقات دارویی یا شرکت های بیمه سلامت ایفا می کنند. پزشکان غیر بالینی به طور کلی ملزم به گذراندن دوره پزشکی و اقامت هستند. آنها همچنین باید مجوز پزشکی داشته باشند.
سخن آخر
انتخاب تخصص خود به عنوان پزشک یکی از مهمترین تصمیماتی است که شما خواهید گرفت. به این فکر کنید که به چه چیزی بیشتر علاقه دارید و دوست دارید با انتخاب تخصص خود چه کاری انجام دهید.
مثلا:
- اگر مشتاق به عمل کردن باشید، جراحی ممکن است برای شما مناسب باشد.
- اگر به سیستم گوارش علاقه دارید، بهتر است انتخاب کنید که متخصص گوارش باشید.
- اگر مایل به ایجاد روابط بلندمدت با بیماران خود هستید، بهتر است به دنبال پزشک خانواده شدن باشید.
صرف نظر از تخصصی که انتخاب می کنید، قبل از اینکه مجوز طبابت بگیرید باید بین 10 تا 14 سال تحصیل و آموزش ببینید.
علاوه بر آنچه که متخصصان آموزش می بینند، تخصص پزشکان از لحاظ عملی متفاوت است. به عنوان مثال، یک متخصص پوست به طور کلی شب یا آخر هفته کار نمی کند و کنترل بیشتری بر برنامه روزانه خود دارد تا مثلاً یک متخصص قلب که ممکن است در مواقع ضروری و اورژانس به آن احتیاج داشته باشد.
همانطور که در نظر دارید در کدام زمینه پزشکی تخصص داشته باشید. حتماً مواردی از این قبیل را همراه با علایق و آموزش مورد نیاز خود بسنجید.
هر تخصصی را که انتخاب کنید، استعدادهای شما می توانند تأثیر عمده ای بر زندگی مردم داشته باشند و شما را در یکی از پربازده ترین و گاه متواضع ترین مسیرهای شغلی سوق دهند.
آخرین دیدگاه‌ها