لاپاروسکوپی با عنوان لاپاروسکوپی تشخیصی هم شناخته می شود. یک روش تشخیصی جراحی است که برای بررسی اندام های داخل شکم استفاده می شود. لاپاروسکوپی یک روش کم خطر است که فقط نیاز به برش های کوچک دارد. لاپاروسکوپی از ابزاری به نام لاپاروسکوپ برای بررسی اندام های شکمی استفاده می کند. لاپاروسکوپ یک لوله دراز باریک با نور زیاد و یک دوربین با وضوح بالا در قسمت جلو می باشد. لاپاروسکوپ از طریق برش در دیواره شکم وارد می شود. همانطور که حرکت می کند، دوربین تصاویر را به یک نمایشگر ویدئویی می فرستد. لاپاروسکوپی به پزشکتان اجازه می دهد تا در زمان واقعی و بدون جراحی باز، داخل بدن شما را ببیند. پزشک همچنین می تواند در طی این روش نمونه های بیوپسی را تهیه کند.
علت انجام لاپاروسکوپی
لاپاروسکوپی اغلب برای شناسایی و تشخیص منبع درد لگن یا شکم استفاده می شود. معمولاً وقتی انجام می شود كه روش های غیر آسیب زننده قادر به تشخیص نباشند.
در بسیاری از موارد، مشکلات شکمی همچنین با تکنیک های تصویربرداری زیر تشخیص داده می شوند:
- سونوگرافی: با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا از بدن تصاویری تهیه می کند
- سی تی اسکن: که مجموعه ای از پرتوهای ویژه ایکس است که تصاویر مقطعی از بدن می گیرد
- MRI: از آهن ربا و امواج رادیویی برای تشکیل تصاویر از بدن استفاده می کند.
لاپاروسکوپی وقتی انجام می شود که این آزمایش ها اطلاعات کافی برای تشخیص نداشته باشند. لاپاروسکوپی روش همچنین ممکن است برای گرفتن بیوپسی یا نمونه ای از بافت از اندام خاصی در شکم استفاده شود.
پزشک ممکن است لاپاروسکوپی را برای معاینه اندام های زیر توصیه کند:
- كيسه صفرا
- کبد
- لوزالمعده
- روده کوچک و روده بزرگ
- طحال
- معده
- اندام های لگن یا دستگاه تولید مثل
با مشاهده این مناطق با لاپاروسکوپ، پزشکتان می تواند موارد احتمالی زیر را تشخیص دهد:
- توده یا تومور شکمی
- مایع در حفره شکم
- بیماری کبد
- اثربخشی برخی از درمان ها
- درجه پیشرفت سرطان خاص
همچنین، پزشکتان ممکن است بتواند بلافاصله پس از تشخیص درمانی را برای وضعیت شما شروع کند.
دلایل متداول دیگر برای انجام لاپاروسکوپی در زنان عبارتند از:
- تشخیص و درمان اندومتریوز، درد مزمن لگن، بیماری التهابی لگن و علل ناباروری
- برداشتن فیبروم های رحم، کیست تخمدان، غدد لنفاوی یا حاملگی خارج رحمی
- درمان طیف وسیعی از اختلالات، از جمله بی اختیاری ادرار، پرولاپس اندام های لگنی (افتادگی و شل شدن اندامهایی مانند رحم و مثانه) و انواع خاصی از سرطان
- ارزیابی سرطان های خاص، از جمله سرطان های تخمدان، رحم و دهانه رحم.
عوارض لاپاراسکوپی
شایع ترین خطرات مرتبط با لاپاروسکوپی خونریزی، عفونت و آسیب به اندام های شکم شماست. با این حال، خطرات لاپاراسکوپی نادر هستند.
پس از عمل، مهم است که مراقب علائم عفونت باشید. در صورت مشاهده علائم زیر با پزشکتان تماس بگیرید:
- تب یا لرز
- درد شکمی که با گذشت زمان شدیدتر می شود
- قرمزی، تورم، خونریزی یا ترشح در محل برش
- حالت تهوع یا استفراغ مداوم
- سرفه مداوم
- تنگی نفس
- عدم توانایی در ادرار کردن
- سرگیجه
خطر کمی از آسیب به اندام هایی که در طی لاپاروسکوپی مورد بررسی قرار می گیرند، وجود دارد. در صورت سوراخ شدن اندام ممکن است خون و مایعات دیگر به بیرون بدن شما نشت کنند. در این حالت، برای ترمیم آسیب به عمل جراحی دیگری احتیاج دارید.
خطراتی با شیوع کمتر شامل موارد زیر است:
- عوارض ناشی از بیهوشی عمومی
- التهاب دیواره شکم
- لخته خون، که می تواند به لگن، پا ها یا ریه های شما انتقال یابد.
در برخی شرایط، جراح شما ممکن است معتقد باشد که خطر لاپاروسکوپی تشخیصی بیش از حد بالا است. این وضعیت اغلب برای افرادی که جراحی های قبلی شکمی انجام داده اند امکان دارد به وجود آید. در این شرایط خطر ایجاد چسبندگی بین ساختارهای شکم را افزایش می دهد.
انجام لاپاروسکوپی در صورت وجود چسبندگی بسیار طولانی تر خواهد شد و خطر آسیب دیدگی اعضای بدن را افزایش می دهد.
آمادگی برای لاپاروسکوپی
شما باید در مورد هر نوع داروی مصرفی خود، چه با تجویز پزشک و یا بدون نسخه به پزشکتان صحبت کنید . پزشک دستورالعمل مصرف آنها را قبل و بعد از لاپاروسکوپی به شما می گوید، یا حتی امکان دارد دوز داروهایی را که می تواند بر نتیجه لاپاروسکوپی تأثیر بگذارد، را تغییر دهد. در صورتی که داروهای زیر را مصرف می کنید حتما به پزشکتان اطلاع دهید:
- ضد انعقادها، مانند رقیق کننده خون
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، از جمله آسپرین یا ایبوپروفن
- سایر داروهای موثر بر لخته شدن خون
- مکمل های گیاهی یا رژیمی
- ویتامین K
اگر باردار هستید یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، باید به پزشکتان بگویید. این امر خطر آسیب دیدن جنین را کاهش می دهد.
قبل از لاپاراسکوپی، پزشک ممکن است آزمایش خون، ادرار، آزمایش الکتروکاردیوگرام و اشعه X قفسه سینه را توصیه کند. پزشک ممکن است آزمایشات تصویربرداری خاصی، از جمله سونوگرافی، سی تی اسکن یا اسکن MRI را انجام دهد.
آزمایشات جانبی می تواند به پزشک شما کمک کند تا ناهنجاری احتمالی مورد بررسی در طول لاپاروسکوپی را بهتر درک کند. نتایج لاپاروسکوپی همچنین یک راهنمای تصویری در قسمت داخلی شکم را به پزشک می دهد.
احتمالاً لازم است حداقل هشت ساعت قبل از لاپاراسکوپی از خوردن و آشامیدن خودداری کنید. همچنین باید یکی از اعضای خانواده یا دوستان همراه تان باشند تا شما را پس از انجام عمل به خانه برساند.
لاپاروسکوپی اغلب با استفاده از بیهوشی عمومی انجام می شود، که می تواند چندین ساعت پس از عمل باعث خواب آلودگی و عدم توانایی در رانندگی شود.
انجام لاپاروسکوپی
لاپاروسکوپی معمولاً به عنوان یک روش سرپایی انجام می شود. این بدان معنی است که شما قادر خواهید بود همان روز عمل خود، به خانه بروید. ممکن است لاپاروسکوپی در بیمارستان یا یک مرکز جراحی سرپایی انجام شود.
برای لاپاروسکوپی به احتمال زیاد بیهوشی عمومی به شما داده می شود. برای دستیابی به بیهوشی عمومی، یک سرم داخل وریدی (IV) در یکی از رگ های شما وارد می شود. از طریق IV، متخصص بیهوشی می تواند داروهای خاصی به شما بدهد و همچنین مایعات مورد نیاز را تزریق کند.
در بعضی موارد به جای بیهوشی تزریقی از بی حسی موضعی استفاده می شود. یک بی حسی موضعی منطقه محل برش لاپاروسکوپی را بی حس می کند، بنابراین حتی اگر در حین عمل هوشیار شوید، هیچ دردی نخواهید داشت.
در طی لاپاراسکوپی، جراح زیر ناف شکم شما را برش می دهد و سپس یک لوله کوچک به نام کانول در قسمت برش قرار می گیرد. کانول برای باد کردن شکم با وارد کردن گاز دی اکسید کربن استفاده می شود که به پزشکتان این امکان را می دهد تا با وضوح بیشتری اندام های شکمی شما را بررسی کند.
پس از آن، جراح لاپاروسکوپ را از طریق برش وارد می کند. دوربين متصل به لاپاروسكوپ، تصاوير را بر روي يك صفحه نمايش مي دهد و باعث مي شود اندام در زمان واقعي مشاهده شود.
تعداد و اندازه بریدگی ها به این بستگی دارد که جراح به چه منظور و علتی لاپاروسکوپی را انجام می دهد. معمولاً یک تا چهار برش که طول هر کدام بین 1 تا 2 سانتی متر است، ایجاد می شود. برش ها اجازه می دهند تا ابزارهای دیگر استفاده شوند. به عنوان مثال، جراح ممکن است برای انجام بیوپسی نیاز به استفاده از ابزار جراحی دیگری داشته باشد.
پس از انجام عمل، ابزارها برداشته می شوند. سپس برش های شما با بخیه یا نوار جراحی بسته می شوند. ممکن است باند بر روی برش ها قرار داده شود.
زمان لازم برای بهبودی لاپاراسکوپی
پس از پایان عمل جراحی، چند ساعت در بیمارستان بستری خواهید شد. علائم حیاتی، از جمله تنفس و ضربان قلب، از نزدیک تحت کنترل قرار می گیرد. همچنین عوارض جانبی بیهوشی یا عمل جراحی بررسی می شود .
زمان مرخص شدن شما از بیمارستان بستگی دارد به:
- وضعیت بدنی کلی شما
- نوع بیهوشی استفاده شده
- واکنش بدن به عمل جراحی
در بعضی موارد، ممکن است یک شب در بیمارستان بمانید.
در روزهای بعد از لاپاراسکوپی، در مناطقی که برش ایجاد شده است، ممکن است احساس درد متوسط و لرز داشته باشید. هرگونه درد یا ناراحتی باید طی چند روز بهبود یابد. پزشک ممکن است برای تسکین درد، دارو تجویز کند.
همچنین معمول است که بعد از عمل درد شانه وجود داشته باشد. این درد معمولاً نتیجه گاز دی اکسید کربن است که برای باز کردن شکم برای ایجاد فضای برای ابزارهای جراحی استفاده می شود. گاز می تواند دیافراگم شما را تحریک کند، که اعصاب را با شانه شما به اشتراک می گذارد. همچنین ممکن است باعث نفخ شود. ناراحتی باید ظرف دو روز از بین برود.
معمولاً می توانید طی یک هفته کلیه فعالیت های عادی را از سر بگیرید. شما باید حدود دو هفته پس از لاپاراسکوپی دوباره برای پیگیری نتایج به پزشک مراجعه کنید.
در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید برای اطمینان از بهبودی بهتر انجام دهید:
- به منظور کاهش خطر لخته شدن خون، فعالیت سبکی را به محض امکان شروع کنید.
- بیشتر از روزهای معمول استراحت کنید.
- لباس های گشاد بپوشید.
نتایج لاپاروسکوپی
اگر بیوپسی (نمونه برداری) انجام شود، یک آسیب شناس آن را بررسی می کند. آسیب شناس یک پزشک متخصص در تجزیه و تحلیل بافت است. گزارشی که در مورد نتایج به دست آمده، به پزشک شما ارسال می شود.
نتایج عادی ناشی از لاپاراسکوپی نشانگر عدم وجود خونریزی شکمی، فتق و انسداد روده است و نشان می دهد همه اندام های شکم و یا لگن شما سالم هستند.
نتایج غیرطبیعی لاپاروسکوپی
ممکن است این نتایج نشان دهنده شرایط خاص زیر باشد:
- چسبندگی یا زخم های جراحی
- انواع فتق ها
- آپاندیسیت
- التهاب روده
- فیبروم یا رشد غیر طبیعی در رحم
- کیست یا تومور
- سرطان
- کوله سیستیت (التهاب حاد کیسه صفرا)
- التهاب مثانه
- اندومتریوز، اختلالی است که در آن بافت تشکیل دهنده پوشش رحم در خارج از رحم رشد می کند
- آسیب به اندام خاصی
- بیماری التهابی لگن
- عفونت اندام های دستگاه تولید مثل
اگر وضعیت پزشکی جدی تشخیص داده شد، پزشکتان در مورد گزینه های درمانی مناسب با شما صحبت خواهد کرد تا برنامه ای برای رسیدگی به آن بیماری ارائه دهد.
آخرین دیدگاه‌ها