آزمایش الکتروفورز هموگلوبین یک آزمایش خون است که برای اندازه گیری و شناسایی انواع مختلف هموگلوبین در جریان خون شما استفاده می شود. هموگلوبین، پروتئین درون گلبول های قرمز خون است که وظیفه انتقال اکسیژن به بافت ها و اندام ها را بر عهده دارد. آزمایش الکتروفورز هموگلوبین یک جریان الکتریکی را به نمونه خون اعمال می کند. آزمایش الکتروفورز، هموگلوبین طبیعی و غیر طبیعی را از هم جدا می کند. سپس می توان هر نوع هموگلوبین را به صورت جداگانه اندازه گیری کرد. الکتروفورز هموگلوبین سطح هموگلوبین را اندازه گیری می کند و به دنبال انواع غیر طبیعی هموگلوبین است. اغلب برای کمک به تشخیص کم خونی، بیماری سلول داسی شکل و سایر اختلالات هموگلوبین استفاده می شود.
نامهای دیگر این آزمایش الکتروفورز Hb، ارزیابی هموگلوبین، ارزیابی هموگلوبینوپاتی، تقسیم هموگلوبین، Hb ELP، صفحه سلول داسی شکل است.
انواع هموگلوبین
جهش های ژنتیکی می تواند باعث ایجاد هموگلوبین غیرطبیعی در بدن شما شود. این هموگلوبین غیر طبیعی می تواند باعث شود اکسیژن بسیار کمی به بافت ها و اندام های شما برسد.
صدها نوع مختلف هموگلوبین وجود دارد. آنها عبارتند از:
هموگلوبین C: این نوع هموگلوبین اکسیژن را به خوبی حمل نمی کند. این می تواند باعث ایجاد کم خونی خفیف شود.
هموگلوبین F: به هموگلوبین جنینی نیز معروف است. این نوع هموگلوبین در جنین در حال رشد و نوزادان است. بلافاصله پس از تولد با هموگلوبین A جایگزین می شود.
هموگلوبین A: این هموگلوبین بالغ نیز شناخته می شود. هموگلوبین A رایج ترین نوع هموگلوبین است و در کودکان و بزرگسالان سالم یافت می شود. اگر سطح HgbA یا HgbF خیلی زیاد یا خیلی پایین باشد، می تواند نشان دهنده انواع خاصی از کم خونی باشد.
هموگلوبین E: این نوع هموگلوبین بیشتر در افرادی با نژاد آسیای جنوب شرقی یافت می شود. افراد مبتلا به هموگلوبین E معمولاً هیچ علامتی یا علائم خفیف کم خونی ندارند.
هموگلوبین S: این نوع هموگلوبین در بیماری سلول داسی شکل یافت می شود. بیماری سلول داسی شکل یک اختلال ارثی است که باعث می شود بدن گلبول های قرمز سفت و داسی شکل ایجاد کند. گلبول های قرمز سالم انعطاف پذیر هستند بنابراین می توانند به راحتی در رگ های خونی حرکت کنند. سلول های داسی شکل می توانند در رگ های خونی گیر کرده و باعث درد شدید و مزمن، عفونت و سایر عوارض شوند.
سطوح طبیعی انواع هموگلوبین
آزمایش الکتروفورز هموگلوبین در مورد میزان هموگلوبین خون شما اطلاعاتی به شما نمی دهد. این آزمایش در یک شمارش کامل خون انجام می شود. سطوحی که آزمایش الکتروفورز هموگلوبین به آن اشاره می کند، درصد انواع مختلف هموگلوبین است که در خون شما ممکن است وجود داشته باشد. سطح طبیعی هموگلوبین در نوزادان و بزرگسالان متفاوت است:
در نوزادان
هموگلوبین بیشتر از هموگلوبین F در جنین تشکیل شده است. هموگلوبین F هموگلوبین نوزاد تازه متولد شده را تشکیل می دهد. وقتی کودک شما یک ساله می شود به سرعت این هموگلوبین کاهش می یابد:
سن | درصد F هموگلوبین |
تازه متولد شده | 60 تا 80 درصد |
1+ سال | 1 تا 2 درصد |
در بزرگسالان
سطوح طبیعی انواع هموگلوبین در بزرگسالان عبارتند از:
نوع هموگلوبین | درصد |
هموگلوبین A | 95 تا 98 درصد |
هموگلوبین A2 | 2 تا 3 درصد |
هموگلوبین F | 1 تا 2 درصد |
هموگلوبین Sو هموگلوبین C | 0٪ |
چرا به الکتروفورز هموگلوبین نیاز دارید؟
اگر علائم اختلال هموگلوبین دارید ممکن است به آزمایش نیاز داشته باشید. این شامل:
- خستگی
- رنگ پریدگی
- مشکلات رشد در کودکان
- درد شدید (بیماری سلول داسی شکل)
- زردی، شرایطی که باعث زرد شدن پوست و چشم شما می شود.
اگر شما به تازگی بچه دار شده اید، نوزاد تازه متولد شده شما به عنوان بخشی از غربالگری نوزادان مورد آزمایش قرار می گیرد. غربالگری نوزادان گروهی از آزمایشات است که برای اکثر نوزادان آمریکایی بلافاصله پس از تولد انجام می شود. غربالگری شرایط مختلفی را بررسی می کند. بسیاری از این بیماری ها در صورت تشخیص زودهنگام قابل درمان هستند. اگر در معرض خطر داشتن فرزند مبتلا به بیماری سلول داسی شکل یا اختلال ارثی دیگر هموگلوبین هستید، ممکن است بخواهید آزمایش انجام دهید. عوامل خطر عبارتند از:
- پیشینه قومی
- سابقه خانوادگی
- تالاسمی، یکی دیگر از اختلالات هموگلوبین ارثی، بیشتر در بین مردم ایتالیایی، یونانی، خاورمیانه، آسیای جنوبی و آفریقایی شایع است.
آزمایش الکتروفورز هموگلوبین چگونه انجام می شود؟
برای آمادگی برای الکتروفورز هموگلوبین نیازی به انجام کار خاصی ندارید. معمولاً برای آزمایش خون باید به آزمایشگاه بروید. در آزمایشگاه، پرستار نمونه ای از خون را از بازو یا دست شما می گیرد: آنها ابتدا محل را با یک سواب الکل تمیز می کنند. سپس یک سوزن کوچک با لوله ای متصل می کنند که خون را جمع آوری می کند. هنگامی که خون کافی گرفته شد، آنها سوزن را برداشته و محل را با یک پد گاز می پوشانند. سپس نمونه خون شما را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستند. در آزمایشگاه، فرایندی به نام الکتروفورز جریان الکتریکی را از طریق هموگلوبین موجود در نمونه خون شما عبور می دهد. این باعث می شود که انواع مختلف هموگلوبین به نوارهای مختلف تقسیم شود. سپس نمونه خون شما با نمونه سالم مقایسه می شود تا مشخص شود کدام نوع هموگلوبین وجود دارد.
نتایج الکتروفورز هموگلوبین چه چیزی را نشان می دهد؟
نتایج شما انواع هموگلوبین موجود و سطوح هر یک را نشان می دهد. سطح هموگلوبین بسیار بالا یا خیلی پایین ممکن است به این معنی باشد:
- تالاسمی، وضعیتی که بر تولید هموگلوبین تأثیر می گذارد. علائم از خفیف تا شدید متغیر است.
- بیماری هموگلوبین SC، شرایطی که باعث شکل خفیف یا متوسط بیماری سلول داسی شکل می شود.
- بیماری هموگلوبین C، بیماری که باعث ایجاد خفیف کم خونی و گاهی بزرگ شدن طحال و درد مفاصل می شود.
- هموگلوبینوپاتی نادر، گروهی از اختلالات ژنتیکی که باعث تولید یا ساختار غیرطبیعی گلبول های قرمز می شود.
- بیماری سلول داسی شکل. در این حالت، شما یک ژن سلول داسی شکل و یک ژن طبیعی دارید. اکثر افرادی که دارای ویژگی سلول داسی شکل هستند مشکلات سلامتی ندارند.
نتایج شما همچنین ممکن است نشان دهد که آیا یک اختلال خاص خفیف، متوسط یا شدید است. نتایج آزمایش الکتروفورز هموگلوبین اغلب با سایر آزمایشات از جمله شمارش کامل خون و آزمایش خون مقایسه می شود. اگر در مورد نتایج خود سوالی دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
چرا الکتروفورز هموگلوبین انجام می شود؟
شما با به ارث بردن جهش های ژنی بر روی ژن هایی که مسئول تولید هموگلوبین هستند انواع مختلف غیر طبیعی هموگلوبین را به دست می آورید. پزشک ممکن است آزمایش الکتروفورز هموگلوبین را برای تعیین اینکه آیا شما دارای اختلالی هستید که باعث تولید هموگلوبین غیرطبیعی می شود، توصیه کند.
رایج ترین دلایل انجام الکتروفورز شامل موارد زیر است:
به عنوان بخشی از یک معاینه معمول: پزشک شما ممکن است هموگلوبین شما را آزمایش کند تا آزمایش خون کامل را در طول یک برنامه معمول فیزیکی پیگیری کند.
برای تشخیص اختلالات خونی: اگر علائم کم خونی را دارید، ممکن است پزشک شما آزمایش الکتروفورز هموگلوبین را انجام دهد. این آزمایش به پزشک کمک می کند تا انواع غیر طبیعی هموگلوبین را در خون شما پیدا کنند. این موارد می تواند نشانه ای از اختلالات باشد از جمله:
- تالاسمی
- پلی سیتمی ورا
- کم خونی داسی شکل
برای نظارت بر درمان: اگر تحت بیماری هستید که باعث ایجاد انواع غیرطبیعی هموگلوبین می شود، پزشک شما با انواع الکتروفورز هموگلوبین، میزان انواع مختلف هموگلوبین شما را تحت نظر دارد.
برای غربالگری شرایط ژنتیکی: افرادی که سابقه خانوادگی کم خونی های ارثی مانند تالاسمی یا کم خونی داسی شکل دارند، ممکن است قبل از بچه دار شدن، غربالگری این اختلالات ژنتیکی را انتخاب کنند. الکتروفورز هموگلوبین نشان می دهد که آیا انواع غیر طبیعی هموگلوبین ناشی از اختلالات ژنتیکی وجود دارد. نوزادان تازه متولد شده نیز به طور معمول از نظر این اختلالات ژنتیکی هموگلوبین مورد بررسی قرار می گیرند. همچنین اگر سابقه خانوادگی هموگلوبین غیرطبیعی یا کم خونی ناشی از کمبود آهن دارید، پزشک ممکن است بخواهد فرزند شما را آزمایش کند. برای آزمایش نوزاد تازه متولد شده، پزشک متخصص پاشنه پا را با الکل تمیز می کند و پاشنه پا را با یک سوزن کوچک فشار می دهد. پزشک چند قطره خون جمع آوری کرده و بانداژ را روی محل قرار می دهد.
آیا الکتروفورز هموگلوبین خطری دارد؟
برای آزمایش الکتروفورز هموگلوبین نیازی به آماده سازی خاصی ندارید. خطر بسیار کمی برای انجام آزمایش خون وجود دارد. ممکن است در نقطه ای که سوزن در آن قرار داده شده اند احساس درد یا کبودی کمی داشته باشید، اما اکثر علائم به سرعت از بین می روند. وقتی نوک پا پا را فشار می دهید، ممکن است کمی احساس سوزش کنید و ممکن است کبودی کوچکی در محل ایجاد شود. این باید سریع از بین برود. مانند هر آزمایش خون، حداقل خطرات وجود دارد. این شامل:
- کبودی
- خون ریزی
- عفونت در محل سوراخ
در موارد نادر، ممکن است رگ پس از خونگیری متورم شود. این بیماری که به فلبیت معروف است، می تواند چندین بار در روز با کمپرس گرم درمان شود. اگر دچار اختلال خونریزی هستید یا از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید، مانند وارفارین (کومادین) یا آسپرین (بوفرین)، خونریزی مداوم می تواند مشکل ساز باشد.
سخن آخر
اگر در معرض خطر داشتن فرزند مبتلا به اختلال هموگلوبین ارثی هستید، ممکن است بخواهید با یک مشاور ژنتیک صحبت کنید. مشاور ژنتیک یک متخصص آموزش دیده در زمینه ژنتیک و آزمایش ژنتیک است.او می تواند به شما در درک این اختلال و خطر انتقال آن به فرزندتان کمک کند.
آخرین دیدگاهها