کیست استخوانی ساب کندرال چیست؟ 9 روش درمانی

کیست استخوانی ساب کندرال یکی از شایع‌ترین ضایعات استخوانی است که اغلب بی‌علامت آغاز می‌شود؛ اما می‌تواند نشانه‌ای از سایش مفصل، التهاب یا مشکلات ساختاری استخوان باشد.

این کیست‌های کوچک که درست در زیر غضروف ایجاد می‌شوند، گاهی تنها در تصویربرداری تشخیص داده شده و گاهی با درد و محدودیت حرکت خود را نشان می‌دهند. آگاهی از ماهیت این ضایعه می‌تواند از پیشرفت مشکلات بزرگ‌تر جلوگیری کند و تصمیم‌گیری درباره درمان را آسان‌تر سازد.

اگر با درد مفاصل، صدای کلیک یا ناراحتی مزمن هنگام حرکت روبه‌رو هستید، زمان آن رسیده که تشخیص تخصصی دریافت کنید. پزشکت با ارزیابی دقیق علائم، بررسی وضعیت مفصل و ارائه راهکارهای علمی و کاربردی، شما را در مسیر انتخاب بهترین روش درمانی همراهی کرده و کمک می‌کند تا بدون نگرانی، راه‌حل مناسب شرایط خود را پیدا کنید.

کیست‌ استخوان ساب‌ کندرال (SBCs) چیست؟

کیست‌های استخوانی ساب کندرال (Subchondral Bone Cysts) که به اختصار SBCs نیز نامیده می‌شوند، در واقع کیسه‌های کوچک مملو از مایع هستند که در داخل مفاصل و به طور خاص در استخوان ساب کندرال تشکیل می‌شوند. استخوان ساب کندرال، لایه‌ای از بافت استخوانی است که درست در زیر غضروف مفصلی قرار دارد و نقش مهمی در تحمل وزن و کاهش فشار در مفاصل حیاتی مانند زانو، باسن و شانه‌ها ایفا می‌کند.

مایع درون این کیست‌ها عمدتاً از اسید هیالورونیک تشکیل شده است. این ماده همان جزو اصلی مایع سینوویال است که وظیفه روان‌سازی مفاصل و تسهیل حرکت بدون اصطکاک استخوان‌ها را بر عهده دارد.

این کیست‌ها بیشتر در افراد مبتلا به آرتروز یا سایر بیماری‌های مفصلی دیده می‌شوند و به‌طور خاص در مفاصلی که تحت فشار زیادی بوده، شایع‌تر هستند.

استرس و اضطراب قبل از عمل جراحی برای هر فردی دشوار است. با مشاوره قبل از عمل جراحی  پزشکت می‌توانید خیال خود را بابت این مسئله راحت کنید. 

تفاوت کیست ساب کندرال با دیگر کیست‌های استخوانی

برخلاف کیست‌های استخوانی دیگر مانند کیست ساده استخوان یا کیست آنوریسمی، کیست‌های ساب کندرال بیشتر به آسیب‌های مکانیکی یا تحلیل غضروفی مربوط هستند و با اختلال در عملکرد مفصل ارتباط دارند.

علل ایجاد کیست استخوانی ساب کندرال

اگرچه این عارضه برای اولین بار در دهه 1940 میلادی شناسایی شد؛ اما پزشکان هنوز به طور قطعی در مورد مکانیسم دقیق شکل‌گیری کیست‌های استخوانی ساب کندرال به توافق نرسیده‌اند. با این حال یک نظریه غالب وجود دارد که نقش آرتروز را در این میان برجسته می‌کند.

بیش از ۱۰۵ پزشک آنلاین و آماده پاسخگویی

مشاوره آنلاین با بهترین پزشکان و متخصصان ارتوپدی

گفتگو با پزشک

بر اساس این نظریه، آرتروز می‌تواند منجر به افزایش جریان خون به لایه ساب کندرال استخوان شود. این افزایش فشار و گردش خون در نهایت ممکن است به تشکیل کیست‌ها بیانجامد؛ همچنین پدیده اسکلروز ساب کندرال که به معنای افزایش تراکم استخوانی در این ناحیه است، نیز می‌تواند در ایجاد این کیست‌ها نقش داشته باشد.

در صورت نیاز به دریافت مشاوره پزشکی فوری می‌توانید از اپلیکیشن پزشکت اقدام کنید. 

1. تحلیل غضروف مفصلی

در بسیاری از موارد، این کیست‌ها به دلیل تخریب یا نازک شدن غضروف مفصلی به‌وجود می‌آیند. زمانی که غضروف دچار آسیب می‌شود، مایع مفصلی ممکن است که به استخوان زیر آن نفوذ کند و باعث تشکیل کیست شود.

2. آرتروز و ساییدگی مفصل

یکی از دلایل اصلی ایجاد کیست ساب کندرال، آرتروز یا استئوآرتریت است. این بیماری با تخریب تدریجی غضروف همراه است و فشار مزمن روی استخوان زیرین منجر به ایجاد حفره‌های کیستی می‌شود.

3. تروما و ضربه

ضربه‌های شدید یا تکراری به مفاصل نیز می‌تواند موجب آسیب به لایه‌های زیر غضروف و تشکیل کیست ساب کندرال شود.

چنانچه برای اقدامات درمانی کیست استخوانی ساب کندرال به مشاوره نیاز دارید، می‌توانید از طریق گفتگوی آنلاین با دکتر پزشکت در ارتباط باشید.

علائم کیست ساب کندرال

شاید شما هم عکس کیست استخوانی را دیده باشید؛ اما باید بدانید که علائم کیست‌های استخوانی ساب کندرال اغلب با علائم آرتروز همپوشانی دارند و تشخیص افتراقی ممکن است که در ابتدا دشوار باشد. با این حال در برخی موارد، علاوه بر علائم معمول آرتروز، نشانه‌های زیر نیز ممکن است ظاهر شوند:

• ناراحتی و درد خفیف تا شدید
• کاهش انعطاف پذیری مفاصل
• مشکل در حرکت دادن مفاصل
• برآمدگی کیست: در برخی موارد، ممکن است که یک کیسه کوچک و پر از مایع به صورت برجستگی در نزدیکی مفصل قابل لمس باشد.

عوامل خطر ابتلا به کیست استخوانی ساب کندرال

با توجه به ارتباط نزدیک کیست‌های استخوانی ساب کندرال با آرتروز، عوامل خطر ابتلا به این کیست‌ها تا حد زیادی مشابه عوامل خطر ابتلا به آرتروز هستند. برخی از مهم‌ترین این عوامل کیست استخوانی بدخیم به شرح زیر هستند:

• چاقی و اضافه وزن: تحقیقات متعدد نشان داده‌اند که وزن بالا فشار مضاعفی بر مفاصل تحمل‌کننده وزن، به ویژه زانوها، وارد می‌کند و خطر ابتلا به آرتروز و به تبع آن کیست‌های استخوانی را افزایش می‌دهد. این فشار می‌تواند بر سایر مفاصل مانند لگن و حتی دست‌ها نیز تاثیر بگذارد.
• مصرف دخانیات: مواد شیمیایی موجود در سیگار و سایر دخانیات می‌توانند به بافت غضروف آسیب برسانند و در افراد مبتلا به آرتروز، احتمال بروز کیست‌های استخوانی را در طول زمان بیشتر کنند.
• سابقه خانوادگی: زمینه ارثی نقش مهمی در استعداد فرد به ابتلا به آرتروز و کیست‌های استخوانی ساب کندرال دارد. اگر بستگان درجه یک شما به این عارضه مبتلا باشند، احتمال ابتلای شما نیز افزایش می‌یابد.
• فرم غیر طبیعی مفصل و هم تراز نبودن: ساختار غیرطبیعی مفاصل می‌تواند خطر آسیب‌دیدگی و در نتیجه ابتلا به آرتروز و کیست‌های استخوانی را افزایش دهد.
• صدمات مفصلی در گذشته: آسیب‌های سنگین و مکرر به مفاصل در طول زندگی، به ویژه در اثر فعالیت‌های پرفشار، می‌تواند به مرور زمان منجر به فرسودگی غضروف و افزایش احتمال تشکیل کیست‌های استخوانی شود.
• جنسیت: آمارها نشان می‌دهند که زنان نسبت به مردان بیشتر مستعد ابتلا به کیست‌های استخوانی ساب کندرال هستند.

برای دریافت مشاوره آنلاین برای دیسک گردن می‌توانید از طریق وب‌سایت پزشکت اقدام کنید. 

تشخیص کیست استخوانی ساب کندرال

تشخیص کیست‌های استخوانی ساب کندرال معمولاً با استفاده از روش‌های تصویربرداری انجام می‌شود که به شرح زیر هستند:

• تصویربرداری با اشعه ایکس: در بسیاری از موارد، کیست‌ها در تصاویر رادیوگرافی قابل مشاهده هستند.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): اگر کیست در عکس اشعه ایکس به خوبی مشخص نباشد، پزشک ممکن است برای بررسی دقیق‌تر ساختار مفصل و تشخیص کیست، MRI را تجویز کند.

علاوه بر تصاویر، پزشک برای تشخیص دقیق، در مورد سابقه پزشکی بیمار، علائم آرتروز و عوامل خطر احتمالی نیز سوالاتی خواهد پرسید. این اطلاعات به همراه یافته‌های تصویربرداری به تشخیص نهایی کمک می‌کند.

نکته مهم: ابتلا به آرتروز لزوماً به معنای ایجاد کیست استخوانی ساب کندرال نیست. مطالعات نشان داده‌اند که تنها درصد مشخصی از افراد مبتلا به آرتروز دچار این نوع کیست می‌شوند.

عوارض کیست استخوانی ساب کندرال

تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که وجود کیست‌های استخوانی ساب کندرال در افراد مبتلا به آرتروز زانو می‌تواند روند از دست دادن غضروف و پیشرفت آرتروز را تسریع کند؛ همچنین آمارها حاکی از آن است که احتمال نیاز به تعویض مفصل زانو در افرادی که به این کیست‌ها مبتلا هستند، به طور قابل توجهی بیشتر از سایرین است.

روش‌های درمان کیست ساب کندرال

درمان مستقیم کیست‌های استخوانی ساب کندرال معمولاً توصیه نمی‌شود و تمرکز اصلی بر مدیریت علائم آرتروز و کاهش فشار بر مفاصل است. روش‌های مختلفی برای این منظور وجود دارند که به شرح زیر هستند:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند ایبوپروفن می‌توانند به طور موقت درد و التهاب ناشی از آرتروز و کیست‌های استخوانی را تسکین دهند. با این حال مصرف طولانی مدت NSAIDs بدون مشورت پزشک توصیه نمی‌شود.
• کاهش وزن: کاهش وزن در افراد چاق یا دارای اضافه وزن می‌تواند فشار وارده بر مفاصل را کاهش داده و سرعت تخریب غضروف را کندتر کند. این امر به طور غیرمستقیم می‌تواند از تشکیل کیست‌های جدید نیز جلوگیری کند.
• تغییر در سبک زندگی و فعالیت‌ها: اجتناب از فعالیت‌هایی که فشار زیادی بر مفاصل وارد می‌کنند و انتخاب ورزش‌های کم‌ضربه مانند شنا و دوچرخه‌سواری می‌تواند به حفظ سلامت مفاصل و کاهش علائم کمک کند.
• درمان با سونوگرافی: برخی مطالعات نشان داده‌اند که درمان با سونوگرافی ممکن است که در مدیریت درد و علائم آرتروز و کیست‌های استخوانی موثر باشد. با این حال تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
• فیزیوتراپی: در موارد خفیف دژنراتیو مفصل که کیست استخوانی ساب کندرال می‌تواند یکی از نشانه‌های آن باشد، فیزیوتراپی می‌تواند به تقویت عضلات اطراف مفصل و بهبود عملکرد آن کمک کند.
• تزریق داروهای تسکین‌دهنده درد: در صورت شدت یافتن درد، پزشک ممکن است که تزریق داروهای کورتیکواستروئیدی یا سایر مسکن‌ها را در مفصل آسیب‌دیده در نظر بگیرد.
• ترک سیگار: با توجه به نقش منفی دخانیات در تخریب غضروف، ترک سیگار می‌تواند به کاهش علائم آرتروز و کیست استخوانی ساب کندرال کمک کند.
• جراحی تعویض مفصل: در مواردی که علائم آرتروز یا کیست استخوانی بسیار شدید شده و کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار داده باشد، پزشک ممکن است جراحی تعویض مفصل را به عنوان آخرین راه حل در نظر بگیرد.
• جراحی برداشتن کیست: معمولاً برداشتن مستقیم کیست‌های استخوانی توصیه نمی‌شود؛ زیرا می‌تواند خطر عفونت و مشکلات ترمیم زخم را افزایش دهد. با این حال در موارد نادر که کیست بسیار بزرگ بوده و باعث محدودیت شدید حرکتی می‌شود، جراحی برداشتن کیست ممکن است در نظر گرفته شود.

پیشگیری و مراقبت‌های خانگی کیست استخوان ساب غضروفی

سخن آخر

کیست استخوانی ساب کندرال اگرچه در بسیاری از موارد بدون علامت است؛ اما می‌تواند هشدار اولیه‌ای درباره وضعیت سلامت مفصل باشد. توجه به علائم، بررسی دقیق و تشخیص به‌موقع، نقش مهمی در جلوگیری از پیشرفت آسیب‌های مفصلی دارد و به فرد کمک می‌کند تا کیفیت زندگی خود را حفظ کند.

با شناخت بهتر این ضایعه و انتخاب مسیر درمانی مناسب، می‌توان از دردهای مزمن و محدودیت حرکتی جلوگیری کرد. پیگیری منظم، توجه به تغییرات مفصلی و استفاده از توصیه‌های تخصصی، مسیر بهبودی را هموارتر کرده و امکان مدیریت مؤثر کیست استخوانی ساب کندرال را فراهم می‌کند.