ریتالین برای کودکان

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

---

نفخ پانیک بوی مدفوع سرفه مزمن خستگی زیاد شوره سر خارش واژن علائم بیماری

ریتالین برای کودکان دارویی است که فقط با نسخه تجویز می شود. ریتالین معمولا برای کودکان مبتلا به ADHD کاربرد دارد و برای آنها تجویز می شود. مصرف ریتالین به آنها در کنترل رفتارهای بیش فعال و تکانشی موثر است و تمرکز در کودکان را افزایش می دهد. این در حالی است که بسیار از والدین در مورد مصرف این دارو برای کودکان خود ابراز نگرانی می کنند و از عوارض احتمالی آن بی خبر هستند. برهمین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله از پزشکت در مورد تجویز و مصرف ریتالین برای کودکان اطلاعات زیادی را در اختیار شما قرار دهیم تا بتوانید دوره درمان کودک خود را مدیریت کنید.

ریتالین چگونه اثر می کند؟

نحوه عملکرد متیل فنیدات به طور کامل شناخته نشده است، اما تصور می شود که بر روی قشر و نواحی ساقه مغز اثر کرده و اثرات محرک ایجاد می کند. حتی ممکن است با مسدود کردن بازجذب انتقال‌ دهنده‌های عصبی، مانند دوپامین و نوراپی‌نفرین، عمل خود را نشان دهد که منجر به افزایش غلظت می‌شود. این اثرات می تواند در تسکین علائم ADHD در کودکان موثر باشد.

آیا ریتالین برای کودکان بی خطر است؟

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) استفاده از ریتالین را برای کودکان بالای شش سال تایید کرده است. اما این دارو فقط باید با تجویز پزشک باید به کودک داده شود. ریتالین نباید به کودکانی که هر یک از شرایط و علائم زیر را دارند، داده شود:

• گلوکوم (اختلال چشم)
• اضطراب، تنش یا بی قراری
• تیک (حرکات مکرر یا صداهایی که کنترل آنها دشوار است) یا سندرم تورت (یا سابقه خانوادگی آن)
• کودکانی که در 14 روز گذشته از داروهای ضد افسردگی کلاسی به نام مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) استفاده کرده‌اند.
• کودکان مبتلا به آلرژی به هر یک از اجزای فرمول ریتالین، از جمله مواد غیرفعال مانند لاکتوز، استئارات منیزیم، پلی اتیلن گلیکول، نشاسته، ساکارز و تالک.

دوز ریتالین برای کودکان چقدر است؟

ریتالین برای کودکان در دوزهای زیر موجود است:

• قرص های فوری (5، 10 و 20 میلی گرم)
• قرص های طولانی رهش (Ritalin SR با قدرت 20 میلی گرم) و کپسول (Ritalin LA با قدرت 10، 20، 30 و 40 میلی گرم) که SR و LA به ترتیب مخفف رهش پایدار و طولانی اثر هستند.

متیل فنیدیت به طور کلی به عنوان بخشی از کل برنامه درمان ADHD، که شامل مشاوره و درمان های رفتاری است، استفاده می شود.

قرص/کپسول با رهش اصلاح شده معمولا یک بار در روز و معمولا در صبح تجویز می شود. چون به تدریج دارو را در طول روز آزاد می کنند.

• Equasym XL بهتر است قبل از صبحانه داده شود.
• Medikinet XL بهتر است همراه یا بعد از صبحانه داده شود.

نکات زیر ممکن است ایده ای در مورد رژیم دوز ریتالین به شما بدهد:

• ریتالین باید با دوزهای کمتر 10 میلی گرم در روز (5 میلی گرم دو بار در روز قبل از صبحانه و ناهار) شروع شود.
• پزشک ممکن است افزایش تدریجی دوز (5 تا 10 میلی گرم) در هفته را، بسته به بهبود فرزندتان، پیشنهاد کند.
• معمولاً در صورت عدم بهبودی پس از تنظیم دوز مناسب طی یک ماه، مصرف دارو قطع می شود.
• قرص یا کپسول با رهش طولانی مدت هشت ساعت موثر است. اینها ممکن است زمانی استفاده شوند که دوز هشت ساعته قرص‌های انتشار فوری به یک فرمول ریتالین SR یا ریتالین LA اضافه شود. همچنین دوز روزانه نباید بیش از 60 میلی گرم باشد.

نیازی به نگرانی در مورد اینکه آیا مصرف این دارو باعث مشکلات جدی و طولانی مدت در کودک شما می شود، نباشند. به احتمال زیاد مشکلات خاصی را ایجاد نمی کند. دوم، از آنجا که درصد نسبتا زیادی از کودکانی که متیل فنیدیت مصرف می‌کنند (بر اساس این مطالعه، حدود 25 درصد) ممکن است مشکلات جزئی و کوتاه‌مدتی مانند مشکل در اشتها و خواب را تجربه کنند، والدین باید برای بروز این اثرات در فرزندان خود آماده باشند.

احتمال بروز این مشکلات تا حدودی وجود دارد تا بدن کودک بتواند با دارو سازگاری پیدا کند. در این شرایط والدین می تواند راهکارهایی را برای کاهش علائم در نظر بگیرند، برای مثال، خوردن صبحانه مناسب قبل از مصرف دارو می تواند در تسکین علائم بیمار موثر باشد. در نهایت، والدین می توانند با این واقعیت که این داروها می توانند کیفیت زندگی خانواده را در خانه، رفتار عمومی کودک در مدرسه را بهبود بخشند و مشکلات کمتری در زمینه توجه، تکانشگری و بیش فعالی ایجاد کنند، آرامش داشته باشند.

عوارض قرص ریتالین برای کودکان

ریتالین بر انتقال‌دهنده‌های عصبی مغز تأثیر می‌گذارد و می‌تواند سایر سیستم‌های اندام را نیز تحت تأثیر قرار دهد. عوارض احتمالی رایج متیل فنیدیت در کودکان که ممکن است با کاهش دوز کنترل شود عبارتند از:

• عصبی بودن
• سردرد
• درد شکم
• حالت تهوع
• تپش قلب
• کاهش اشتها
• واکنش های آلرژیک
• اختلال خواب (بی خوابی)

حتی مصرف ریتالین در کودکان ممکن است در برخی موارد عوارض جانبی جدی زیر را نشان دهد:

کد تخفیف : daroo

دریافت مشاوره

• تاری دید یا تغییر در بینایی
• رشد آهسته در کودکان (قد و وزن)
• تشنج (به خصوص اگر کودک قبلاً سابقه تشنج را داشته است).
• پریاپیسم (نعوظ دردناک و طولانی آلت تناسلی) در پسران نوجوان

عوارض جانبی جدی ریتالین در کودکان

برخی از عوارض جدی که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند ممکن است در کودکان با سابقه بیماری های زمینه ای دیده شود، از جمله:

• افزایش خطر مرگ ناگهانی در کودکان و نوجوانان با مشکلات جدی قلبی. اگر کودک دارای بیماری های زمینه ای مانند کاردیومیوپاتی و آریتمی (ناهنجاری های ریتم قلب) است، به طور کلی باید از مصرف داروهای محرک اجتناب شود.
• خطر افزایش ناگهانی فشار خون در کودکان مبتلا به فشار خون قبلی (فشار خون بالا). اگر کودک شما علائمی مانند درد قفسه سینه، غش، تغییر ضربان قلب یا تنگی نفس را نشان داد، به پزشک خود اطلاع دهید.
• ممکن است علائم سایر مشکلات روانپزشکی (اختلالات روانی) مانند بیماری دوقطبی، شیدایی و رفتار پرخاشگرانه را بدتر کند. علائم روان پریشی یا شیدایی جدید مانند توهم (شنیدن صداها یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند) و هذیان (باور کردن چیزهایی که واقعی نیستند) ممکن است در برخی موارد رخ دهند.
• مشکلات گردش خون در انگشتان دست و پا در صورتی که کودک برخی از اختلالات مربوط به عروق خونی داشته باشد. ممکن است باعث بی حسی، درد، تغییر رنگ پوست و حساسیت به دما در انگشتان دست و پا شود.

از سوی دیگر، شواهدی وجود داشت که متیل فنیدیت با خطر عوارض جانبی از جمله مشکلات خواب و کاهش اشتها همراه است. این عوارض جانبی “عوارض جانبی غیر جدی” در نظر گرفته می شوند. با این حال، اگر کودک شما نمی‌خوابد یا غذا نمی‌خورد، این علائم ممکن است کاملاً جدی به نظر برسد. خبر خوب این است که هیچ مدرکی مبنی بر اینکه متیل فنیدیت عوارض جانبی جدی را افزایش می‌دهد، یعنی چیزی که نیاز به بستری در بیمارستان دارد یا منجر به یک بیماری مادام‌العمر ‌شود، وجود ندارد.

اقدامات احتیاطی هنگام استفاده از ریتالین

اگر پزشک معالج برای کودک شما ریتالین را تجویز کرده است باید قبل و بعد از تجویز ریتالین برای کودک خود اقدامات احتیاطی خاصی را انجام دهید، از جمله:

پزشک خود را در مورد هر بیماری زمینه ایدیگری در کودک خود یا اینکه آیا او برای هر بیماری دیگری تحت درمان است، مطلع کنید.

در مورد هرگونه سابقه خانوادگی اختلالات روانی یا خودکشی، با روانشناس فرزندتان مشورت کنید و موارد را به آنها اطلاع دهید.

پزشک خود را در مورد داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای سرماخوردگی/آلرژی، داروهای تشنج، رقیق‌کننده‌های خون، یا داروهای فشار خون (ضد فشار خون) که فرزندتان در حال حاضر مصرف می‌کند یا اخیرا مصرف کرده است، مطلع کنید. ریتالین ممکن است تداخلات دارویی ناخواسته داشته باشد.

قبل از شروع هر گونه محصول بدون نسخه (OTC)، مکمل بهداشتی یا فرمولاسیون گیاهی برای کودک خود، حتماً پزشک متخصص مراقبت های بهداشتی کودک خود را از مصرف ریتالین مطلع کنید.

دارو را از کودکان دور نگه دارید زیرا ممکن است باعث وابستگی و سوء مصرف مواد شود. در صورت مصرف بیش از حد سریعا به مراکز درمانی مراجعه کنید.

سوالات متداول

کودک چه مدت می تواند ریتالین مصرف کند؟ اگر ریتالین برای کودک شما خوب عمل کند، پزشک ممکن است استفاده از آن را برای چندین ماه یا حتی سالها توصیه کند. با این حال، ریتالین یک داروی مادام العمر نیست. پزشک هر شش ماه یکبار پیشرفت کودک را کنترل می کند، دوز را کاهش می دهد یا دارو را بر اساس بهبود نشان داده شده قطع می کند.

آیا ریتالین بر ضریب هوشی تأثیر می گذارد؟ نه، ریتالین روی ضریب هوشی کودک تاثیری ندارد. زیرا عملکرد شناختی را در کودکان مبتلا به ADHD بهبود می بخشد.

محققین صدها مقاله را برای بررسی اثرات متیل فنیدیت را برای کودکان مبتلا به ADHD بررسی کرده اند. تجزیه و تحلیل آنها نشان داد که متیل فنیدات عملکرد کودکان را در کلاس درس بهبود می بخشد. به عبارت دیگر، معلمان علائم کمتر ADHD و رفتار عمومی بهتر را در زمانی که کودکان مبتلا به ADHD دارو مصرف می کردند، گزارش کردند. علاوه بر این، والدین زمانی که فرزندانشان دارو مصرف می کردند، کیفیت زندگی بهتری را برای خانواده گزارش کردند.

هنگامی که با رفتار درمانی ترکیب شود، ریتالین یا متیل فنیدیت در دوزهای مناسب برای کمک به کودکان مبتلا به ADHD ایمن و موثر است. حتی علائم شدت، بیش فعالی و بی توجهی را کاهش می دهد و در عین حال کنترل تکانه را در کودکان مبتلا به ADHD بهبود می بخشد عوارض جانبی ممکن است با استفاده از کمترین دوز مورد نیاز پس از نظارت دقیق بهبود به حداقل برسد. در مورد هر گونه عوارض جانبی در کودک خود به پزشک خود اطلاع دهید و از پیگیری های منظم اطمینان حاصل کنید. اگرچه برای کودکان بالای شش سال بی خطر است، اما نباید به کودکان مبتلا به بیماری های زمینه ای داده شود.