دپاکوت چیست؟

دپاکوت (Depakote) یک داروی ضد صرع (AED) است که برای پیشگیری از تشنج و میگرن و درمان دوره های شیدایی و اختلال دوقطبی در کودکان و بزرگسالان استفاده می شود. Depakote که به صورت خوراکی مصرف می شود، به عنوان یک قرص استاندارد، با رهش طولانی و یا تاخیری رهش و کپسول اسپری عرضه می شود. دپاکوت با افزایش مقدار گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در مغز عمل می کند. گابا یک آمینو اسید و انتقال دهنده عصبی است که فعالیت در مغز را مهار می کند. انتقال دهنده عصبی یک ماده شیمیایی که مسئول انتقال اطلاعات از یک سلول به سلول دیگر است.

دپاکوت برای چه مواردی استفاده می شود؟

سازمان غذا و دارو (FDA) دپاکوت را برای چندین کاربرد تایید کرده، این یکی از داروهای AED است که برای کودکان مبتلا به صرع تجویز می شود. دپاکوت به عنوان تک درمانی (تنها AED) و یا درمان کمکی (با یک یا چند AED دیگر) استفاده می شود.

FDA  دپاکوت را برای موارد زیر تایید کرده است:

• پیشگیری از میگرن
• دوره های شیدایی اختلال دوقطبی
• درمان دیگری برای درمان اختلالات تشنج که شامل تشنج غیبت است.
• به تنهایی یا همراه با سایر AED ها برای پیشگیری از تشنج های غایب ساده و پیچیده (تشنج هایی که کل مغز را تحت تاثیر قرار می دهند).

فرمول اسپرینکل فقط برای نشانه های تشنج تایید شده، نه برای پیشگیری از میگرن یا شیدایی.

نحوه مصرف دپاکوت

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دپاکوت را برای یک یا دو بار در روز تجویز می کنند. قرص دپاکوت را به طور کامل مصرف کنید. آنها را نجوید یا له نکنید. کپسول اسپرینکل دپاکوت را می توان به طور کامل یا باز قورت داد. اگر کپسول را باز کردید، محتویات آن را روی غذای نرم بپاشید و مصرف کنید. این دارو باید در ظرف اصلی خود و دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری شود.

موارد استفاده خارج از برچسب

گاهی اوقات دپاکوت برای استفاده های خارج از برچسب تجویز می شود. در این موارد، اگر پزشک صلاح بداند، احتمال دارد دپاکوت را برای شرایطی که در برچسب مشخص نشده، تجویز کند. دپاکوت معمولاً خارج از برچسب برای موارد زیر تجویز می شود:

• جنون جوانی
• اختلال اسکیزوافکتیو
• پیشگیری از علائم درد نوروپاتی محیطی

دستورالعمل ها و دوز دپاکوت در مواردی که برای استفاده های خارج از برچسب تجویز می شود، می تواند متفاوت باشد. بسته به فرمولاسیون، دوز و سایر داروهایی که مصرف می کنید، دپاکوت ظرف یک ساعت شروع به کار می کند.

عوارض جانبی دپاکوت چیست؟

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و احتمال دارد موارد دیگری نیز رخ دهد. یک متخصص پزشکی می تواند شما را در مورد عوارض جانبی راهنمایی کند. اگر عوارض دیگری را تجربه کردید، با داروساز یا متخصص پزشکی خود تماس بگیرید.

دپاکوت اغلب به خوبی تحمل می شود. با این حال، می تواند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند که از خفیف تا شدید متغیر است. دپاکوت همچنین می تواند عوارضی برای سلامتی ایجاد کند که برای بدن مضر است.

شایع ترین عوارض جانبی دپاکوت، عبارتند از:

• تب
• راش
• گیجی
• کبودی
• سردرد
• درد شکم
• کمر درد
• تنگی نفس
• سوء هاضمه
• یبوست، اسهال
• جراحت تصادفی
• آلوپسی (ریزش مو)
• عصبی بودن، لرزش
• بی خوابی (مشکل خواب)
• ادم محیطی (ورم اندام ها)
• افزایش وزن، افزایش اشتها
• افسردگی، بی ثباتی عاطفی
• وزوز گوش (زنگ در گوش)
• تاری دید، دوبینی، نیستاگموس
• فراموشی (از دست دادن حافظه)
• سرگیجه، کاهش تعادل و هماهنگی
• احتقان، گلودرد، برونشیت، آنفولانزا، عفونت
• ضعف، کمبود انرژی، خواب آلودگی بیش از حد
• بی اشتهایی (از دست دادن اشتها)، حالت تهوع، استفراغ، کاهش وزن

عوارض جانبی رایج معمولا خفیف و قابل تحمل هستند، اما در برخی افراد می توانند شدید و ناراحت کننده باشند. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در مورد عوارض جانبی خود مشورت کنید. آنها احتمال دارد بتوانند به شما در مدیریت برخی از عوارض جانبی کمک کنند.

عوارض جانبی شدید

دپاکوت می تواند عوارض جانبی جدی و گاهی کشنده ایجاد کند. مهم است که از این عوارض آگاه باشید و اگر شروع به تجربه هر یک از آنها کردید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

عوارض جانبی جدی Depakote عبارتند از:

• پانکراتیت: التهاب لوزالمعده می تواند خطرناک و جدی باشد.
• آسیب کبدی: آسیب به کبد می تواند خطرناک باشد، به ویژه در طول شش ماه اول درمان یا برای کودکان زیر 2 سال.
• ناهنجاری های هنگام تولد: هنگامی که در دوران بارداری مصرف شود، نوزاد احتمال دارد دچار آسیب مغز، ستون فقرات یا سایر ناهنجاری های قابل توجه شود.

عوارض بلند مدت دپاکوت

عوارض جانبی دپاکوت می تواند پیامدهای طولانی مدت داشته باشد:

• نارسایی کبد و پانکراتیت ناشی از دپاکوت می تواند باعث آسیب ماندگاری اعضای بدن شود.
• خطرات جنینی احتمال دارد باعث بیماری های مادام العمر برای کودک شود. دپاکوت در دوران بارداری و فقط در صورت لزوم با احتیاط فراوان مصرف می شود.

دپاکوت احتمال دارد عوارض جانبی دیگری ایجاد کند. در صورت بروز هرگونه مشکل غیرعادی در حین مصرف این دارو با پزشک خود تماس بگیرید.

چه مقدار دپاکوت باید مصرف کنم؟

دوز این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای متوسط این دارو است. اگر دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک اجازه دهد.

مقدار دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین، تعداد دوزها، زمان مجاز بین آنها، و مدت زمانی که دارو مصرف می‌کنید به بیماری که دارو را برای آن استفاده می‌کنید بستگی دارد.

افراد مسن باید با دوز کم، با افزایش آهسته تر دوز و نظارت بر مصرف مایعات و تغذیه شروع کنند. علاوه بر این، اگر ناراحتی معده را تجربه می کنید، شاید از افزایش آهسته دوز اولیه خود و یا مصرف دپاکوت با غذا سود ببرید.

اگر یک دوز را فراموش کردید، نوبت بعدی را در اسرع وقت مصرف کنید. اگر به دوز برنامه ریزی شده بعدی خیلی نزدیک است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید و آنها را دو برابر نکنید.

عوارض مصرف بیش از حد دپاکوت چیست؟

اگر به طور تصادفی یا عمدی مقادیر بالایی از دپاکوت را مصرف کنید، می توانید عوارض شدید و خطرناک را تجربه کنید. اثرات مصرف بیش از حد دپاکوت عبارتند از:

• بلوک قلبی
• کمای عمیق
• کاهش هوشیاری
• هیپرناترمی (سطوح سدیم خون بالا)

علائم مصرف بیش از حد، مانند هایپرناترمی و بلوک قلبی را می توان از نظر پزشکی مدیریت کرد. نالوکسان احتمال دارد برخی از اثرات را معکوس کند، اما می تواند تشنج ایجاد کند، بنابراین در صرع با احتیاط بسیار استفاده می شود. علاوه بر این، همودیالیز ممکن است به حذف دارو از بدن کمک کند.

اگر فکر می‌کنید که شما یا شخص دیگری دپاکوت را بیش از حد مصرف کرده، با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی یا مرکز کنترل سموم تماس بگیرید.

موارد احتیاط هنگام مصرف

بسیار مهم است که پزشک در حین استفاده از این دارو، پیشرفت آن را از نزدیک بررسی کند تا ببیند آیا این دارو به درستی کار می کند یا خیر و اجازه تغییر دوز را بدهد. ممکن است برای بررسی هر گونه عوارض ناخواسته به آزمایش خون و ادرار نیاز باشد.

مصرف در بارداری

استفاده از این دارو در دوران بارداری (به ویژه در 3 ماه اول بارداری) می تواند به جنین آسیب برساند و عوارض ناخواسته جدی ایجاد کند (مثلا مشکلات مغزی یا صورت، مشکلات قلب یا عروق خونی، مشکلات بازو یا پا، یا هوش یا ذهنی). چالش ها و مسائل). برای جلوگیری از باردار شدن از یک روش موثر پیشگیری از بارداری استفاده کنید. اگر فکر می کنید در حین استفاده از دارو باردار شده اید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

مصرف اسید فولیک قبل از باردار شدن و در اوایل بارداری برای کاهش احتمال عوارض جانبی مضر در جنین بسیار مهم است. اگر مطمئن نیستید که چگونه یک محصول اسید فولیک را انتخاب کنید، از پزشک یا داروساز خود کمک بخواهید.

مصرف در بیماران کبدی

در حین استفاده از این دارو ممکن است مشکلات کبدی رخ دهد. اگر بیش از یکی از علائم زیر را داشتید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید: درد یا حساسیت به لمس شکم یا معده، مدفوع خاک رس، ادرار تیره، کاهش اشتها، تب، سردرد، خارش، از دست دادن اشتها، تهوع و استفراغ،  بثورات پوستی، التهاب پاها، خستگی یا ضعف غیرمعمول، زردی چشم یا پوست.

پانکراتیت احتمال دارد در حین استفاده از این دارو رخ دهد. اگر دچار درد ناگهانی و شدید معده، لرز، یبوست، حالت تهوع، استفراغ، تب یا سبکی سر شدید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

اگرحالت خواب‌آلود، کسلی، خستگی، ضعف یا احساس سستی، تغییر در وضعیت ذهنی، دمای پایین بدن یا استفراغ دارید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. اینها احتمال دارد علائم یک بیماری جدی به نام آنسفالوپاتی هیپرآمونمیک باشد.

دیوالپروکس سدیم احتمال دارد باعث سرگیجه، سبکی سر، خواب آلودگی یا هوشیاری کمتر از حد معمول در برخی افراد شود. تا زمانی که متوجه نشدید این دارو بر شما تأثیر می گذارد، رانندگی نکنید یا کار دیگری که می تواند خطرناک باشد انجام ندهید.

بدون مشورت با پزشک خود، مصرف این دارو را قطع نکنید. ممکن است پزشک بخواهد که قبل از قطع کامل مصرف، به تدریج مقدارآن را کاهش دهید. این می تواند به پیشگیری از بدتر شدن تشنج و کاهش احتمال علائم ترک کمک کند.

قبل از انجام هر گونه آزمایش پزشکی، به پزشک مسئول اطلاع دهید که از این دارو استفاده می کنید. نتایج برخی از آزمایشات می تواند تحت تأثیر این دارو باشد.

دیوالپروکس سدیم ممکن است باعث واکنش های آلرژیک جدی شود که بر اندام های مختلف بدن (مانند کبد یا کلیه) تأثیر می گذارد.

خطر افزایش تحریک پذیری

دیوالپروکس سدیم احتمال دارد باعث تحریک پذیری یا سایر رفتارهای غیرعادی در برخی افراد شود. همچنین ممکن است باعث شود برخی افراد افکار و تمایلات خودکشی داشته باشند یا بیشتر افسرده شوند. اگر متوجه هر یک از این عوارض شدید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو به اثرات داروهای مضعف CNS (داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند) می افزاید. برخی از نمونه‌های داروهای مضعف CNS عبارتند از: آنتی هیستامین‌ها یا دارو برای تب یونجه، سایر آلرژی‌ها، یا سرماخوردگی، آرام‌بخش‌ها، یا داروهای خواب‌آور، داروهای مسکن یا مخدرهای تجویزی، دارو برای تشنج (مانند باربیتورات‌ها)، شل‌کننده‌های عضلانی یا بی‌حس کننده‌ها، از جمله برخی داروهای بی حسی دندان در حین استفاده از این دارو، قبل از مصرف هر یک از موارد فوق با پزشک خود مشورت کنید.

اگر قصد بچه دار شدن دارید، قبل از استفاده از این دارو با پزشک خود صحبت کنید. برخی از مردان دریافت کننده این دارو نابارور شده اند (نمی توانند بچه دار شوند).

دلایلی که نباید دپاکوت مصرف کنید چیست؟

در صورت داشتن موارد زیر نباید دپاکوت را مصرف کنید:

• آلرژی شناخته شده به دارو
• بیماری یا اختلال در عملکرد کبد
• یک اختلال میتوکندریایی مرتبط با POLG
• اختلالات چرخه اوره (اختلالات ژنتیکی که می تواند علائم عصبی جدی ایجاد کند.)

همچنین اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، نباید دپاکوت را مصرف کنید.

چه داروهای دیگری با دپاکوت تداخل دارند؟

بسیاری از داروها با دپاکوت تداخل دارند. با این حال،برای هیچ داروی منع مصرف مطلقی وجود ندارد که نتوان با دپاکوت مصرف کرد. در صورت نیاز، پزشک دوز مصرفی را تنظیم می کند. تعاملات عبارتند از:

• Felbamate: می تواند سطح دپاکوت را افزایش دهد.
• توپیرامات: استفاده با هم می تواند باعث افزایش سطح آمونیاک و انسفالوپاتی شود.
• فنی توئین، کاربامازپین، فنوباربیتال، پریمیدون، ریفامپین: می توانند سطوح دپاکوت را کاهش دهند.

برخی از داروهای دیگر که می توانند با دپاکوت تداخل داشته باشند عبارتند از:

• دیازپام
• آسپرین
• روفینامید
• پروپوفول
• وارفارین
• زیدوودین
• لاموتریژین
• اتوسوکسیماید
• آنتی بیوتیک های کارباپنم
• آمی تریپتیلین یا نورتریپتیلین
• داروهای ضد بارداری هورمونی حاوی استروژن

چه داروهایی مشابه دپاکوت هستند؟

دپاکوت یکی از AEDهای همه کاره تر است زیرا می توان آن را برای انواع مختلفی از تشنج تجویز کرد.سایر داروهایی که برای درمان تشنج مشابه دپاکوت استفاده می شوند عبارتند از:

• تگرتول (کاربامازپین)
• لامیکتال (لاموتریژین)
• دپاکون (والپروات سدیم)

دپاکوت برای درمان تشنج های جزئی پیچیده استفاده می شود. این دارو در فرمولاسیون داخل وریدی (IV) برای بیمارانی که قادر به مدیریت داروهای خوراکی نیستند در دسترس است.

Lamictal برای درمان صرع در کودکان 2 سال و بالاتر، درمان صرع در افراد 16 سال و بالاتر و درمان اختلال دوقطبی در بزرگسالان نشان داده شده است.

تگرتول همچنین برای چندین نوع تشنج، به ویژه تشنج های کانونی (پارشیال) و تونیک-کلونیک ژنرالیزه استفاده می شود.

سخن آخر

دپاکوت می تواند وضعیت پزشکی را کنترل و کیفیت زندگی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. با این حال، شاید عوارض جانبی ایجاد کند و غیرقابل تحمل باشد و یا آسیب جدی به سلامت وارد کند. اگر از دپاکوت استفاده می کنید، باید مراقب شرایطی باشید که تحت درمان هستید و سعی کنید از مشکلات ناشی از مصرف دپاکوت پیشگیری کنید.

هنگام مصرف دپاکوت سالم می مانید اگر:

• دپاکوت را طبق دستورمصرف کنید.
• در صورت امکان از استرس اجتناب کنید.
• در صورت ابتلا به اختلال دوقطبی، روان درمانی را ادامه دهید.
• از محرک‌های تشنج، مانند کم‌خوابی، مواد مخدر و چراغ‌های چشمک زن اجتناب کنید.