ونلافاکسین، عوارض و کاربرد های آن

ونلافاکسین فقط به عنوان یک داروی ژنریک موجود است. این هم به صورت انتشار فوری و هم به صورت انتشار طولانی ارائه می شود. ونلافاکسین همچنین به عنوان یک کپسول خوراکی طولانی رهش عرضه می شود. قرص خوراکی ونلافاکسین برای درمان افسردگی (قرص با رهش فوری و قرص طولانی رهش) استفاده می شود. همچنین برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی (فقط قرص با انتشار طولانی مدت) استفاده می شود.

هشدار FDA ونلافاکسین، رفتار خودکشی

این دارو دارای هشدار جعبه ای است. این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. یک هشدار به پزشکان و بیماران در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد.

ونلافاکسین ممکن است افکار یا اعمال خودکشی را در برخی از کودکان و بزرگسالان جوان افزایش دهد. این معمولاً در چند ماه اول درمان یا در طول تغییر دوز رخ می دهد. اگر متوجه تغییرات جدید یا ناگهانی در خلق، رفتار، افکار یا احساسات خود یا فرزندتان شدید، به خصوص اگر شدید باشد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. ونلافاکسین نباید در افراد کمتر از 18 سال استفاده شود.

هشدار سندرم سروتونین: این دارو ممکن است باعث یک وضعیت احتمالاً جدی به نام سندرم سروتونین شود.

هشدار فشار خون بالا: ونلافاکسین ممکن است فشار خون شما را افزایش دهد. پزشک شما احتمالاً قبل از شروع مصرف ونلافاکسین مطمئن خواهد شد که فشار خون شما طبیعی است. آنها فشار خون شما را به طور منظم در طول درمان چک می کنند.

هشدار افزایش خونریزی: این دارو ممکن است خطر خونریزی یا کبودی را در صورت استفاده همزمان با آسپرین، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن یا وارفارین رقیق‌کننده خون افزایش دهد. در صورت مصرف یا برنامه ریزی برای مصرف داروهای بدون نسخه یا بدون نسخه که خطر خونریزی را افزایش می دهد، با پزشک خود صحبت کنید.

چرا از ونلافاکسین استفاده می شود؟

قرص خوراکی ونلافاکسین برای درمان افسردگی (قرص با رهش فوری و قرص طولانی رهش) استفاده می شود. همچنین برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی (فقط قرص با انتشار طولانی مدت) استفاده می شود. ونلافاکسین ممکن است به عنوان بخشی از درمان ترکیبی استفاده شود. این بدان معناست که ممکن است لازم باشد آن را با سایر داروها برای درمان بیماری خود مصرف کنید.

ونلافاکسین به دسته ای از داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده های بازجذب سروتونین نوراپی نفرین (SNRIs) تعلق دارد . دسته ای از داروها گروهی از داروها هستند که به روشی مشابه عمل می کنند. این داروها اغلب برای درمان شرایط مشابه استفاده می شوند.

SNRI ها با افزایش سطح موادی به نام سروتونین و نوراپی نفرین در مغز شما کار می کنند. داشتن سروتونین و نوراپی نفرین بیشتر در مغز می تواند علائم افسردگی و اضطراب شما را بهبود بخشد.

عوارض جانبی ونلافاکسین

قرص خوراکی ونلافاکسین احتمال دارد باعث خواب آلودگی شود. همچنین می تواند بر توانایی در تصمیم گیری، شفاف فکر کردن یا واکنش سریع تأثیر بگذارد. در هنگام مصرف این دارو نباید رانندگی کنید، از ماشین آلات سنگین استفاده نکنید، یا کارهایی را انجام دهید که نیاز به هوشیاری دارند تا زمانی که بدانید می توانید به طور عادی کار کنید. ونلافاکسین ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز ایجاد کند.

عوارض جانبی رایج تر

عوارض جانبی رایج ونلافاکسین می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تعریق
• لرزش
• خمیازه
• سردرد
• یبوست
• خستگی
• سرگیجه
• تاری دید
• دهان خشک
• از دست دادن اشتها
• افزایش ضربان قلب
• رویاهای غیر معمول
• مشکل داشتن ارگاسم
• حالت تهوع یا استفراغ
• کاهش علاقه به رابطه جنسی
• احساس مضطرب، عصبی یا عصبانیت
• مشکلات خواب یا تغییر در عادات خواب
• ناتوانی جنسی (ناتوانی در ایجاد یا حفظ نعوظ)

اگر این اثرات خفیف باشند، احتمال دارد ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر شدیدتر هستند یا از بین نمی روند، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

عوارض جانبی جدی

اگر عوارض جانبی جدی داشتید و علائم خطرناک و جدی است با خدمات درمانی تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکل خواب
• اقدام به خودکشی
• افسردگی جدید یا بدتر شده
• افکار در مورد خودکشی یا مردن
• رفتار پرخاشگرانه یا خشونت آمیز
• عمل بر روی انگیزه های خطرناک
• حملات جدید یا تشدید شده اضطراب یا پانیک
• آشفتگی، بی قراری، عصبانیت یا تحریک پذیری

سندرم سروتونین. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• کما
• اسهال
• تعریق
• استفراغ
• تحریک
• حالت تهوع
• سفتی عضلات
• ضربان قلب سریع
• مشکلات هماهنگی
• فشار خون بالا یا پایین
• تغییرات در وضعیت ذهنی
• انقباض عضلانی یا رفلکس های بیش فعال
• توهمات (دیدن یا شنیدن چیزی که وجود ندارد)

فشار خون بالا. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سردرد
• درد قفسه سینه

شیدایی. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افزایش انرژی
• رفتار بی پروا
• افکار مسابقه ای
• مشکل شدید خواب
• ایده های غیرمعمول بزرگ
• شادی بیش از حد یا تحریک پذیری
• صحبت کردن بیشتر یا سریعتر از حد معمول

مشکلات چشمی. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• چشم درد
• تغییر بینایی
• بزرگ شدن مردمک ها
• التهاب یا قرمزی در داخل یا اطراف چشم

سطوح پایین سدیم. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• گیجی
• ضعف
• سردرد
• مشکلات تمرکز
• احساس بی ثباتی
• مشکلات فکری یا حافظه
• خونریزی های مکرر بینی
• یا خونریزی مکرر از لثه هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن
• خونریزی از زخم هایی که به سختی می توان آن ها را متوقف کرد.

بیماری ریه یا ذات الریه. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سرفه
• ناراحتی قفسه سینه
• تنگی نفس که بدتر می شود.

تداخل دارویی

ونلافاکسین ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد. قرص خوراکی ونلافاکسین می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد. این می تواند مضر باشد یا از عملکرد خوب دارو پیشگیری کند.

برای کمک به پیشگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتماً در مورد تمام داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برای اینکه بدانید این دارو چگونه می تواند با داروی دیگری که مصرف می کنید تداخل داشته باشد، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

داروهایی که نباید با ونلافاکسین مصرف کنید.

هنگامی که این داروها با ونلافاکسین استفاده می شود، می توانند اثرات خطرناکی در بدن ایجاد کنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، از جمله لینزولید و متیلن بلو. ونلافاکسین را در عرض 2 هفته پس از قطع MAOI شروع نکنید، مگر اینکه توسط پزشکتان تجویز شده باشد و تا 7 روز پس از قطع ونلافاکسین، MAOI مصرف نکنید. مصرف ونلافاکسین و MAOI خیلی نزدیک به هم ممکن است عوارض جانبی جدی و خطرناک ایجاد کند. این عوارض جانبی می تواند شامل تب بالا، اسپاسم عضلانی کنترل نشده و سفت شدن عضلات ،تغییرات ناگهانی در ضربان قلب یا فشار خون، گیجی و غش کردن است.
• داروهای کاهش وزن، مانند فنترمین. استفاده از ونلافاکسین با داروهایی مانند فنترمین ممکن است منجر به کاهش وزن بیش از حد، سندرم سروتونین و مشکلات قلبی مانند ضربان قلب سریع و فشار خون بالا شود.

تداخلاتی که خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.

مصرف ونلافاکسین با برخی داروها خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• سایمتیدین. مصرف این دارو همراه با ونلافاکسین خطر ابتلا به فشار خون بالا یا بیماری کبدی را افزایش می دهد. اگر شما یک سالمند باشید این خطرات بیشتر است.
• هالوپریدول. مصرف این دارو با ونلافاکسین خطر طولانی شدن QT را افزایش می دهد. این یک بیماری قلبی با علائمی مانند سرگیجه و ریتم نامنظم قلب است.
• وارفارین مصرف این دارو با ونلافاکسین خطر خونریزی را افزایش می دهد. پزشک شما را به دقت تحت نظر خواهد داشت، به خصوص هنگام شروع یا توقف درمان با ونلافاکسین. در صورت مشاهده هرگونه خونریزی یا کبودی غیرطبیعی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
• داروهای ضد التهابی مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و کتوپروفن. مصرف هر یک از این داروها با ونلافاکسین خطر خونریزی را افزایش می دهد.
• داروهایی مانند ریتوناویر، کلاریترومایسین یا کتوکونازول. داروهایی مانند ریتوناویر، کلاریترومایسین یا کتوکونازول می توانند تجزیه داروها را در بدن کاهش دهند. اگر هر یک از این داروها را همراه با ونلافاکسین مصرف کنید، ممکن است مقدار ونلافاکسین در بدن جمع شود. این خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.
• داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند مانند زولپیدم، لورازپام و دیفن هیدرامین. مصرف هر یک از این داروها همراه با ونلافاکسین ممکن است خواب آلودگی ناشی از ونلافاکسین را بدتر کند.

سایر دارو ها

سایر داروهایی که می توانند سطح سروتونین را افزایش دهند، مانند فلوکستین، پاروکستین، سیتالوپرام، دولوکستین، لیتیوم و ترامادول. ونلافاکسین سطح سروتونین را افزایش می دهد. مصرف آن با هر یک از این داروها ممکن است سطح سروتونین را حتی بیشتر افزایش دهد. اگر سطح سروتونین بیش از حد بالا باشد، یک وضعیت جدی و خطرناک به نام سندرم سروتونین ممکن است رخ دهد. هنگام شروع یا افزایش دوز هر یک از داروها، پزشک شما را از نزدیک تحت نظر خواهد داشت.

• داروهای خاصی برای میگرن، به نام تریپتان، مانند سوماتریپتان، ریزاتریپتان و زولمیتریپتان. ونلافاکسین سطح سروتونین را افزایش می دهد. مصرف آن با هر یک از این داروها ممکن است سطح سروتونین را حتی بیشتر افزایش دهد. اگر سطح سروتونین بیش از حد بالا باشد، یک وضعیت خطرناک وجدی به نام سندرم سروتونین ممکن است رخ دهد. هنگام شروع یا افزایش دوز هر یک از داروها، پزشک شما را از نزدیک تحت نظر خواهد داشت.

تداخلاتی که می تواند اثربخشی داروهای را کاهش دهد.

هنگامی که داروهای خاصی با ونلافاکسین استفاده می شود، احتمال دارد به خوبی اثر نکنند. زیرا مقدار این داروها در بدن کاهش می یابد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• متوپرولول زمانی که متوپرولول همراه با ونلافاکسین مصرف می کنید ممکن است اثربخشی کمتری داشته باشد. این باعث افزایش فشار خون می شود. قبل از مصرف همزمان این داروها با پزشک خود مشورت کنید.

هشدارهای ونلافاکسین

قرص خوراکی ونلافاکسین با چندین هشدار همراه است.

هشدار آلرژی

ونلافاکسین احتمال دارد یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در تنفس
• التهاب صورت، زبان، چشم ها یا دهان
• بثورات، کهیر یا تاول، به تنهایی یا با رنگ مفاصل یا تب

اگر واکنش آلرژیک دارید و علائم شدید است، با خدمات درمانی تماس بگیرید یا به نزدیکترین اورژانس بروید.

اگر تا به حال به آن واکنش آلرژیک داشته اید، دیگر این دارو را مصرف نکنید. مصرف مجدد آن می تواند کشنده باشد (باعث مرگ شود).

هشدار برای افرادی که بیماری زمینه ای دارند.

برای افراد مبتلا به بیماری کبد: اگر سابقه بیماری کبدی دارید، کبد احتمال دارد این دارو را به سرعتی که باید پردازش نکند و منجر به تجمع این دارو در بدن شود. پزشک ممکن است با دوز کاهش یافته شروع کند. اگر بعداً دوز را افزایش دهند، شما را از نزدیک تحت نظر خواهند گرفت.

برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی: اگر بیماری کلیوی یا سابقه بیماری کلیوی دارید، ممکن است نتوانید این دارو را به خوبی از بدن خود پاک کنید. این احتمال دارد سطح ونلافاکسین را در بدن افزایش دهد و عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند. پزشک ممکن است با دوز پایین شروع کند و در صورت افزایش دوز شما را از نزدیک تحت نظر داشته باشد.

برای افراد مبتلا به مشکلات قلبی: ونلافاکسین می تواند ضربان قلب را افزایش دهد، به خصوص اگر دوزهای بیش از 200 میلی گرم در روز مصرف می کنید. اگر نارسایی قلبی دارید یا اخیراً دچار حمله قلبی شده اید، احتمال دارد قلب نتواند این عارضه جانبی را تحمل کند.

برای افراد مبتلا به پرکاری تیروئید: پرکاری تیروئید می تواند ضربان قلب را افزایش دهد. ونلافاکسین همچنین احتمال دارد ضربان قلب را افزایش دهد. اگر پرکاری تیروئید دارید و ونلافاکسین مصرف می کنید، ممکن است ضربان قلب تا حد خطرناکی افزایش یابد. به ویژه اگر دوزهای ونلافاکسین بیش از 200 میلی گرم در روز مصرف کنید،  در معرض خطر هستید.

برای افرادی که سابقه تشنج دارند: ونلافاکسین خطر ابتلا به تشنج را افزایش می دهد. اگر سابقه تشنج دارید، مصرف ونلافاکسین را قطع کنید و فورا با پزشک خود تماس بگیرید.

برای افراد مبتلا به افزایش فشار چشم (آب سیاه): ونلافاکسین می تواند مردمک چشم را باز و جریان مایع را در چشم مسدود کند. این اثرات فشار را در چشم افزایش می دهد. افرادی که سابقه افزایش فشار چشم یا گلوکوم دارند باید در حین مصرف ونلافاکسین به طور مرتب فشار چشم خود را چک کنند. اگر مبتلا به گلوکوم زاویه بسته کنترل نشده هستید، ونلافاکسین مصرف نکنید.

هشدار برای گروه های دیگر

برای زنان باردار: ونلافاکسین یک داروی حاملگی دسته C است. یعنی دو چیز:

بررسی ها روی حیوانات نشان داده که وقتی مادر دارو را مصرف می کند، اثرات نامطلوبی برای جنین دارد.

مطالعات کافی بر روی انسان انجام نشده تا مشخص شود این دارو چگونه می تواند بر جنین تأثیر بگذارد.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید. این دارو تنها در صورتی باید استفاده شود که منافع آن، خطر احتمالی برای جنین را توجیه کند. اگر در حین مصرف این دارو باردار شدید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

برای زنان شیرده: ونلافاکسین احتمال دارد به شیر مادر منتقل شود و در کودکی که با شیر مادر تغذیه می شود عوارض جانبی ایجاد کند. در مورد شیر دادن به کودک خود با پزشک صحبت کنید. شاید لازم باشد تصمیم بگیرید که شیردهی یا مصرف این دارو را متوقف کنید.

برای سالمندان: کلیه افراد مسن ممکن است مانند گذشته فعالیت نداشته باشند. این می تواند باعث شود بدن داروها را کندتر پردازش کند. در نتیجه مقدار بیشتری از دارو برای مدت طولانی تری در بدن باقی می ماند. این خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. افراد مسن شاید در هنگام مصرف ونلافاکسین در معرض خطر بالاتری نسبت به افراد جوان برای سطوح پایین سدیم در خون خود باشند.

برای کودکان: این دارو نباید در افراد کمتر از 18 سال استفاده شود.

نحوه مصرف ونلافاکسین

دوز، شکل دارویی و تعداد دفعات مصرف دارو به موارد زیر بستگی دارد:

• سن فرد
• وضعیت فرد
• وضعیت تحت درمان
• نحوه واکنش به اولین دوز
• سایربیماری های زمینه ای
• وضعیت فرد

افراد مبتلا به مشکلات کبدی: افراد مبتلا به مشکلات کبدی خفیف تا متوسط باید حدود نیمی از دوز معمول را مصرف کنند.

افراد مبتلا به مشکلات کلیوی: افراد مبتلا به مشکلات کلیوی خفیف تا متوسط و افرادی که تحت دیالیز هستند باید 75 درصد دوز معمول را مصرف کنند.