اعتیاد به ویکودین چیست؟

ویکودین ممکن است برای یک جراحت یا جراحی استفاده شود. با این حال، این دارو پتانسیل فوق العاده ای برای سوء استفاده یا اعتیاد به دارو دارد، زیرا حاوی مواد افیونی است، ماده ای که در هروئین و مورفین نیز یافت می شود. افراد ممکن است به مواد مخدر معتاد شوند و شروع به سوء استفاده از آن کنند. اعتیاد یک بیماری مغزی است که نیاز به درمان دارد. درک این نکته مهم است که فردی که با اعتیاد به ویکودین دست و پنجه نرم می کند به حمایت و درمان مبتنی بر شواهد نیاز دارد.

افرادی که اعتیاد مرتبط با ویکودین دارند در واقع اعتیاد به مواد افیونی دارند که به عنوان اختلال مصرف مواد افیونی نیز شناخته می شود. اختلال مصرف مواد افیونی یک بیماری پزشکی است که با استفاده اجباری از مواد افیونی، علیرغم پیامدهای منفی، مشخص می شود.

مسکن‌های اپیوئیدی مانند ویکودین در صورتی که برای مدت کوتاهی با تجویز پزشک مصرف شوند، بی‌خطر تلقی می‌شوند. آنها با مسدود کردن سیگنال های درد بین بدن و مغز کار می کنند. با این حال، علاوه بر تسکین درد، باعث ایجاد حالت شادی و سرخوشی در برخی افراد می شود.

ویكودین ممکن است اعتیاد آور باشد و باعث شود افراد از دارو بصورت های زیر سوء استفاده کنند:

• استفاده از دارو بدون نسخه
• ترکیب دارو با سایر مواد مضر
• مصرف دارو به شکلی متفاوت از تجویز شده
• استفاده از دارو حتی پس از پایان دوره تجویز
• وابستگی به دارو به دلیل مصرف طولانی مدت
• مصرف دوزهای بیشتر یا مکرر از مقدار تجویز شده

بر اساس نظرسنجی ملی در مورد مصرف و سلامت مواد مخدر در سال 2018، تقریباً 5.5 میلیون نفر از یک داروی هیدروکودون سوء استفاده کردند. این تعداد شامل کسانی است که 12 سال و بالاتر داشتند.

علائم و نشانه های اعتیاد به ویکودین

برخی از علائم اعتیاد به ویکودین عبارتند از:

• تحمل دارو
• میل شدید به دارو
• از دست دادن کنترل مصرف دارو
• وابستگی عاطفی و فیزیولوژیکی به دارو
• نیاز به مصرف بیشتر دارو برای رسیدن به نتیجه مشابه
• استفاده اجباری از دارو، علیرغم اینکه بر شغل، روابط یا سلامت فرد تأثیر می گذارد.

علاوه بر این، فرد ممکن است علائم زیر را تجربه کند:

• اضطراب
• افسردگی
• کمبود انگیزه
• نوسانات خلقی
• تحریک پذیری
• رفتار غیر مسئولانه
• تصمیم گیری ضعیف
• تنفس آهسته یا کم عمق

دکتر وایمر می گوید با گذشت زمان، استفاده درمان نشده از Vicodin یا سایر مواد افیونی می تواند باعث تغییراتی در مدار پاداش مغز شود .اعتیاد به ویکودین می تواند منجر به مصرف بیش از حد یا سایر عوارض جانبی جدی شود.

علل اعتیاد به ویکودین

اگرچه هر فردی ممکن است به اختلال مصرف مواد افیونی مبتلا شود، برخی از افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. برخی از عوامل خطر برای این بیماری عبارتند از:

• سابقه شخصی مصرف مواد
• سابقه خانوادگی مصرف مواد
• تجربیات آسیب زا در دوران کودکی
• افسردگی یا سایر بیماری های روانی

قبل از مصرف ویکودین، توصیه می شود که افراد در صورت داشتن هر یک از این شرایط به پزشک خود اطلاع دهند تا از وابستگی جلوگیری شود. آنها می توانند با پزشك خود برای یافتن گزینه های جایگزین برای مدیریت درد صحبت کنند.

تشخیص اعتیاد به ویکودین

اگر شما یا یکی از عزیزانتان اعتیاد به ویکودین دارید، باید فوراً به پزشك مراجعه كنید. اعتیاد به ویکودین توسط هر پزشک قابل تشخیص است. پزشك شما ممکن است بتواند شما را معالجه کند یا برای درمان ارجاع دهد. اینها مراحلی هستند که می توانید در طول فرآیند تشخیصی انتظار داشته باشید:

• معاینه فیزیکی توسط پزشك
• آزمایش ادرار یا خون برای تایید استفاده از مواد افیونی
• پرسیدن سوالات غربالگری و سوالات مربوط به سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی شما

پزشك وضعیت شما را بر اساس این عوامل ارزیابی می‌کند و تعیین می‌کند که آیا با معیارهای اختلال مصرف مواد افیونی که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) ، راهنمای ایجاد شده توسط انجمن روان‌پزشکی آمریکا آمده است، مطابقت دارد یا خیر.

درمان اعتیاد به ویکودین

برخی از مراحلی که بسته به شدت بیماری ممکن است اعتیاد به ویکودین را درمان كند، عبارتند از:

سم زدایی

سم زدایی شامل پرهیز از مصرف دارو است. می تواند منجر به علائم ترک شود، مانند:

• اسهال
• تعریق
• خمیازه
• بیخوابی
• استفراغ
• اضطراب
• حالت تهوع
• درد عضلانی
• آبریزش بینی
• گرفتگی معده

علائم می تواند در عرض چند ساعت پس از آخرین دوز ویکودین شروع شود. آنها می توانند باعث ناراحتی شدید شوند، اما خطرناك و جدی نیستند. فرآیند سم زدایی ممکن است در بیمارستان انجام شود. در غیر این صورت، می تواند در یک جامعه درمانی، یک مرکز سم زدایی یا خانه فرد انجام شود. انجام فرآیند سم زدایی در خانه دشوار است و باید به آرامی انجام شود.

دارو درمانی

نالوکسان پادزهر مصرف بیش از حد مواد افیونی است. متادون یک داروی مخدر است که به تسکین علائم ترک کمک می کند و به فرآیند سم زدایی کمک می کند. همچنین به عنوان یک داروی نگهدارنده طولانی مدت استفاده می شود، پس از آن ممکن است دوز به تدریج کاهش یابد .

بوپرنورفین همچنین علائم ترک را تسکین می دهد و می تواند به کوتاه شدن دوره سم زدایی کمک کند. مانند متادون، بوپرنورفین نیز ممکن است برای طولانی مدت استفاده شود.

نالترکسون می تواند به جلوگیری از عود بیماری کمک کند. اگر فرد نالترکسون در حالی که هنوز مواد افیونی در سیستم خود دارد مصرف کند، می تواند باعث ترک شود.

علاوه بر این، پزشك شما ممکن است دارویی برای کمک به تنظیم الگوهای خواب یا درمان علائمی مانند اسهال و استفراغ تجویز کند. دکتر وایمر می‌گوید برای افرادی که درد را نیز تجربه می‌کنند، بهترین درمان، درمان‌های چندوجهی مانند فیزیوتراپی، آماده‌سازی فیزیکی، و داروهای غیرافیونی است.

مشاوره

افرادی که اعتیاد به ویکودین دارند ممکن است پس از سم زدایی نیاز به مشاوره طولانی مدت داشته باشند. این بسته به فرد و شرایط او می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. برخی از گزینه ها عبارتند از:

• بستری در بیمارستان یا مرکز درمانی
• مشاوره اجتماعی، از طریق برنامه هایی مانند معتادان گمنام
• درمان سرپایی فشرده، که ممکن است شامل بستری شدن در بیمارستان در طول روز باشد.

تفاوت بین ویکودین و ترامادول چیست؟

ترامادول و ویکودین داروهای مسکن تجویزی هستند. هر دو حاوی داروهای مخدر هستند و فواید، خطرات و عوارض جانبی هر کدام کمی متفاوت است. دانستن شباهت ها و تفاوت های بین این داروها ممکن است به افراد کمک کند تصمیم بگیرند که کدام یک برای آنها بهترین است. پزشکان ترامادول و ویکودین را برای سطوح بالای درد تجویز می‌کنند که داروهای بدون نسخه (OTC) نمی‌توانند برای درد ناشی از تصادف یا اقدامات پزشکی، مانند جراحی کمک کنند. هر کسی که بین ترامادول و ویکودین انتخاب می کند باید تفاوت در مزایا، عوارض جانبی و خطرات را در نظر بگیرد.

کاربرد ترامادول

پزشکان ترامادول و ویکودین را برای دردهای متوسط تا شدید تجویز می کنند. ترامادول به دو صورت در بدن عمل می کند. در مرحله اول، روی گیرنده های درد در مغز عمل می کند تا بدن را از احساس درد باز دارد. ثانیاً، ترامادول با حفظ سطوح مواد شیمیایی حس خوب مانند سروتونین و نوراپی نفرین در مغز مانند یک داروی ضد افسردگی عمل می کند. پزشک دارو را در دوزهای متناسب با سطح درد فرد تجویز می کند. به طور معمول، پزشکان می خواهند کمترین دوز ممکن را تجویز کنند. ترامادول به تسکین سطوح متوسط تا شدید درد کوتاه مدت یا مزمن کمک می کند. این دارو ممکن است برای دردهای عصبی بهتر عمل کند.

کاربرد ویکودین

ویکودین ترکیبی از داروهای هیدروکودون و استامینوفن است. استامینوفن یک داروی تسکین درد است که در داروهای OTC یافت می شود و هیدروکودون یک داروی تسکین درد با نسخه است. بر اساس مطالعه ارسال شده ویکودین بیشتر از هر داروی مخدر دیگری در ایالات متحده تجویز می شود. ویکودین همچنین ممکن است گزینه ای برای افرادی باشد که نمی توانند داروهایی مانند مورفین یا اکسی کدون مصرف کنند.

خطرات مصرف بیش از حد ترامادول در مقابل ویکودین

ویکودین خطر مصرف بیش از حد را به همراه دارد. هیدروکودون مسئول برخی از بالاترین میزان مراجعه به اورژانس توسط افرادی است که بیش از حد مواد افیونی مصرف کرده اند. با این حال، امکان مصرف بیش از حد ترامادول نیز وجود دارد. خطر مصرف بیش از حد ترامادول ممکن است زمانی که افراد از ترامادول با الکل یا سایر داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی استفاده می کنند بیشتر باشد. مصرف بیش از حد ترامادول می تواند کشنده باشد.

افراد سالمند ممکن است در معرض خطر بیشتری از مواد افیونی باشند. این دارو ممکن است ادرار کردن یا اجابت مزاج را برای آنها دشوار کند. برخی از افراد ممکن است تغییرات خلقی شدید را تجربه کنند یا در حین مصرف یا قطع دارو دچار سردرگمی شوند.

عوارض شدید

استفاده از مواد افیونی ممکن است در برخی افراد منجر به عوارض شدید شود، از جمله:

• تشنج
• نارسایی آدرنال
• ضربان قلب سریع

ویکودین و ترامادول همچنین ممکن است بر بخش‌هایی از مغز که فرآیندهای ضروری بدن مانند تنفس را کنترل می‌کنند، تأثیر بگذارند. مصرف بیش از حد ویکودین یا ترامادول ممکن است تنفس را دشوار کند یا باعث شود که فرد به طور کلی نفس خود را متوقف کند.

مواد افیونی ممکن است منجر به وابستگی شوند زیرا بر گیرنده های لذت در مغز به نام گیرنده های مواد افیونی تاثیر می گذارند. تحریک این گیرنده ها می تواند منجر به وابستگی شود. این داروها همچنین ممکن است هنگامی که فرد مصرف آنها را قطع می کند علائم ترک را ایجاد کنند. پزشکان ممکن است به فرد کمک کنند تا داروها را به آرامی کاهش دهد تا پس از تکمیل نسخه، قطع دارو امكان پذیر باشد.

چه کسانی باید از مصرف ترامادول و ویکودین اجتناب کنند؟

زنان ممکن است ترجیح دهند در دوران بارداری یا شیردهی از ترامادول یا ویکودین استفاده نکنند. افرادی که شرایط زیر را دارند باید با احتیاط از داروهای مخدر مانند ترامادول یا ویکودین استفاده کنند:

• بیماری کبدی
• بیماری های قلبی عروقی
• شرایط مغزی، مانند زوال عقل
• بیماری کلیوی یا نارسایی کلیه
• اختلال انسداد مزمن ریه (COPD)

هر فرد باردار یا شیرده نیز ممکن است بخواهد از آنها اجتناب کند تا خطری برای کودک کاهش یابد. این داروها همچنین ممکن است از طریق شیر به نوزاد منتقل شود.  افرادی که کودکان خردسال دارند نیز ممکن است بخواهند از این داروها اجتناب کنند، زیرا حتی یک دوز تصادفی ممکن است در کودکان خردسال کشنده باشد. افرادی که سابقه اعتیاد دارند یا در حال بهبودی هستند نیز ممکن است بخواهند از این داروها دوری کنند و با پزشک خود در مورد همه گزینه های کنترل درد صحبت کنند. داروهای افیونی ممکن است برای افرادی که افسرده هستند یا افکار خودکشی دارند مناسب نباشد.

سخن آخر

ترامادول و ویکودین داروهای تجویزی قدرتمندی هستند و فرد باید بین آنها با احتیاط یکی را انتخاب کند. مردم باید همیشه با پزشک خود همکاری کنند تا بهترین راه حل برای درد خود پیدا کنند. اکثر افراد می توانند از داروهایی مانند ترامادول یا ویکودین استفاده کنند تا با موفقیت درد خود را تسکین دهند و در عین حال خطر عوارض را کاهش دهند.