پیرسینگ ناف به خصوص در بین دختران جوان، نوجوانان و جوانان بسیار محبوب است. به طور کلی بهبود پیرسینگ ناف بسیار آسان است، اما در برخی شرایط عوارض پیرسینگ ناف می تواند بسیار جدی باشد. برخی از افراد عفونت‌ها را تجربه می‌کنند و برخی دیگر ممکن است انتقال (زمانی که سوراخ کردن به آرامی از محل اول خود حرکت می‌کند) یا حتی پس زدن (زمانی که بدن جواهرات را بیرون می‌آورد) را تجربه کنند.
اگرچه پیرسینگ ناف معمولاً به سرعت بهبود می‌یابند، اما انتقال یا رد کردن آن بسیار رایج است. عفونت، حساسیت به فلز، جای زخم، پارگی و کشش از شایع ترین عوارض پیرسینگ ناف است. نکته مهم این است که مراقبت های پس از پیرسینگ ناف را به درستی انجام دهید و جواهرات مناسب را انتخاب کنید، زیرا این امر از بروز عوارض احتمالی پیرسینگ ناف پیشگیری می کند. اما شایع ترین عوارض پیرسینگ ناف، عبارتند از:
حرکت یا انتقال: اگر پیرسینگ من حرکت کند چه؟
هنگامی که یک پیرسینگ حرکت می کند، به طور کامل از بدن دفع نمی شود، اما از موقعیت اصلی خود حرکت می کند. ممکن است فقط کمی حرکت کند، یا کاملاً از ناف دور شود. شایع ترین علل رایج انتقال پیرسینگ ناف، عبارتند از:
- بافت اطراف ناحیه سوراخ شده آسیب ببیند.
- وجود آسیب یا ضربه شدید ناشی از ضربه یا کشیدن به جواهرات.
- استحکام کافی برای نگه داشتن و نگه داشتن جواهرات وجود نداشته باشد.
- در صورت وجود هرگونه اصطکاک، مانند اصطکاک ناشی از شلوار، کمربند یا پیراهن.
- جواهرات به درستی در محل خود قرار نگیرند، مثلاً اگر خیلی کم عمق یا کاملاً عمود نبوده سوراخ شده باشد.
- اگر فشاری وجود داشته باشد، مثلاً در اثر جابجایی قطعه جواهرات دیگری از سوراخ کردن یا فشار آوردن به جواهرات مورد نظر.
- نامناسب بودن جواهرات. (CBR ها و سایر حلقه ها نسبت به هالتر منحنی و موزی مستعد بروز عوارض ناشی از پیرسینگ ناف هستند).
- بدن از فلزی که برای زیورآلات استفاده شده خوشش نمی آید. (فولاد و تیتانیوم گرید جراحی، بهترین ها مورد برای جلوگیری از انتقال زیورالات هستند.).
- رشد و تغییر بدن: اگر پیرسینگ را در جوانی انجام داده اید و بدن شما به طور کامل رشد نکرده است، یا اگر وزن شما افزایش می یابد یا باردار می شوید، همانطور که بدن شما تغییر می کند و محل پیرسینگ ناف هم ممکن است دچار تغییر شود.
واقعاً هیچ کاری نمی توانید برای جلوگیری از حرکت کردن پیرسینگ ناف انجام دهید. اگر نشانه‌هایی از حرکت آن دیدید، باید جواهرات را بردارید، بگذارید التیام یابد و سپس دوباره پیرسینگ ناف را انجام دهید.
رد: اگر بدن من جواهرات را رد کند چه؟
انتقال و تحرک زیور الات ممکن است منجر به رد آن شود، یعنی زمانی که بدن شما جواهرات را در تلاش برای التیام خود به بیرون هل می دهد. در این شرایط بدن شما، جواهرات را که یک ماده خارجی هستند به بیرون هل می دهد و بدن دوست ندارد اجسام خارجی در آن وارد شود.
برخی از افراد فقط نمی توانند پیرسینگ ناف را درمان کنند. برخی مکرراً تلاش می کنند، اما هر بار، بدن آن را رد می کند یا شروع به انتقال می کند.
هنگامی که رد اتفاق می افتد، ممکن است علائم زیر را مشاهده کنید:
- سوراخ ممکن است بزرگتر از قبل به نظر برسد.
- جواهرات ممکن است شروع به آویزان شدن کنند.
- پوست بین دو سوراخ ممکن است نازک و شفاف به نظر برسد.
- ممکن است در اطراف سوراخ ها قرمزی یا زخم وجود داشته باشد.
- ممکن است مقداری حساسیت در این ناحیه وجود داشته باشد، اما معمولاً آسیبی ایجاد نمی کند.
متأسفانه، هیچ کاری نمی توان انجام داد تا از رد پیرسینگ ناف پیشگیری شود. بهترین کار این است که فقط جواهرات را بردارید، بگذارید خوب شوند و سعی کنید دوباره آن را سوراخ کنید. اگر جواهرات را در نیاورید، جای زخم بهبود پیدا نمی کند. در برخی موارد، بدن به طور کامل جواهرات را پس می زند و هالتر را به طور کامل بیرون می آورد. خوبی این است که رد کردن ضرری ندارد.
عفونت های باکتریایی
عفونت های باکتریایی اغلب بلافاصله پس از سوراخ کردن رخ می دهد، اما ممکن است در هر زمانی رخ دهد. این عفونت می تواند نتیجه مراقبت های بعدی نامناسب، شرایط غیربهداشتی، واکنش به جواهرات، یا پاره شدن یا پارگی بدون مراقبت باشد.
معمولاً تورم و قرمزی را در ناحیه مشاهده خواهید کرد و در هنگام لمس احساس دردناکی و شاید گرمی خواهید داشت. تورم ممکن است به جوش یا آبسه تبدیل شود. احتمال دارد ترشحات چرک (شفاف، سفید، زرد، قهوه ای یا سبز) را مشاهده کنید که ممکن است به پوسته تبدیل شود. اگر درمان نشود، حتی ممکن است تب، لرز و سایر علائم مشابه آنفولانزا داشته باشید. عفونت ناشی از پیرسینگ ناف به یک روند منظم تمیز کردن و درمان آنتی بیوتیکی نیاز دارد.
جای زخم
در برخی شرایط پیشگیری از جای زخم ناشی از پیرسینگ ناف، اجتناب ناپذیر است، زیرا پوست اطراف هر سوراخی به ندرت بهبود می یابد تا دقیقاً مانند قبل به نظر برسد. به هر حال خود سوراخ کردن یک زخم محسوب می شود. اما گاهی اوقات بسته به محل، شخص و سایر عوامل زخم ها شدیدتر از بقیه هستند.
جای زخم هایپرتروفیک یک خطر رایج است و اسکارهای کلوئیدی ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، اما در کسانی که رنگدانه های پوست تیره تر دارند بیشتر اتفاق میفتند.
اسکارهای کلوئیدی شبیه جوش های قرمز و بنفش بیش از حد رشد یافته بافت اسکار فیبری هستند که در لمس سخت و صاف می‌شوند و می‌توانند در دو انتهای فیستول ظاهر شوند. آنها اغلب خارش دار هستند و گاهی اوقات می توانند حساس باشند و دیر التیام پیدا کنند.
واکنش فلز: اگر بدن من به جواهرات آلرژی داشته باشد چه؟
بسیاری از افراد نسبت به فلزات مختلف حساسیت یا آلرژی دارند. البته، جواهرات ارزان و خوش‌نظر وجود دارد، اما ارزش ریسک کردن را ندارد. آلرژی به جواهرات می تواند عامل ایجاد عفونت باشد که به نوبه خود باعث طرد یا انتقال و در نهایت از دست دادن پیرسینگ ناف می شود.
اگر فقط کمی آلرژی دارید، ممکن است کمی خارش، قرمزی و سوزش را تجربه کنید، اما یک حساسیت شدید منجر به خارش دردناک، قرمز روشن، متورم، ضربان دار، آشفتگی پر از چرک می شود.
فلزات ضد حساسیت برای پیرسینگ ناف، عبارتند از:
- نیوبیم (خالص)
- تیتانیوم G23 (از هر رنگی) (بهترین انتخاب!)
- فولاد ضد زنگ بدون نیکل، جراحی و کاشت (316L یا 316LVM)
- طلای زرد جامد 14 قیراط یا بیشتر (اما فقط پس از بهبود کامل سوراخ)
- پلاتین (اما سنگین است، بنابراین امکان پارگی یا فشار بیشتر وجود دارد).
فلزات مشکل ساز برای پیرسینگ ناف، عبارتند از:
- نیکل
- فلزات خشن یا صیقل نشده
- جواهرات لباس یا هر نوع فلز ناشناس
- رزگلد (حاوی مس) یا طلای سفید (اگر حاوی نیکل باشد).
- فولاد ضد زنگ با کیفیت پایین (حتی اگر ادعا می شود “جراحی” است).
- عیار پایین طلا؛ هر چیزی که آبکاری شده، نورد شده یا با طلا پر شده باشد.
- نقره؛ حتی نقره استرلینگ (ممکن است مس یا نیکل داشته باشد و کدر شود).
- هر چیزی که در هر نوع فلزی آبکاری شده باشد (آبکاری پوسته پوسته می شود).
- پلاستیک ها (برخی اکریلیک ها زیست سازگار هستند اما می توانند در طول زمان تجزیه شوند و به احتمال زیاد به میکروب ها و باکتری ها بچسبند).
اگر فکر می کنید ممکن است به جواهرات حساس باشید، فوراً آن را بیرون بیاورید و با چیزی سازگارتر جایگزین کنید. به طور کلی، انتخاب هالتر منحنی (به جای حلقه) تا بهبودی کامل ممکن است خطرات را کاهش دهد.
سایر عوارض پیرسینگ ناف
- پارگی: سوراخ کردن ناف کمتر از سایر نقاط (مانند گوش) پاره می شود، اما ممکن است جواهرات گیر کرده و پاره شوند.
- تحریک اصطکاکی: گاهی اوقات اصطکاک ناشی از لباس یا بند کمر شما ممکن است باعث تحریک و تاخیر در بهبودی شود.
- خونریزی بیش از حد و آسیب عصبی: این وضعیت می تواند ناشی از یک سوراخ کننده بدن، بی تجربه باشد که بدن شما را خیلی نزدیک به عصب سوراخ می کند.
- تمیز کردن بیش از حد: ممکن است با تمیز کردن بیش از حد به بافت بدن خود آسیب برسانید. زیاده روی نکنید! دستورالعمل های سوراخ کننده خود را دنبال کنید.
- تغییر خیلی زود جواهرات: ممکن است هشت هفته تا شش ماه طول بکشد تا پیرسینگ ناف به اندازه کافی بهبود پیدا کند. باز هم دستورالعمل های سوراخ کننده خود را دنبال کنید.
- اندوکاردیت باکتریایی یا اندوکاردیت عفونی (IE): اگر از بیماری قلبی مادرزادی رنج می برید و از طریق سوراخ کردن در معرض باکتری قرار بگیرید، در معرض خطر هستید و حتی می تواند کشنده باشد. به همین دلیل است که پیرسینگ های معتبر و حرفه ای قبل از انجام هر کاری از شما در مورد بیماری های قلبی شما سوالاتی را می پرسند.
اصول مراقبت از پیرسینگ ناف
روش های زیادی وجود دارد که ممکن است در مورد آنها بشنوید، و روش هایی که برای شما مفید هستند ممکن است برای شخص دیگری مفید نباشند. در زیر متداول ترین روش مراقبت های پس از آن آورده شده است:
از محلول نمکی یا نمک دریایی غیر یددار (نه نمک خوراکی) استفاده کنید. اگر نمک دریا را انتخاب می کنید، حدود 6 اونس آب را با حدود 1/2 قاشق چایخوری نمک دریا مخلوط کنید. مقدار کافی نمک یا نمک دریایی را در یک فنجان بریزید (فنجان های یکبار مصرف دیکسی حمام عالی عمل می کنند). فنجان را به آرامی روی ناف قرار دهید، دراز بکشید و اجازه دهید حدود 10 تا 15 دقیقه خیس بخورد.
شما می توانید این کار را دو بار در روز برای چند هفته اول انجام دهید. پس از آن، یک بار در روز تا زمانی که پیرسینگ بهبود یابد. شما بهتر است از محصولات قوی مانند الکل و پراکسید هیدروژن اجتناب کنید. همچنین سعی کنید از استفاده از هرگونه کرم یا پماد خودداری کنید.
شاید انتظار دارید که بهبودی ناشی از پیرسینگ ناف در عرض 4 تا 6 هفته بهبود یابد، اما ممکن است 3 تا 6 ماه و گاهی حتی تا یک سال طول بکشد تا سوراخ ناف کاملا بهبود پیدا کند.
آخرین دیدگاه‌ها