سطوح بالای گرانولوسیت همچنین به عنوان گرانولوسیتوز شناخته می شود گرانولوسیت ها خانواده ای از گلبول های سفید تخصصی که در مغز استخوان تولید می شوند. گرانولوسیتوز زمانی رخ می دهد که سطوح بالای این سلول ها در جریان خون وجود داشته باشد. سطح گرانولوسیت ها با استفاده از آزمایش خون و آزمایش های آزمایشگاهی مانند شمارش کامل خون (CBC) ارزیابی می شود. سطوح بالای گرانولوسیت، ممکن است نشان دهنده یکی از چندین فرآیند زیر باشد از جمله:
- التهاب
- واکنش آسمی
- واکنش آلرژیک
- سلول های خونی
- عفونت (باکتریایی، قارچی یا ویروسی)
- سرطان های خون مانند لوسمی میلوژن مزمن
- میلوفیبروز (سرطان نادر استخوان که در تولید طبیعی سلول های خونی اختلال ایجاد می کند).
گرانولوسیت ها چیست؟
گرانولوسیت ها در مغز استخوان – بافت اسفنجی که در بسیاری از استخوان های شما وجود دارد – شکل می گیرند و بالغ می شوند. مغز استخوان حاوی سلول های بنیادی است که در نهایت به انواع مختلف سلول های خونی از جمله گرانولوسیت ها تبدیل می شوند. هنگامی که گرانولوسیت ها از مغز استخوان خارج می شوند، در جریان خون گردش می کنند و به سیگنال های سیستم ایمنی پاسخ می دهند. نقش آنها حمله به مواد خارجی است که باعث التهاب یا عفونت می شود . نوتروفیل ها، ائوزینوفیل ها و بازوفیل ها انواع کلیدی گرانولوسیت ها هستند.
نوتروفیل ها معمولاً 40 تا 70 درصد کل گلبول های سفید را تشکیل می دهند. حداکثر 4 درصد از WBC های شما ممکن است ائوزینوفیل باشند، در حالی که بازوفیل ها کمتر از 2 درصد را تشکیل می دهند.
گرانولوسیت ها، گلبول های سفید خونی هستند که نقش مهمی در مدیریت سیستم ایمنی دارند. آنها اولین سلول هایی هستند که به عفونت پاسخ می دهند و می توانند نقش مهمی در میانجیگری آلرژی ایفا کنند.
هر گرانولوسیت یک عملکرد ویژه در بدن دارد. این شامل:
نوتروفیل ها: اینها مسئول پاسخ اولیه و خط دفاعی در برابر عفونت هستند. نوتروفیل ها به منابع عفونت در بدن پاسخ می دهند. آنها همچنین می توانند حرکت کرده و در محل عفونت موضعی شوند و باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل های آسیب رسان را از بین ببرند. نوتروفیل ها فراوان ترین سلولی هستند که در محل عفونت شناسایی می شوند و اکثریت سطح گرانولوسیت فرد را تشکیل می دهند. سطح نوتروفیل ها را می توان به طور خاص شمارش کرد و در طول دوره عفونت ردیابی می شود.
بازوفیل ها: اینها به واکنش به آلرژی و التهاب در بدن کمک می کنند. آنها نقش مهمی در جذب سایر سلول های ایمنی به منبع آلرژی دارند. بازوفیل ها از طریق آزاد شدن مولکول های هیستامین و سایر پیام رسان های شیمیایی که به سلول های ایمنی سیگنال می دهند تا واکنش نشان دهند، باعث التهاب می شوند. در پاسخ به یک آلرژن، بازوفیل ممکن است یک پاسخ ایمنی بیش فعال ایجاد کند که می تواند تهدید کننده زندگی به نام آنافیلاکسی باشد. سطح بازوفیل همچنین می تواند به طور غیر طبیعی در شرایطی به نام لوسمی میلوئیدی مزمن افزایش یابد .
ائوزینوفیل ها: ائوزینوفیل ها مسئول مدیریت التهاب مزمن و عفونت های انگلی در بدن هستند. آنها می توانند در پاسخ بدن به آلرژی ها، سرطان و عفونت های انگلی نقش داشته باشند. ائوزینوفیل ها یکی از سلول های اولیه هستند که در حذف انگل ها از بدن نقش دارند.
سطوح بالای گرانولوسیت چه چیزی را نشان می دهد؟
هنگامی که سیستم ایمنی فعال می شود، سطح گرانولوسیت ها اغلب بالاست. سیستم ایمنی را می توان برای مبارزه با عفونت هایی فعال کرد که عبارتند از:
- ویروسی
- باکتریایی
- قارچی
- انگلی
علاوه بر این، از آنجایی که گرانولوسیت ها در واکنش های آلرژیک دخیل هستند، می توان آنها را در حضور یک واکنش آلرژیک به موارد زیر افزایش داد:
- یک دارو
- نیش زنبور عسل
- یک ماده دیگر
همچنین، از آنجایی که مغز استخوان جایی است که گرانولوسیت ها تولید می شوند، اگر سرطان در مغز استخوان وجود داشته باشد – مانند لوسمی میلوژن مزمن – ممکن است سطح گرانولوسیت به طور غیر طبیعی افزایش یابد.
سایر شرایطی که می تواند باعث سطوح بالای گرانولوسیت ها شود عبارتند از:
- پلی سیتمی ورا
- میلوفیبروز اولیه
- درمان گرانولوسیت بالا
- درمان های زیادی برای سطوح بالای گرانولوسیت وجود دارد.
با این حال، سطوح بالای گرانولوسیت طبیعی نیست و معمولاً نشان دهنده یک مشکل سلامتی یا بیماری زمینه ای است. اختلالات مغز استخوان یکی از دلایل اصلی گرانولوسیتوز است. اختلالات مغز استخوان زیر می تواند باعث گرانولوسیتوز شود:
- CML، سرطان گلبول های سفید خون
- میلوفیبروز اولیه، یک سرطان خون که باعث ایجاد بافت اسکار در مغز استخوان می شود.
- پلی سیتمی ورا، اختلالی که در آن بدن تعداد زیادی گلبول قرمز (RBC) تولید می کند.
- ترومبوسیتمی اولیه، اختلالی که در آن بدن تعداد زیادی پلاکت تولید می کند.
محدوده طبیعی برای گرانولوسیت ها
محدوده مرجع بسته به آزمایشگاه متفاوت خواهد بود. با این حال، طبق آزمایشات آزمایشگاهی آنلاین، معمولاً مقدار گرانولوسیت های زیر را در خون خود دارید:
- نوتروفیل: 1800-7800 سلول در هر میکرولیتر خون
- ائوزینوفیل: 0-450/mcl خون
- بازوفیل: 0-200/mcl خون
مقادیر بالاتر از این ممکن است نشان دهنده گرانولوسیتوز باشد.
گرانولوسیتوز و لوسمی میلوئید مزمن (CML)
گرانولوسیتوز ویژگی اصلی CML است، یک سرطان نادر سلول خونی که از مغز استخوان شروع می شود. CML باعث تجمع گرانولوسیت های توسعه نیافته در مغز استخوان و جریان خون می شود. به طور معمول، مغز استخوان سلول های بنیادی نابالغ را به روشی کنترل شده تولید می کند. سپس این سلول ها بالغ می شوند و به گلبول های قرمز، WBC یا پلاکت تبدیل می شوند. گلبول های قرمز شما حامل اکسیژن و مواد مغذی هستند، گلبول های سفید شما به مبارزه با عفونت و التهاب کمک می کند و پلاکت ها خون را قادر می سازند لخته شود.
در افراد مبتلا به CML، این فرآیند به درستی کار نمی کند. گرانولوسیت های نابالغ و سایر گلبول های سفید شروع به تشکیل و تکثیر غیرقابل کنترل می کنند و همه انواع دیگر سلول های خونی ضروری را از بین می برند.
افراد مبتلا به CML ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
- خستگی
- خونریزی غیر طبیعی
- عفونت های مکرر
- از دست دادن اشتها
- پوستی رنگ پریده
- درد زیر دنده ها در سمت چپ بدن
- تعریق بیش از حد در هنگام خواب
CML بیشتر در بین افراد مسن شایع است، اما در افراد با هر سنی ممکن است رخ دهد. همچنین مردان را بیشتر از زنان مبتلا می کند. افرادی که در معرض پرتوها، مانند پرتودرمانی برای درمان سرطان قرار گرفته اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به CML هستند.
نحوه تشخیص گرانولوسیتوز
گرانولوسیتوز معمولاً با معاینه فیزیکی و شمارش کامل خون (CBC) تشخیص داده می شود. CBC آزمایشی است که میزان گلبول های قرمز، WBC و پلاکت ها را در خون شما اندازه گیری می کند.
تعداد غیر طبیعی این سلول ها می تواند نشان دهنده این باشد که شما یک بیماری زمینه ای دارید. CBC شامل دادن نمونه خون است. از رگ بازوی شما خون گرفته می شود. سپس نمونه خون برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. مانند هر خونگیری، احتمال کمی ناراحتی، خونریزی یا عفونت وجود دارد.
سطح بالای گرانوسیت چگونه درمان می شود؟
شناسایی درمان مناسب بستگی به شناسایی علت افزایش گرانولوسیت دارد. مثلا:
- عفونت ها را می توان با آنتی بیوتیک ها درمان کرد.
- واکنش های آلرژیک ممکن است با داروهای آلرژی و استروئیدها درمان شود.
- سرطان ممکن است با شیمی درمانی، پرتودرمانی و پیوند مغز استخوان درمان شود.
گرانولوسیتوز یکی از علائم بیماری های دیگر است. این یک بیماری جداگانه در نظر گرفته نمی شود و معمولاً مستقیماً درمان نمی شود. در عوض، درمان به بیماری زمینه‌ای که باعث گرانولوسیتوز می‌شود، می‌پردازد. درمان هر گونه بیماری زمینه ای همچنین باید تعداد گرانولوسیت ها را در خون شما کاهش دهد.
درمان شما به شرایطی که باعث گرانولوسیتوز شما می شود بستگی دارد.
اگر بیماری شما مربوط به سرطان باشد، درمان شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پیوند مغز استخوان. در طول پیوند مغز استخوان، مغز استخوان شما برداشته می شود و با سلول های بنیادی سالم جایگزین می شود. این سلول‌های بنیادی ممکن است از بدن شما یا از بدن اهداکننده به دست آیند.
- شیمی درمانی. شیمی درمانی شکل تهاجمی دارو درمانی شیمیایی است که به تخریب سلول های سرطانی در بدن کمک می کند.
- پرتو درمانی. این درمان از پرتوهای پرانرژی برای کوچک کردن تومورها و از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند.
- اسپلنکتومی. بزرگ شدن طحال یکی از عوارض شایع CML است. جراحی برای برداشتن طحال ممکن است توصیه شود.
- برخی از بیماری ها به خوبی به داروها پاسخ می دهند و سایر شرایط را می توان با تزریق خون درمان کرد . پزشک شما بهترین برنامه درمانی را برای شما تعیین خواهد کرد.
سخن آخر
سطح بالای گرانولوسیت در خون گرانولوسیتوز نامیده می شود. گرانولوسیتوز مهم است زیرا می تواند نشان دهنده عفونت، بیماری خودایمنی یا سرطان سلول های خونی باشد. گزینه های درمانی زیادی برای افزایش سطح گرانولوسیت وجود دارد و درمان های مورد استفاده به علت زمینه ای بستگی دارد.
سطح بالای گرانولوسیت ممکن است یکی از اولین علائم بیماری باشد. طبیعی است که با دلایل متعدد گرانولوسیت بالا احساس سردرگمی کنید. برای ارزیابی و تعیین علت خاص می توان از آزمایش های خاص تری استفاده کرد و سپس ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند درمان های مناسب را توصیه کند.
فراوان ترین گرانولوسیت کدام است؟ نوتروفیل ها معمولاً 50 تا 70 درصد گرانولوسیت های بدن را تشکیل می دهند. سطوح نوتروفیل ها، بازوفیل ها و ائوزینوفیل ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما سطح آن را می توان از طریق آزمایش های آزمایشگاهی ارزیابی کرد.
چه چیزی باعث گرانولوسیتوز می شود؟ شایع ترین علل افزایش سطح گرانولوسیت یا گرانولوسیتوز، عفونت ها، واکنش های آلرژیک و اختلالات گلبول های سفید مانند لوسمی میلوئید مزمن (CML) یا میلوفیبروز است.
آخرین دیدگاه‌ها