آمیودارون چیست؟

قرص خوراکی آمیودارون  برای درمان مشکلات ضربان قلب معمولاً زمانی تجویز می شود که سایر داروها تأثیری نداشته باشند. آمیودارون یک داروی نسخه ای  با نام تجاری داروی Pacerone است. در شکل عمومی نیز موجود است. داروهای ژنریک معمولاً قیمت کمتری نسبت به نسخه های با نام تجاری دارند. آمیودارون همچنین به عنوان یک محلول داخل وریدی (IV) برای تزریق است که فقط توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ارائه می شود. این دارو ممکن است به عنوان بخشی از درمان ترکیبی استفاده شود. این بدان معناست که شما باید آن را با داروهای دیگر مصرف کنید.

آمیودارون به دسته ای از داروها به نام ضد آریتمی تعلق دارد. دسته ای از داروها گروهی از داروها هستند که به روشی مشابه عمل می کنند. این داروها اغلب برای درمان شرایط مشابه استفاده می شوند. آمیودارون با کار در داخل سلول‌ها برای کنترل انقباضات ماهیچه‌ای در قلب، ضربان قلب غیرطبیعی را درمان کرده و از آن جلوگیری می‌کند. این به ضربان طبیعی قلب شما کمک می کند.

عوارض جانبی قرص خوراکی آمیودارون

آمیودارون می تواند عوارض جانبی خفیف یا جدی ایجاد کند. لیست زیر حاوی برخی از عوارض این دارو است که ممکن است در هنگام مصرف آمیودارون رخ دهد. این لیست شامل همه عوارض جانبی احتمالی نمی شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی احتمالی آمیودارون، یا نکاتی در مورد نحوه مقابله با یک عارضه جانبی نگران کننده، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. قرص خوراکی آمیودارون باعث خواب آلودگی نمی شود، اما می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند.

عوارض جانبی رایج تر

شایع ترین عوارض جانبی که ممکن است با قرص خوراکی آمیودارون رخ دهد، عبارتند از:

• حالت تهوع
• استفراغ
• خستگی
• لرزش
• یبوست
• بیخوابی
• سردرد
• دل درد
• عدم هماهنگی
• کاهش میل جنسی یا عملکرد
• حرکات غیرقابل کنترل یا غیرعادی بدن

اگر این اثرات خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. در مواردی که علائم شما شدیدتر هستند یا از بین نمی روند، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. اگر عوارض جانبی جدی داشتید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

آمیودارون به صورت قرص خوراکی می آید. معمولاً یک یا دو بار در روز مصرف می شود. شما ممکن است آمیودارون را با یا بدون غذا مصرف کنید، اما مطمئن شوید که هر بار آن را به همان روش مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید که هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. آمیودارون را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. کمتر یا بیشتر از آن مصرف نکنید یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است مصرف نکنید.

دوز آمیودارون که پزشک شما تجویز می کند به عوامل مختلفی بستگی دارد. این شامل:

• سن شما
• شکل آمیودارونی که مصرف می کنید.
• سایر شرایط پزشکی و بیماری هایی که ممکن است داشته باشید.
• نوع و شدت بیماری که از آمیودارون برای درمان استفاده می کنید.

به طور معمول، پزشک مصرف دارو را با دوز پایین شروع و در طول زمان آن را تنظیم می کند تا به دوز مناسب شما برسد. آنها در نهایت کمترین دوزی را که اثر مورد نظر را فراهم می کند، تجویز می کنند.

هنگامی که درمان خود را با آمیودارون شروع می کنید، احتمالاً یک هفته یا بیشتر در بیمارستان بستری خواهید شد. پزشک در این مدت و تا زمانی که به مصرف آمیودارون ادامه می دهید، شما را به دقت تحت نظر خواهد داشت. احتمالاً پزشک شما را با دوز بالای آمیودارون شروع می کند و با شروع اثر دارو به تدریج دوز شما را کاهش می دهد. در صورت بروز عوارض جانبی، پزشک ممکن است دوز شما را در طول درمان کاهش دهد. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید.

دستورالعمل قطع قرص خوراکی آمیودارون

بدون مشورت با پزشک، مصرف آمیودارون را قطع نکنید. در صورت قطع مصرف آمیودارون ممکن است نیاز به نظارت دقیق یا حتی بستری شدن در بیمارستان داشته باشید. پس از قطع مصرف آمیودارون ممکن است مدتی در بدن شما باقی بماند، بنابراین پزشک در این مدت شما را به دقت تحت نظر خواهد داشت.

تمام قرارها را با پزشک و آزمایشگاه خود نگه دارید. پزشک آزمایش‌های خاصی مانند آزمایش خون، عکس‌برداری با اشعه ایکس و الکتروکاردیوگرام (EKG، آزمایش‌هایی که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌کند) را قبل و در طول درمان تجویز می‌کند تا مطمئن شود که مصرف آمیودارون برای شما بی‌خطر است. پاسخ بدن خود به دارو را بررسی کنید.

ملاحظات خاص در هنگام مصرف آمیودارون

برای افرادی که مشکلات کلیوی دارند: اگر مشکلات کلیوی دارید، بدن شما نمی تواند این دارو را نیز پاک کند. این ممکن است باعث تجمع دارو در بدن شما شود و عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند. ممکن است پزشک شما را با دوز کمتر شروع کند. اگر عملکرد کلیه شما بدتر شود، پزشک ممکن است دارو را متوقف کند.

برای افرادی که مشکلات کبدی دارند: اگر مشکلات کبدی دارید، بدن شما نمی تواند این دارو را نیز پاک کند. این ممکن است باعث تجمع دارو در بدن شما شود و عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند. ممکن است پزشک شما را با دوز کمتر شروع کند. اگر عملکرد کبد شما بدتر شود، پزشک ممکن است دارو را متوقف کند. قرص خوراکی آمیودارون را می توان برای درمان طولانی مدت یا کوتاه مدت استفاده کرد. بسته به میزان پاسخ بدن شما به آمیودارون، پزشک تعیین می کند که چه مدت با آمیودارون درمان می شوید. اگر این دارو را طبق دستور مصرف نکنید، خطرات جدی دارد.

به هیچ وجه آن را مصرف نمی کنید یا از دوزها صرف نظر می کنید: اگر آمیودارون را طبق دستور مصرف نکنید، ممکن است در معرض خطر مشکلات قلبی جدی باشید.

بیش از حد مصرف کنید: اگر فکر می کنید بیش از حد آمیودارون مصرف کرده اید، فورا به اورژانس مراجعه کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، در آن زمان فقط یک نوبت مصرف کنید. برای جبران دوز فراموش شده، دوز اضافی مصرف نکنید یا دوز آن را دو برابر نکنید. اگر علائم شما بهبود یابد، ممکن است بتوانید تشخیص دهید که آیا این دارو موثر است یا خیر. سرگیجه، حالت تهوع، درد قفسه سینه، تنگی نفس یا ضربان قلب سریع شما باید بهتر شود.

هشدار قرص خوراکی آمیودارون

این دارو با هشدارهای مختلفی همراه است. آمیودارون فقط در صورت داشتن آریتمی جدی یا ضربان قلب نامنظم باید استفاده شود. این دارو خطر عوارض جانبی جدی دارد. اینها شامل مشکلات جدی ریوی، مشکلات کبدی و بدتر شدن ضربان قلب نامنظم شما می شود. این مشکلات می تواند کشنده باشد.

اگر برای ضربان قلب نامنظم نیاز به درمان با آمیودارون دارید، باید برای دریافت اولین دوز در بیمارستان بستری شوید. این برای اطمینان از اینکه آمیودارون به طور ایمن به شما داده می شود و موثر است. هنگام تنظیم دوز، ممکن است لازم باشد در بیمارستان تحت نظر باشید.

هشدار حساسیت به خورشید

آمیودارون ممکن است شما را نسبت به خورشید حساس تر کند یا رنگ پوست شما را به رنگ آبی مایل به خاکستری درآورد. سعی کنید هنگام مصرف این دارو، از نور خورشید دوری کنید. اگر می‌دانید در معرض نور خورشید خواهید بود، از کرم ضد آفتاب و لباس محافظ استفاده کنید. از لامپ های آفتابی یا تخت های برنزه استفاده نکنید.

خطر مشکلات بینایی

در طول درمان با آمیودارون باید به طور منظم معاینه چشم انجام دهید. آمیودارون ممکن است باعث مشکلات بینایی، از جمله تاری دید، دیدن هاله در اطراف اجسام یا حساسیت به نور شود. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض، باید با پزشک خود تماس بگیرید.

خطر مشکلات ریوی

در برخی موارد، آمیودارون می تواند باعث آسیب ریه شود که می تواند کشنده باشد. اگر قبلاً بیماری ریوی داشته باشید، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید. اگر در حین مصرف این دارو متوجه تنگی نفس، خس خس سینه، مشکل تنفسی، درد قفسه سینه یا ترشح خون شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

هشدار آلرژی

اگر تا به حال به آن واکنش آلرژیک داشته اید، دیگر این دارو را مصرف نکنید. مصرف مجدد آن می تواند کشنده باشد.

هشدار تداخلات غذایی

هنگام مصرف این دارو آب گریپ فروت ننوشید. نوشیدن آب گریپ فروت در حین مصرف آمیودارون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن شما افزایش دهد.

هشدار برای بیماران خاص

برای افرادی که به ید حساسیت دارند. از این دارو استفاده نکنید حاوی ید است.

برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی یا بیماری قلبی. آمیودارون را با احتیاط مصرف کنید. این دارو ممکن است انقباضات قلب شما را ضعیف کرده و ضربان قلب شما را کاهش دهد. اگر اختلال عملکرد شدید غدد سینوسی همراه با ضربان قلب پایین، غش به دلیل ضربان قلب آهسته، انسداد درجه دوم یا سوم قلب، یا اگر قلب شما به طور ناگهانی نتواند خون کافی را در سراسر بدن پمپاژ کند (شوک کاردیوژنیک) از آمیودارون استفاده نکنید (شوک قلبی) .

برای افراد مبتلا به بیماری ریوی. اگر بیماری ریوی مانند بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) دارید یا اگر ریه های شما خوب کار نمی کنند، با احتیاط شدید از آمیودارون استفاده کنید. آمیودارون ممکن است عوارض جانبی سمی برای ریه های شما ایجاد کند و حتی ممکن است کشنده باشد.

برای افراد مبتلا به بیماری کبد. در صورت ابتلا به بیماری های کبدی، مانند سیروز یا آسیب کبدی، از آمیودارون با احتیاط استفاده کنید. این شرایط ممکن است باعث ایجاد آمیودارون در بدن شما شود و برای کبد شما سمی باشد.

برای افراد مبتلا به بیماری تیروئید. اگر بیماری تیروئید دارید، ممکن است در حین مصرف آمیودارون سطح هورمون تیروئید پایین یا بالا را تجربه کنید. این ممکن است وضعیت شما را بدتر کند.

برای افراد مبتلا به بیماری عصبی. در صورت داشتن هر گونه بیماری عصبی، مانند نوروپاتی محیطی، بیماری پارکینسون، دیستروفی عضلانی یا صرع، از آمیودارون با احتیاط استفاده کنید. مصرف این دارو ممکن است باعث آسیب عصبی شود و این شرایط را بدتر کند.

هشدار برای گروه های دیگر

برای زنان باردار. اگر در دوران بارداری از این دارو استفاده کنید، آمیودارون می تواند به بارداری شما آسیب برساند. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، حتی اگر درمان با آمیودارون را متوقف می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو می تواند ماه ها پس از قطع درمان در بدن شما باقی بماند.

برای خانم هایی که شیر می دهند. آمیودارون ممکن است از شیر مادر عبور کند و عوارض جدی در کودک شیرده ایجاد کند. هنگام مصرف آمیودارون نباید از شیر مادر تغذیه کنید. با پزشک خود در مورد بهترین راه برای تغذیه کودک خود صحبت کنید.

برای سالمندان. به طور کلی، با بالا رفتن سن، اندام‌های بدن مانند کبد، کلیه‌ها و قلب به خوبی کار نمی‌کنند. ممکن است مقدار بیشتری از دارو در بدن شما باقی بماند و شما را در معرض خطر افزایش عوارض جانبی قرار دهد.

برای کودکان. ایمنی و اثربخشی آمیودارون در افراد زیر 18 سال ثابت نشده است.

تداخل دارویی

آمیودارون ممکن است با چندین داروی دیگر تداخل داشته باشد. فعل و انفعالات مختلف می تواند اثرات متفاوتی ایجاد کند. به عنوان مثال، برخی از آنها می توانند در عملکرد یک دارو اختلال ایجاد کنند، در حالی که برخی دیگر باعث افزایش عوارض جانبی می شوند.

در زیر لیستی از داروهایی وجود دارد که می توانند با آمیودارون تداخل داشته باشند. این فهرست شامل تمام داروهایی که ممکن است با آمیودارون تداخل داشته باشند، نیست. قبل از مصرف آمیودارون، مطمئن شوید که پزشک و داروساز خود را در مورد تمام داروهای تجویزی، بدون نسخه و سایر داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید.

همچنین در مورد ویتامین ها، گیاهان و مکمل هایی که استفاده می کنید به آنها بگویید. به اشتراک گذاری این اطلاعات می تواند به شما کمک کند تا از تعاملات احتمالی جلوگیری کنید. اگر سؤالی در مورد تداخلات دارویی دارید که ممکن است بر شما تأثیر بگذارد، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

آنتی بیوتیک ها

مصرف برخی از آنتی بیوتیک ها با آمیودارون ممکن است باعث ضربان قلب نامنظم شود. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• اریترومایسین
• کلاریترومایسین
• فلوکونازول
• لووفلوکساسین
• داروهای ضد ویروسی

این داروها ممکن است میزان آمیودارون را در بدن شما افزایش دهند. این شما را در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی جدی آمیودارون قرار می دهد، از جمله ضربان قلب نامنظم، که ممکن است کشنده باشد. در صورت مصرف همزمان این داروها، پزشک شما را از نزدیک تحت نظر خواهد گرفت. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• آتازاناویر (ریاتاز)
• داروناویر (Prezista)
• فوزامپرناویر (Lexiva)
• ایندیناویر (Crixivan)
• لوپیناویر و ریتوناویر (Kaletra)
• نلفیناویر (ویراسپت)
• ریتونویر (Norvir)
• ساکویناویر (اینویراس)
• تیپراناویر (Aptivus)

رقیق کننده های خون

مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین با آمیودارون ممکن است اثر رقیق کننده خون را افزایش دهد. این شما را در معرض خطر خونریزی جدی قرار می دهد که ممکن است کشنده باشد. اگر این داروها را با هم مصرف می کنید، پزشک باید دوز رقیق کننده خون شما را کاهش دهد و شما را از نزدیک تحت نظر داشته باشد.

داروهای سرفه، بدون نسخه

استفاده از دکسترومتورفان با آمیودارون ممکن است میزان دکسترومتورفان را در بدن شما افزایش دهد که ممکن است منجر به مسمومیت شود.

داروی افسردگی

ترازودون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن شما افزایش دهد. این شما را در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی جدی آمیودارون قرار می دهد، از جمله ضربان قلب نامنظم، که ممکن است کشنده باشد.

دارویی برای جلوگیری از رد پیوند عضو

مصرف سیکلوسپورین با آمیودارون منجر به افزایش مقدار سیکلوسپورین در بدن شما می شود. این ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند.

داروی نارسایی قلبی

مصرف ایوابرادین با آمیودارون ممکن است ضربان قلب شما را کاهش داده و باعث اختلال در ریتم قلب شود. اگر این داروها را با هم مصرف کنید، پزشک ممکن است عملکرد قلب شما را از نزدیک کنترل کند.

داروهای قلب

مصرف آمیودارون با داروهای خاص قلبی ممکن است سطح داروهای قلب را در بدن شما افزایش دهد. این می تواند منجر به عوارض جانبی جدی شود که ممکن است کشنده باشد.

اگر یکی از این داروها را همراه با آمیودارون مصرف کنید، پزشک ممکن است دوز داروی قلبی را کاهش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• دیگوکسین
• کینیدین
• پروکائین آمید
• فلکائینید

داروهای هپاتیت

مصرف برخی از داروهای هپاتیت همراه با آمیودارون می تواند باعث برادی کاردی جدی شود که باعث کاهش ضربان قلب شما می شود. این می تواند جدی باشد. اگر هر یک از این داروها را همراه با آمیودارون مصرف کنید، پزشک احتمالاً ضربان قلب شما را کنترل خواهد کرد:

• لدی پاسویر/سوفوسبوویر (هاروونی)
• sofosbuvir با simeprevir

مکمل گیاهی

مصرف مخمر سنت جان با آمیودارون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن شما کاهش دهد، به این معنی که آن را به خوبی کار نمی کند.

داروهای فشار خون بالا

هنگام مصرف آمیودارون از این داروها با احتیاط استفاده کنید. استفاده از این داروها با آمیودارون ممکن است عوارض جانبی برای قلب شما ایجاد کند.

نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• آسبوتولول
• آتنولول
• بیسوپرولول
• کارتئولول
• اسمولول
• متوپرولول
• نادولول
• نبیولول
• پروپرانولول

مسدود کننده های کانال کلسیم مانند:

• آملودیپین
• فلودیپین
• ایسرادیپین
• نیکاردیپین
• نیفدیپین
• نیمودیپین
• نیترندیپین

داروهای کلسترول بالا

مصرف استاتین ها با آمیودارون ممکن است سطح داروهای کلسترول را در بدن شما افزایش دهد که می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. در حین مصرف آمیودارون، پزشک ممکن است دوز این داروها را کاهش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• سیمواستاتین
• آتورواستاتین

همچنین، مصرف کلستیرامین همراه با آمیودارون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن شما کاهش دهد، به این معنی که به خوبی کار نخواهد کرد.

داروی بی حسی موضعی. استفاده از لیدوکائین با آمیودارون ممکن است باعث کندی ضربان قلب و تشنج شود.

داروی ضددرد. استفاده از فنتانیل همراه با آمیودارون ممکن است ضربان قلب شما را کاهش دهد، فشار خون شما را کاهش دهد و میزان خونی که قلب پمپاژ می کند را کاهش دهد.

داروی حساسیت فصلی. لوراتادین ممکن است میزان آمیودارون را در بدن شما افزایش دهد. این شما را در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی جدی آمیودارون قرار می دهد، از جمله ضربان قلب نامنظم، که ممکن است کشنده باشد.

داروی تشنج. مصرف فنی توئین همراه با آمیودارون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن شما کاهش دهد، به این معنی که به خوبی کار نخواهد کرد.

داروی سل. مصرف ریفامپین همراه با آمیودارون ممکن است میزان آمیودارون را در بدن شما کاهش دهد، به این معنی که به خوبی کار نخواهد کرد.

ملاحظات مهم برای مصرف آمیودارون

اگر پزشک قرص خوراکی آمیودارون را برای شما تجویز کرد، این نکات را در نظر داشته باشید. می توانید این دارو را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. با این حال، شما باید هر بار آن را به همان روش مصرف کنید. آمیودارون را هر روز در ساعات معینی و در فواصل زمانی معین مصرف کنید.

این دارو را در دمای بین 68 تا 77 درجه فارنهایت (20 تا 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. آمیودارون ممکن است شما را نسبت به نور خورشید حساس تر کند. سعی کنید هنگام مصرف این دارو از نور خورشید دوری کنید. در صورت قرار گرفتن در معرض آفتاب از کرم ضد آفتاب و لباس محافظ استفاده کنید. از لامپ های آفتابی یا تخت های برنزه استفاده نکنید.

داروهای دیگری نیز برای درمان بیماری شما وجود دارد. برخی ممکن است برای شما مناسب تر از دیگران باشند. در مورد جایگزین های احتمالی با پزشک خود صحبت کنید.