بیماری کرون اطراف مقعد چیست؟

بیماری کرون اطراف مقعد یا پری آنال (PCD) یک بیماری خود ایمنی است که در آن فرد در اطراف مقعد التهاب دارد. این بیماری می تواند باعث ایجاد تگ های پوستی، شقاق، آبسه و فیستول های پری آنال شود.

افراد ممکن است به ترکیبی از درمان‌های PCD مانند آنتی‌بیوتیک، تخلیه آبسه و در برخی موارد، روش‌های جراحی نیاز داشته باشند.

در این مقاله به علائم و درمان PCD، از جمله پیشنهادات غذایی و نکاتی برای مدیریت این بیماری می پردازیم.

حدود 26 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون دچار فیستول پری مقعدی می‌شوند. این فیستول زمانی است که یک مجرای همبند یا منفذی در ناحیه مقعد ایجاد می‌شود. در حدود 5 درصد از افراد، این تنها علامت PCD خواهد بود.

علائم بیماری کرون اطراف مقعد

درست مانند سایر انواع بیماری کرون، بیماری کرون پری مقعدی باعث علائم گوارشی می شود. در بیماری کرون پری مقعدی، این علائم در اطراف مقعد قرار دارند:

• درد
• خارش
• ترشح چرکی
• خونریزی مقعدی
• بی اختیاری روده
• افزایش فوریت روده

بیماری کرون پری آنال می تواند در طول زمان منجر به علائم بیشتری شود. درمان می تواند به مدیریت کمک به کرون پری مقعدی و کاهش احتمال بروز این علائم.

همچنین افراد مبتلا به PCD ممکن است بیشتر علائم و عوارض بیماری کرون را تجربه کنند، مانند:

• شکاف ها
• فیستول و تنگی
• آبسه های پری آنال
• مقاومت استروئیدی
• علائم خارج از روده
• زخم های عمیق کانال مقعد

درمان بیماری کرون اطراف مقعد

درمان PCD بر درمان علائم بیماری مانند فیستول یا آبسه متمرکز است و ممکن است شامل ترکیبی از موارد زیر باشد:

آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک ها ممکن است به پیشگیری از هر گونه عارضه ناشی از عفونت در PCD کمک کنند. پزشکان ممکن است آنتی بیوتیک ها را به عنوان درمان خط اول انتخاب کنند، اگرچه ممکن است فرد به درمان های دیگری در کنار آنتی بیوتیک ها نیاز داشته باشد.

آبسه ها

تخلیه آبسه اولین قدم مهم در درمان PCD است و می تواند به پیشگیری از عفونت ها از جمله سپسیس کمک کند .

پزشک ممکن است از ستون استفاده کند. ستون یک درن لاستیکی نازک است که در فیستول قرار می‌دهند تا آن را باز نگه دارد و از تشکیل آبسه‌های بیشتر پیشگیری کند. پزشکان معمولا پس از شروع درمان پزشکی برای مدیریت بیماری کرون، ستون ها را خارج می کنند.

مهارکننده های TNF

مهارکننده‌های TNF ممکن است بهترین گزینه برای کاهش درناژ دور مقعدی و بهبود فیستول باشد. در کارآزمایی‌ها، مهارکننده‌های TNF adalimumab و certolizumab در بهبود فیستول مؤثر بودند و درمان با اینفلیکسیماب 36 درصد موفقیت در بستن فیستول داشت. ودولیزوماب و اوستکینوماب نیز ممکن است موثر باشند.

عمل جراحی

در موارد شدید PCD، یا اگر فردی دارای عوارض شده باشد، ممکن است کولوستومی یا ایلئوستومی لازم باشد.

هر دو کولوستومی و ایلئوستومی بخشی از روده را به سمت سوراخی در دیواره شکم هدایت می کنند که متخصصان پزشکی آن را استوما می نامند. یک پزشک کیسه ای را به استوما می چسباند که مواد زائد بدن را جمع آوری می کند.

رژیم غذایی

یک فرد مبتلا به PCD به یک رژیم غذایی مغذی نیاز دارد، زیرا کمبود مواد مغذی می تواند یک مشکل رایج به دلیل التهاب باشد که بر نحوه جذب مواد مغذی توسط بدن تأثیر می گذارد.

افراد مبتلا به PCD باید رژیم غذایی حاوی موارد زیر را دنبال کنند :

• پروتئین و چربی های سالم
• ویتامین C، ویتامین B12، اسید فولیک، آهن و روی، زیرا جذب ضعیف مواد مغذی ممکن است منجر به کمبود این ویتامین ها شود.
• کلسیم، ویتامین D، منیزیم و ویتامین K برای محافظت از سلامت استخوان‌ها، زیرا استروئیدها ممکن است خطر پوکی استخوان را افزایش دهند.

افراد همچنین ممکن است متوجه شوند که علائم ناراحت کننده PCD بر عادات غذایی آنها تأثیر می گذارد. برخی از نکات برای مدیریت این علائم عبارتند از:

• خوردن وعده های غذایی کوچک هر 3 تا 4 ساعت
• نوشیدن مقادیر کمی آب به طور منظم در طول روز
• خوردن غلات کامل، و همچنین طیف وسیعی از میوه ها و سبزیجات
• پرهیز از کافئین، غذاهای پر فیبر، میوه ها و سبزیجات خام، یا سبزیجات تولید کننده گاز در هنگام تجربه علائمی مانند اسهال یا حرکات کنترل نشده روده

غذاهای محرک

هیچ رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که باعث درمان هر نوع بیماری کرون شود. با این حال، برخی غذاها ممکن است باعث تشدید علائم شوند، از جمله موارد زیر:

• لبنیات
• غذاهای پرچرب
• غذاهای با فیبر بالا
• نوشیدنی های گازدار

برای افراد ممکن است یادداشت روزانه غذایی برای دنبال کردن اینکه کدام غذاها باعث ایجاد علائم می شوند مفید باشد. افراد می توانند با یک متخصص تغذیه در مورد پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها یا هر مکمل دیگری که ممکن است نیاز داشته باشند صحبت کنند.

مدیریت بیماری کرون اطراف مقعد

پیروی از توصیه های پزشک، شرکت در معاینات منظم و مصرف هر گونه دارویی که پزشک تجویز می کند می تواند به افراد در مدیریت PCD کمک کند.

راهنمایی های زیر برای مدیریت کرون موثر است:

• به طور منظم ورزش کنید.
• از استعمال دخانیات خودداری کنید، زیرا ممکن است علائم را بدتر کند.
• برای تسکین هرگونه درد یا حساسیت مقعدی در آب نمک گرم حمام کنید.
• با استفاده از دوش دستی دوش بگیرید یا از یک محصول پاک کننده مقعدی استفاده کنید.
• قبل از رفتن به رختخواب، از پمادی برای محافظت از پوست اطراف مقعد استفاده کنید.
• به جای دستمال توالت از یک حوله مرطوب برای کاهش تحریک ناحیه مقعد استفاده کنید.
• اگر به دلایل پزشکی به مرخصی نیاز دارید، با کارفرما در مورد مرخصی صحبت کنید.
• استرس را با استفاده از روش هایی مانند تمرینات تنفسی، یوگا، و یا رفتار درمانی شناختی، مدیریت کنید.
• علائم و هرگونه محرک بالقوه را ردیابی کنید، و همچنین احتمال بروز علائم در روز را افزایش دهید.
• هنگام مسافرت یا خارج از منزل، یک برنامه سفر برنامه ریزی کنید و بدانید که نزدیکترین دستشویی ها کجا خواهند بود.
• یک کیت اضطراری حاوی وسایلی مانند دستمال توالت، لباس زیر و دستمال مرطوب کودک برای کمک به کاهش اضطراب همراه داشته باشید .

عوارض PCD

عوارض PCD می تواند شامل عفونت هایی مانند سلولیت باشد که یک عفونت باکتریایی پوست است. افراد ممکن است آبسه های مکرر نیز داشته باشند.

یکی از عوارض شدید آبسه پری مقعد، سپسیس باکتریایی است. این یک وضعیت خطرناک است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. درمان سپسیس باکتریایی ممکن است شامل آنتی بیوتیک های داخل وریدی باشد.

درمان PCD  با راههای گوناگون و در برخی موارد، جراحی می تواند به پیشگیری و مدیریت عوارض کمک کند.

سخن آخر

افراد مبتلا به بیماری کرون پری مقعدی دارای التهاب در اطراف مقعد هستند که می تواند منجر به فیستول، آبسه، شقاق و تگ های پوستی شود. فرد ممکن است درد و خارش در اطراف مقعد و همچنین ترشح چرک و از دست دادن کنترل حرکات روده را تجربه کند.

برخی داروها و گاهی اوقات جراحی می توانند به درمان PCD و پیشگیری از عوارض کمک کنند. تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی نیز ممکن است به مدیریت این بیماری کمک کند.

بیماری کرون پری آنال نوعی بیماری کرون است که باعث التهاب در اطراف مقعد می شود. این بیماری می تواند منجر به درد، تورم، خونریزی و بی اختیاری شود. این علائم حدود 25 درصد از افراد مبتلا به کرون را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین می تواند به خودی خود رخ دهد.

درست مانند سایر انواع بیماری کرون، بیماری کرون پری مقعدی مزمن است و هیچ درمانی وجود ندارد. اما درمان فوری می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند. درمان همچنین می تواند به شما در پیشگیری از فیستول و سایر عوارض عمده کمک کند. بسیاری از افراد مبتلا به کرون پری آنال تنها با تغییرات جزئی می توانند به زندگی روزمره خود ادامه دهند.