بیماری کرون در کودکان و نوجوانان، یک بیماری جدی و مزمن است که بر دستگاه گوارش تأثیر می گذارد. مزمن به این معنی است که این بیماری طولانی مدت و پایدار است و معمولاً مادام العمر است. بیماری کرون باعث التهاب می شود که اغلب در روده کوچک (که دارای سه قسمت است: دوازدهه، ژژونوم و ایلئوم) است. دیواره ها و پوشش نواحی آسیب دیده قرمز و ملتهب و منجر به زخم و خونریزی می شود. این وضعیت گاهی اوقات با اشاره به التهاب در بخشی از روده آسیب دیده، مانند ژژونوئیلیت، ایلیت، ایلئوکولیت یا کولیت (زمانی که روده بزرگ را درگیر می کند، که کولون نیز نامیده می شود) نامگذاری می شود.
بیماری کرون از چه سنی شروع می شود؟
این بیماری می تواند در هر سنی ظاهر شود، اما اغلب در افراد بین 13 تا 30 سال تشخیص داده می شود. بیماری کرون همانند بیماری کولیت اولسراتیو نیز جز بیماری التهابی روده یا IBD نامیده می شود. کولیت اولسراتیو فقط به روده بزرگ به صورت مداوم حمله می کند و بر کل ضخامت دیواره روده تأثیر نمی گذارد. از سوی دیگر، بیماری کرون می‌تواند در هر جایی از دستگاه گوارش، از دهان تا مقعد، رخ دهد، به نقاط مختلف روده حمله می‌کند و بر ضخامت کامل روده تأثیر می‌گذارد. دیواره روده در هر دو بیماری افزایش و کاهش می یابد. مواقعی وجود دارد که علائم دوباره ظاهر می شوند یا بدتر می شوند و دوره های دیگری که علائم بهبود می یابند یا به طور کلی از بین می روند.
مطالعه بیشتر: انواع بیماری کرون
آیا بیماری کرون در کودکان جدی است؟
در حالی که بیماری کرون مشکلات زیادی را برای افراد در هر سنی ایجاد می کند، می تواند چالش های ویژه ای برای کودکان و نوجوانان ایجاد کند. علاوه بر علائم آزاردهنده و اغلب دردناک، این بیماری می تواند رشد را متوقف کند، بلوغ را به تاخیر بیندازد و استخوان ها را ضعیف کند. علائم بیماری کرون گاهی اوقات ممکن است مانع از شرکت کودک در فعالیت های لذت بخش شود. مسائل عاطفی و روانی زندگی با بیماری مزمن می تواند به ویژه برای جوانان دشوار باشد.
در صورت لزوم همین الان با متخصص کودکان آنلاین در پزشکت مشورت کنید.
چه چیزی باعث بیماری کرون در کودکان می شود؟
رژیم غذایی و استرس باعث بیماری کرون نمی شود. آنها می توانند علائم را بدتر کنند، اما علت بیماری نیستند. ما دقیقاً نمی دانیم چه چیزی باعث بیماری کرون می شود. ظاهراً یک رویداد محرک ناشناخته پاسخ ایمنی را در یک فرد مستعد ژنتیکی تغییر می دهد. این پاسخ ایمنی غیر طبیعی منجر به التهاب مداوم روده می شود. ناهنجاری های مختلف ایمنی در افراد مبتلا به بیماری کرون شایع است. در برخی افراد، این بیماری در خانواده ایجاد می شود. این امر به ویژه در مورد افرادی که در سنین پایین تر به این بیماری مبتلا می شوند صادق است.
چندین ژن با این بیماری مرتبط شده اند، اما هیچ الگوی روشنی برای چگونگی تعامل این ژن ها برای ایجاد بیماری وجود ندارد. جهش در یک ژن به نام15 CARD در درصد قابل توجهی از افراد مبتلا به بیماری کرون وجود دارد. با این حال، این ژن اغلب در افراد سالمی نیز وجود دارد که هرگز به این بیماری مبتلا نمی شوند. ما همچنین نمی دانیم که رویداد محرک چه چیزی می تواند باشد. باکتری هایی که به طور طبیعی در روده ها زندگی می کنند (یا برخی باکتری ها یا ویروس های دیگر) ممکن است در شروع بیماری نقش داشته باشند
علائم بیماری کرون در کودکان چیست؟
پیشگیری و درمان معده درد با اپ پزشکت.همین الان مشاوره آنلاین بگیر!!!
علائمی که هر فرد مبتلا به بیماری کرون تجربه می کند عمدتاً با توجه به محل و میزان التهاب تعیین می شود. اکثر کودکان مبتلا به این بیماری دارای التهاب قسمت تحتانی ایلئوم هستند. بیش از نیمی از این کودکان همچنین دارای التهاب در بخش های مختلف کولون هستند. برخی از کودکان فقط در روده بزرگ التهاب دارند.
برخی از آنها التهاب پراکنده در اطراف روده کوچک، عمدتا در بخش میانی (ژژونوم و ایلئوم فوقانی) دارند. تعداد بسیار کمی از کودکان فقط در معده و بالاترین بخش روده کوچک که معده به روده (اثنی عشر) تخلیه می شود، التهاب دارند. شایع ترین علائم بیماری کرون عبارتند از:
- روده کوچک فوقانی: تهوع، استفراغ، درد شکم، کم اشتهایی
- مقعد یا رکتوم: مدفوع دردناک، خونریزی مقعدی، درد مقعدی
- روده بزرگ: اسهال خونی همراه با مخاط یا چرک، درد شکمی، عجله برای اجابت مزاج
- روده کوچک: اسهال آبکی، درد شکم، کاهش وزن، کاهش اشتها و کند شدن رشد. تاخیر در رشد ممکن است چندین سال قبل از علائم دیگر باشد. اغلب علائم بسیار خفیف هستند.
اگر کودکتان علائم بالا را دارد، بهتر است از یک متخصص کودکان آنلاین کمک بگیرید.
عوارض بیماری کرون در کودکان و نوجوانان
عوارض بیماری کرون می تواند منجر به مشکلات جدی تری هم در روده و هم در سایر نقاط بدن شود. این عوارض اغلب باعث ایجاد علائم می شوند.
سوء تغذیه
افراد مبتلا به بیماری کرون اغلب دچار سوءتغذیه هستند. این به چند دلیل اتفاق می افتد: کم اشتهایی، اجتناب از خوردن به دلیل درد یا ناراحتی، و جذب ضعیف مواد مغذی توسط روده های آسیب دیده.
کم خونی: علائم کم خونی (تعداد کم گلبول های قرمز خون) شامل خستگی، ضعف، تنگی نفس و رنگ پریدگی پوست است. خونریزی روده می تواند باعث کم خونی شود. آهن، که برای ساخت گلبول های قرمز ضروری است، به خوبی توسط روده های آسیب دیده جذب نمی شود.
آسیب روده: آسیب به دیواره روده می تواند منجر به ایجاد آبسه (دانه های های عفونی و چرک)، انسداد ، سوراخ شدن دیواره روده و فیستول (ارتباطات غیر طبیعی بین روده و سایر قسمت های بدن یا بین دو قسمت روده). کودکان گاهی اوقات دچار آبسه و فیستول در اطراف مقعد می شوند. این ممکن است اولین علامت بیماری کرون باشد.
سرطان روده بزرگ: خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در افراد مبتلا به بیماری کرون اندکی افزایش می یابد. سرطان معمولاً سال ها پس از شروع بیماری کرون ایجاد می شود. بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کرون حداقل یک نشانه از این بیماری را در خارج از روده دارند.
مشکلات رشد و تکامل
توقف رشد و تاخیر در رشد جنسی، یا تاخیر در بلوغ، مشکلات رایج در کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری کرون است. اعتقاد بر این است که این مشکلات بیشتر به دلیل سوء تغذیه است.
آرتریت: درد مفاصل شایع ترین علامت بیماری کرون در خارج از روده است. درد مفاصل گاها بروز می کند و مفاصل را تغییر شکل نمی دهد. اغلب در مفاصل بزرگ باسن و پاها و در ستون فقرات رخ می دهد.
مشکلات پوستی: شایع ترین مشکلات پوستی بیماری کرون، اریتم ندوزوم است که شامل برجستگی های برجسته، حساس و قرمز رنگ (ندول) است که اغلب در قسمت تحتانی پاها قرار دارد. این مشکلات در کودکان کمتر از بزرگسالان است.
زخم های دهان: زخم های دردناک دهان ممکن است در حین تشدید شدن بیماری ایجاد شوند. گاهی اوقات آنها اولین علامت بیماری هستند.
مشکلات چشمی: قسمت های مختلف چشم ممکن است تحریک، ملتهب و دردناک شود. در برخی موارد، کرون می تواند بینایی را مختل کند.
مطالعه بیشتر: عوارض بیماری کرون در چشم
مشکلات ادراری: بیماری کرون می تواند باعث مشکلاتی در کلیه ها (سنگ ها)، حالب ها (به عنوان مثال عفونت مجاری ادراری) و مثانه شود. اینها اغلب نتیجه عدم تعادل شیمیایی مربوط به تغذیه و جذب ضعیف است.
بیماری کبد و کیسه صفرا: مشکلات مختلف کبد و کیسه صفرا در افراد مبتلا به بیماری کرون رخ می دهد، از جمله هپاتیت، کبد چرب، سنگ کیسه صفرا و التهاب مجاری صفراوی. در برخی موارد، اینها عوارض جانبی درمان هستند.
لخته شدن خون غیرطبیعی: افراد مبتلا به بیماری کرون خطر تشکیل لخته های خون در رگ های خونی را افزایش می دهند.
درمان بیماری کرون در کودکان چیست؟
در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری کرون در کودکان وجود ندارد. هدف از درمان، کنترل بیماری از طریق به حداقل رساندن تعداد و شدت عود، حفظ بهبودی، و جلوگیری از عوارض است. درمان‌های دارویی، بیولوژیکی و تغذیه‌ای پایه‌های درمان هستند، اما درمان باید برای هر کودک جداگانه تنظیم شود. داروهای زیر بیشترین کاربرد را در کودکان مبتلا به بیماری کرون دارند. متأسفانه، بسیاری از این ها به ویژه برای کودکان مناسب نیستند و ممکن است تنظیم دوز و برنامه برای هر کودک کمی طول بکشد.
سوالی داری؟ کلیک کن . ویزیت آنلاین با بهترین متخصصان اطفال
سبک زندگی و درمان بیماری کرون در کودکان
برای کودکان مبتلا به بیماری کرون رژیم غذایی خاصی لازم نیست. تنها قانون این است که از هر غذایی که باعث بدتر شدن علائم می شود خودداری کنید. این در افراد مختلف متفاوت است، اما غذاهایی که برای بسیاری از افراد مشکل ایجاد می کنند شامل شیر و سایر محصولات لبنی، غذاهای تند و غذاهای پر فیبر است. این مواد غذایی می توانند روده را مسدود کنند. بیماران باید از مصرف غذاهایی که هضم آنها مشکل است خودداری کنند، مانند:
- ذرت بو داده
- دانه ها و آجیل
- سبزیجات خام
کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری کرون باید تا حد امکان فعال بمانند. نیازی به محدود کردن فعالیت بدنی کودک نیست. تنها استثنا کودکانی هستند که در اثر مصرف طولانی مدت استروئید دچار ضعف استخوان یا پوکی استخوان می شوند. از آنجایی که ممکن است استخوان های آن ها راحت تر از حد معمول بشکند، باید از ورزش های تماسی اجتناب کنند. مکمل های ویتامین و مواد معدنی را بدون تایید پزشک متخصص به کودک ندهید. در مورد دادن داروهای بدون نسخه مانند داروهای اسهال، مسکن ها، داروهای سرماخوردگی و سرفه به کودک با پزشک مشورت کنید.
مطالعه بیشتر: درمان خانگی بیماری کرون
داروها و درمان بیماری کرون در کودکان
آمینوسالیسیلات ها
این گروه از داروهای حاوی آمینو سالیسیلیک اسید (5-ASA) است. این داروها مربوط به آسپرین هستند و اثرات ضد التهابی مشابهی دارند. آنها علائم را تسکین می دهند و در بسیاری از موارد با بیماری کرون خفیف یا متوسط بهبودی را حفظ می کنند. آمینوسالیسیلات ها معمولاً به دلیل عوارض جانبی نسبتاً خفیف اولین انتخاب درمانی هستند.
آنتی‌بیوتیک‌ها
درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خاص در برخی از کودکان مبتلا به بیماری کرون خفیف تا متوسط، به‌ویژه آن‌هایی که مبتلا به بیماری کولون تحتانی، رکتوم و/یا مقعد هستند، مفید است. به عنوان مثال می توان به مترونیدازول (Flagyl) و سیپروفلوکساسین (Cipro) اشاره کرد.
کورتیکواستروئیدها
اینها داروهای قوی هستند که سیستم ایمنی را سرکوب کرده و التهاب را کاهش می دهند. کورتیکواستروئیدها معمولا اولین انتخاب درمان نیستند زیرا عوارض جانبی زیادی از جمله توقف رشد دارند. آنها برای موارد متوسط تا شدید بیماری کاربرد دارند. در کودکان، کورتیکواستروئیدها معمولاً در مدت کوتاهی برای کنترل تشدید بیماری تجویز می شوند.
تعدیل کننده های ایمنی
این داروها با سیستم ایمنی تداخل دارند و پاسخ های ایمنی را سرکوب می کنند. آنها معمولاً به دلیل عوارض جانبی اولین انتخاب درمانی نیستند، اما در کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری متوسط یا شدید نسبت به استروئیدها تجویز می شوند. آنها اغلب برای درمان بیماری های وابسته به استروئید و بیماری هایی که با استروئیدها بهبود نمی یابند استفاده می شوند. تعدیل کننده های ایمنی می توانند علائم را کاهش دهند، بهبودی را حفظ کنند و رشد را بهبود بخشند. به عنوان مثال می توان به 6- مرکاپتوپورین (پورینتول)، آزاتیوپرین (Imuran) و متوترکسات( Folex PFS و Rheumatrex ) اشاره کرد.
تغذیه درمانی
تغذیه درمانی بخش مهم دیگری از درمان بیماری کرون است. در کودکانی که درمان دارویی مناسب و تغذیه کافی دریافت می‌کنند، اغلب علائم بیماری کاهش می یابد. درمان دقیق کمبودهای تغذیه ای به شرایط خاص بستگی دارد و باید برای هر کودک جداگانه تنظیم شود. متخصص اطفال می تواند توصیه هایی را ارائه دهد.
مطالعه بیشتر: فرق بیماری کرون و سلیاک
جراحی و درمان بیماری کرون در کودکان
جراحی معمولاً زمانی در نظر گرفته می‌شود که درمان دارویی شکست خورده باشد و عوارض ایجاد شود. در این کودکان و نوجوانان اندیکاسیون های جراحی عبارتند از:
- آبسه
- انسداد
- فیستول
- خونریزی
- توقف رشد
عمل معمول برداشتن قسمتی از روده (رزکسیون) یا پهن کردن بخش باریک روده (استریکروپلاستی) است. با این حال، چنین “رزکسیونی” یک درمان نیست، زیرا بیماری کرون اغلب پس از جراحی عود می کند.
عوارض جانبی مرتبط با درمان
داروهای قوی مورد استفاده برای کنترل بیماری کرون می توانند بر بسیاری از سیستم های بدن از جمله کبد، کیسه صفرا، پانکراس، ریه ها، قلب و سیستم عصبی تاثیر بگذارند. اگر کودک یا نوجوان شما مبتلا به بیماری کرون است و این علائم و نشانه ها را دارد با متخصص اطفال کودک یا نوجوان خود مشورت کنید. خونریزی مقعدی یا درد شدید در شکم یا رکتوم نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
اسهال مداوم یا مکرر، درد شکم یا استفراغ نیاز به مراجعه فوری به متخصص مراقبت های بهداشتی کودک را دارد. کودکی با کاهش وزن غیرقابل توضیح، خستگی، درد مفاصل، توقف رشد، تاخیر در بلوغ یا سایر شرایط غیرعادی در کودک باید توسط یک متخصص پزشکی معاینه شود.
سخن آخر
زندگی با عوارض بیماری کرون می تواند دشوار باشد. گاهی اوقات شما یا فرزندتان ممکن است احساس ناامیدی و حتی عصبانیت یا رنجش داشته باشید. اغلب اوقات داشتن یک نفر برای صحبت کردن در مورد وضعیت او کمک می کند. گروه های حمایتی متشکل از افرادی هستند که در وضعیت مشابهی قرار دارند. آنها باعث اطمینان و انگیزه می شوند. آنها به شما کمک می کنند تا ببینید که موقعیت شما منحصر به فرد نیست و این به شما قدرت می دهد. آنها همچنین نکات عملی را برای مقابله با این اختلال ارائه می دهند.
گروه های حمایتی برای والدین، خواهران و برادران و کودک آسیب دیده، به ویژه نوجوانان، ارزشمند هستند. گروه‌های پشتیبانی حضوری، تلفنی یا اینترنتی با یکدیگر ملاقات می‌کنند. برای پیدا کردن یک گروه پشتیبانی که برای شما کار می کند، از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید یا یا آنها را در اینترنت جستجو کنید.
آخرین دیدگاه‌ها