کلسیفیکاسیون پروستات یک بیماری با شیوع بالا در مردان میانسال است. اگر کلسیفیکاسیون پروستات به موقع تشخیص داده و درمان نشود، این بیماری می‌تواند به طور جدی پیشرفت کند و به راحتی منجر به بروز عوارض پروستاتیت، انسداد مجاری ادراری و … شود که به طور جدی بر کیفیت زندگی فرد تاثیر می‌گذارند.
کلسیفیکاسیون غده پروستات به عنوان سنگ پروستات نیز شناخته می‌شود. به طور کلی این اختلال ناشی از رسوب کلسیم در غده پروستات است که کیسه‌های کوچکی را که مایع را به مجرای ادرار ترشح و آن را مسدود می‌کند و در نتیجه باعث احتباس مایع و منجر به بروز عفونت و تشکیل رسوب آهکی می‌شود.
کلسیفیکاسیون پروستات یک بیماری نسبتاً خوش خیم است. زیرا سنگ‌های غده پروستات به سختی بر سلامتی کلی فرد تأثیر می‌گذارد. با این حال، اگر بیماری به موقع تشخیص داده نشود، سنگ‌ها می‌توانند باعث بروز پروستاتیت شوند. این مسئله درمان را دشوار کرده و بر سلامت مردان تأثیر منفی می‌گذارد.
مطالعه بیشتر: کلسیفیکاسیون چیست و چه عوارضی دارد؟
علت کلسیفیه شدن پروستات
کلسیفیکاسیون پروستات ممکن است با شرایطی مانند بزرگ شدن پروستات، پروستاتیت یا سرطان پروستات همراه باشد. علل بروز کلسیفیکاسیون پروستات، به طور معمول شامل موارد زیر هم می شوند:
- ابتلا به عفونت ادراری و عدم درمان به موقع بیماری
- شرایط پس از جراحی برای درمان بزرگی تومور پروستات
- شرایط پس از پرتودرمانی برای درمان بیماری سرطان پروستات
- مردان مبتلا به بیماری‌های دیگر مانند سرطان پروستات، بزرگ شدن پروستات و … .
با گذشت زمان، رسوبات آهکی بیشتری در غده پروستات رسوب کرده و توده‌های کلسیفیه تشکیل می‌شوند.
از جمله علل دیگر بروز کلسیفیکاسیون پروستات، عبارت‌اند از:
- رژیم غذایی نامناسب
- بهداشت نامناسب بدن
مطالعه بیشتر: چای سبز درمان پروستات بزرگ شده
علائم کلسیفیکاسیون پروستات
تشخیص ابتلا به کلسیفیکاسیون پروستات در اغلب موارد دشوار است. زیرا این بیماری در مراحل اولیه تقریباً علائم خاصی ندارد. بنابراین، بسیاری از موارد به طور تصادفی در معاینات دوره‌ای سلامت تشخیص داده می‌شوند. برخی دیگر از افراد مبتلا، تنها زمانی که با بیماری شدید رو به رو می‌شوند، برای تشخیص مشکل خود به پزشک مراجعه می‌کنند.
به این ترتیب، در اغلب موارد، کلسیفیکاسیون پروستات به صورت اتفاقی تشخیص داده می‌شود. به گفته متخصصان، علائم این بیماری، به طور معمول عبارت‌اند از:
- تکرر ادرار
- شب ادراری
- جریان ضعیف ادرار
- احساس سوزش در هنگام دفع ادرار
- مشکل در دفع ادرار و دفع ادرار دردناک
- احساس درد در پرینه، رکتوم و آلت تناسلی
- احساس درد غیرمعمول در شکم و کشاله ران
- بروز علائم ناراحتی در آلت تناسلی و بیضه‌ها
- عدم انزال منی با شدت طبیعی و مانند تجربه‌های قبلی
- احساس درد پس از رابطه جنسی، احساس درد هنگام انزال، انزال منی به رنگ زرد کم رنگ
از جمله روش‌های تشخیص کلسیفیکاسیون پروستات، عبارت‌اند از:
- سونوگرافی
- سی تی اسکن
- تهیه بیوپسی پروستات
- تصویر برداری اشعه ایکس
اگر به دنبال غربالگری خود از نظر ابتلا به کلسیفیکاسیون پروستات هستید، برای انتخاب یک روش تشخیصی مناسب، می‌توانید با یک پزشک متخصص تماس بگیرید و با او مشورت کنید.
مطالعه بیشتر: خون در ادرار مردان نشانه چیست؟
عوارض کلسیفیکاسیون پروستات
از جمله عوارض و آسیب‌های ناشی از کلسیفیکاسیون پروستات، عبارت‌اند از:
افزایش خطر ناباروری
پروستات نقش بسیار مهمی در زندگی مردان دارد. زیرا پروستات به حفظ و تولید اسپرم کمک می‌کند. اگر علائم اولیه بیماری را نادیده بگیرید و آن را به موقع درمان نکنید، ممکن است در مراحل بعدی زندگی با خطر ابتلا به مشکلات باروری مواجه شوید. در صورتی که توده کلسیفیه پروستات عفونی شود، احتمال ابتلا به پروستاتیت مزمن بسیار افزایش پیدا خواهد کرد.
در چنین شرایطی غده پروستات متورم و ملتهب می‌شود. به این ترتیب به مجرای ادرار فشار می‌آورد و از انزال جلوگیری می‌کند. در چنین وضعیتی منی به رنگ زرد خواهد بود. این وضعیت بر باروری مردان تأثیر می‌گذارد، توانایی باروری را کاهش و خطر ناباروری را افزایش می‌دهد. به این ترتیب اثرات منفی بر باروری مردان می‌گذارد.
آسیب پذیری در برابر بسیاری از بیماری‌های خطرناک
به طور کلی کلسیفیکاسیون پروستات به راحتی می‌تواند باعث بروز پروستاتیت مزمن شود. این وضعیت می‌تواند به بزرگ شدن پروستات منجر یا حتی باعث بروز سرطان پروستات یا عفونت خون شود. به این ترتیب نهایتا کلسیفیکاسیون پروستات اثرات بسیار مخربی بر سلامتی فرد خواهد گذاشت.
برای پیشگیری از بروز تمام مشکلات ناشی از کلسیفیکاسیون پروستات، ضروری است که این اختلال به موقع تشخیص داده و با روش‌های مناسب درمان شود.
مطالعه بیشتر: کاهش درد پروستات
درمان کلسیفیکاسیون پروستات
توده‌های کلسیفیه در پروستات محلی برای رشد بسیاری از انواع باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌ها هستند و از بین بردن کامل آنها دشوار است. به طور کلی این توده‌ها به سختی حذف می‌شوند. در صورتی که تعداد توده‌های کلسیفیه شده خیلی بزرگ یا زیاد نباشند، بعید است که مشکلی ایجاد کنند، بنابراین گاهی اوقات نیازی به مداخله نیست.
در موارد دیگر، پزشک ممکن است بیمار را برای درمان بر اساس روش‌های زیر، تحت نظر قرار دهد:
استفاده از انواع آنتی بیوتیک‌ها
آنتی بیوتیک‌ها به عنوان یک روش درمانی شایع برای موارد ابتلا به ندول کلسیفیکاسیون پروستات، امروزه مورد توجه است. به طور کلی، موارد پروستاتیت حاد را می‌توان به راحتی با استفاده از داروی آنتی بیوتیک مناسب درمان کرد. با این حال، مصرف دارو تأثیر زیادی بر درمان پروستاتیت مزمن ندارد.
در بیماران مبتلا به پروستاتیت مزمن هنگام مصرف داروهای آنتی بیوتیک علائم بیماری برطرف می‌شود. اما با قطع برنامه درمانی بیماری عود می‌کند. علاوه براین مصرف آنتی بیوتیک‌ها با دوز بالا می‌تواند برای بیماران تجویز شود. اما اثر درمانی آن زیاد نیست و خطر سمیت کبدی و سمیت کلیوی را به همراه دارد.
تزریق به پروستات
به طور کلی روش تزریق به عنوان مکمل برنامه درمانی مصرف آنتی بیوتیک‌های خوراکی مطرح است. تزریق دارو به پروستات به افزایش غلظت داروی درمانی کمک می‌کند. با این حال، بسیاری از موارد بالینی نشان می‌دهد که روش تزریق دارو، کلسیفیکاسیون پروستات را به طور کامل درمان نمی‌کند.
استفاده از گیاهان دارویی
از نظر طب سنتی کلسیفیکاسیون یا پروستاتیت در اثر انسداد و تجمع گاز در قسمت تحتانی شکم، احتباس گاز و خون ایجاد می‌شود. درمان به کمک گیاهان دارویی برای از بین بردن سرما و گرما می‌تواند به بهبود بیماری کمک کند. در صورت التهاب طولانی مدت، مصرف داروی دیورتیک گیاهی نیز یک انتخاب ضروری است.
با این حال، اثرات درمانی این روش درمانی هنوز اثبات نشده است. برای رواج استفاده از چنین روش‌هایی در درمان کلسیفیکاسیون پروستات، هنوز به انجام تحقیقات بیشتر نیاز است. زیرا باید مستندات علمی بیشتری برای اثبات اثرات درمانی این روش به دست آید.
فیزیوتراپی
در طول این روش، پزشکان از دستگاه‌های اولتراسوند برای افزایش پرفیوژن پروستات یا ماساژ برای رفع انسداد، پاکسازی مجاری و کمک به نفوذ آنتی بیوتیک‌ها به عمق بافت‌های این غده استفاده می‌کنند. با این حال، این روش می‌تواند پاسخ التهابی را افزایش دهد و نمی‌تواند میکروارگانیسم‌های بیماری زا را از بین ببرد، بنابراین این روش تنها یک درمان کمکی است، نه درمان اصلی.
جراحی
جراحی برای برداشتن مجاری پروستات مسدود شده یا کلسیفیه شده برای جلوگیری از بروز عوارض خطرناک بیماری، از جمله روش‌های درمان این بیماری به حساب می‌آید. با این حال این پزشک خواهد بود که در صورت لزوم، انجام روش جراحی را برای شما تجویز خواهد کرد.
مطالعه بیشتر: بهبودی بعد از جراحی پروستات
سبک زندگی و فعالیت بدنی
هنگام تشخیص ابتلا به سنگ یا کلسیفیکاسیون در غده پروستات، در صورتی که بیماری هنوز علائم ناخوشایندی ایجاد نکرده است، بیمار باید برای پیشگیری از بروز عوارض ناشی از این بیماری به موارد زیر توجه کند:
- باید روزانه مقدار زیادی آب بنوشید.
- مصرف غذاهای حاوی نمک زیاد یا غذاهای تند را محدود کنید.
- برای پیشگیری از بروز عفونت پروستات، اندام تناسلی خود را تمیز نگه دارید.
- به طور منظم ورزش کنید. ورزش کنید تا بدنی سالم و انعطاف پذیر داشته باشید.
- برای جلوگیری از خطر انسداد پروستات، یک زندگی جنسی منظم و متعادل داشته باشید.
- ورزش‌های خوب و مناسب برای ناحیه لگن مانند پیاده روی، یوگا، … برای بیمار مفید خواهند بود.
- محدود کردن استفاده از الکل، آبجو، عدم استعمال دخانیات یا محرک‌ها،… برای کمک به دفع سموم از بدن ضروری است.
- کلسیفیکاسیون پروستات می‌تواند بر باروری تأثیر بگذارد یا منجر به بروز عوارض خطرناکی مانند سرطان پروستات شود.
بنابراین، برای پیشگیری از بروز مشکلات شدیدتر، مردان باید به طور منظم معاینات سلامتی خود را انجام دهند، به خصوص اگر علائم هشدار دهنده برای تشخیص زودهنگام بیماری و انجام مداخلات درمانی مناسب وجود داشته باشد، باید در این مورد سریعا اقدامات لازم را انجام دهند.
به طور کلی، تمام معاینات دوره‌ای سلامت به تشخیص زودهنگام بیماری‌ها کمک می‌کنند. به این معنی که می‌توان با توجه به برخی علائم هشدار دهنده، بیماری را در مراحل اولیه تشخیص داد. علاوه براین، تشخیص زودهنگام به افزایش احتمال موفقیت درمان و کاهش عوارض احتمالی ناشی از بیماری کمک بسیار زیادی خواهد کرد.
تاثیر کلسیفیکاسیون در پروستاتیت مزمن
تصورات غلط قابل توجهی از جانب بیماران و پزشکان در مورد توده‌های کلسیفیه پروستات وجود دارد. مردم اغلب بر این باورند که کلسیفیکاسیون علت اصلی بروز این مشکل هستند. همچنین، معتقدند که کلسیفیکاسیون علت دشواری درمان پروستاتیت مزمن است. اما در حقیقت آنها فقط یک عارضه جانبی و بیشتر نشان دهنده مزمن بودن بیماری هستند.
توده‌های کلسیفیکاسیون، شامل فرآیندهای عفونی و التهابی مزمن ناشی از انواع میکروب‌ها در پروستات هستند. میکروب‌ها به مجاری غده‌ای پروستات اطراف مجرای ادراری و محیطی و از طریق آنها به بافت استرومایی که مجرای غده‌ای را احاطه کرده است، نفوذ کرده و باعث بروز مشکل می‌شوند.
در اثر فرآیندهای التهابی مزمن، مجموعه‌ای از انواع تغییرات دژنراتیو در مجاری پروستات و بافت استرومایی آنها رخ می‌دهد و در نتیجه (در میان سایر واکنش‌ها و تغییرات)، آغشته شدن به مواد آهکی به معنای رسوب غیر طبیعی است. در اثر تجمع نمک‌های کلسیم این رسوب‌ها ایجاد می‌شوند.
رسوب در بافت نرم استرومایی پروستات، اغلب باعث ضخیم شدن یا سخت شدن بیشتر ناحیه استرومایی می‌شود. این مسئله منجر به بروز درجات مختلف انسداد و تغییر شکل مجاری پروستات، عروق، لنفاوی و اعصاب می‌شود.
در داخل مجاری غده پروستات، در جایی که رسوب نمک‌های مختلف کلسیم در بالای توده چسبناک مایع شامل چرک، مایع بافت تحلیل رفته، بقایای سلولی، لکوسیت‌های مرده و مایع پروستات تجمع می‌یابند و به صورت چرک زرد کرمی باقی می‌مانند، انسداد بیشتری بروز پیدا می‌کند.
جریان مایع پروستات در داخل مجاری، در نهایت منجر به تشکیل آبسه‌های کوچک در قسمت‌های خاصی از غده پروستات، اما عمدتاً در ناحیه غده اطراف مجرای ادرار، به علت شکل و پیکربندی “خاص” این غدد می‌شود. به طور خلاصه، نواحی کلسیفیه شده (به ویژه در اطراف ناحیه پروستات مجرای ادرار)، به سادگی آغشته به نمک‌های کلسیم بافتی هستند که از قبل به طور مزمن ملتهب شده‌اند.
این توده‌ها به علت تغییرات فیبروتیک یا اسکلروتیک بافت سخت شده‌اند (قبل از کلسیفیکاسیون). بافت سخت شده ممکن است در برخی نقاط به علت رسوبات کلسیم سخت تر شود، اما مشکل اصلی قبل از انجام کلسیفیکاسیون رخ می‌دهد.
به عبارت ساده تر، این فرآیند معادل قرار دادن یک لایه “رنگ” روی یک دیوار بتنی از قبل سخت شده است. واضح است که مشکل اصلی ناشی از دیوار است، نه رنگ. به این ترتیب، عوارض کلسیفیکاسیون بروز پیدا می‌کند.
آخرین دیدگاه‌ها