بیهوشی عمومی این نوع بیهوشی، قوی ترین نوع بیهوشی است و بیشترین کاربرد را در حین جراحی دارد. بیهوشی عمومی، بیمار را کاملا بیهوش می کند و در بسیاری از اقدامات جراحی استفاده می شود. بیهوشی به عنوان دارویی برای جلوگیری از درد تعریف می شود. انواع مختلفی از بیهوشی وجود دارند. نوع بیهوشی شما به نوع روش انجام شده، سن و سلامت کلی شما و ترجیحات جراح و ارائه دهنده بیهوشی بستگی دارد. در برخی روش های جراحی، ممکن است بتوانید از بین انواع مختلف بیهوشی یکی را انتخاب کنید، در حالی که سایر روش ها به نوع خاصی از بیهوشی نیاز دارند.
بیهوشی عمومی ترکیبی از داروها است که هدف آن این است که بیمار از اتفاقات اطراف خود بی اطلاع باشد. بدن را در حین انجام جراحی فلج کرده و از بروز درد جلوگیری می کند.
بیهوشی عمومی نه تنها فرد را بیهوش می کند، بلکه عضلات بدن از جمله ماهیچه هایی که امکان تنفس را دارند را فلج می کند. به همین دلیل، بیمارانی که تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرند، برای انجام کار در دیافراگم و سایر عضلات، به یک دستگاه تنفس نیاز دارند که به آنها امکان دم و بازدم را می دهد.
کاربرد بیهوشی عمومی چیست؟
بیهوشی عمومی معمولاً برای جراحی های جدی تر، روش های طولانی مدت و روش هایی که معمولاً بسیار دردناک هستند، استفاده می شود. این نوع بیهوشی نه تنها به بیمار اجازه می دهد یک جراحی بدون درد را پشت سر بگذارد بلکه اجازه می دهد تا برای انجام عمل بیهوش شود. برای برخی از جراحی ها، بیدار بودن برای بیمار بسیار آسیب زا خواهد بود. تصور کنید که بخشی از بدن مانند آپاندیس شما برداشته شده و کاملاً بیدار است. اگرچه ممکن است دردی احساس نکنید، اما ممکن است بسیار آزار دهنده باشد.
بیهوشی عمومی چه عوارضی دارد؟
خطرات مرتبط با بیهوشی از روشی به روش دیگر و از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. هر بیماری ممکن است سطح خاصی از خطر وعوارض را احسلس کند، زیرا عوارض ناشی از بی هوشی در دو نفر کاملاً یکسان نیستند. به عنوان مثال، یک بیمار 90 ساله با بیماری های مزمن، خطر کاملاً متفاوتی از یک کودک 12 ساله سالم دارد، حتی اگر جراحی یکسانی را داشته باشد.
برخی از خطراتی که ممکن است تحت بیهوشی تجربه شوند، عبارتند از:
- خراش قرنیه: خراش روی چشم ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود.
- آسیب دندانی: آسیب دندانی ممکن است در اثر لارنگوسکوپ یا قرار دادن لوله تراشه رخ دهد.
- هایپرترمی بدخیم: این یک بیماری جدی است که باعث واکنش شدید به بیهوشی می شود.
- آگاهی از بیهوشی: این وضعیت هنگامی رخ می دهد که بیمار در حین بیهوشی عمومی کاملاً بیهوش نباشد. احتمال بروز این وضعیت 0.2٪ است.
- مشکلات قلبی عروقی: این موارد در حین بیهوشی می تواند شامل حمله قلبی، نارسایی قلبی، سکته مغزی و فشار خون غیر طبیعی بالا یا پایین باشد.
- آسپیراسیون: استنشاق مواد غذایی یا مایعاتی که ممکن است در حین جراحی استفراغ شود، امکان پذیر است، به همین دلیل است که به شما گفته می شود چندین ساعت قبل از جراحی غذا نخورید.
- ذات الریه یا سایر مشکلات تنفسی: این عوارض با افزایش سن و مدت زمان جراحی افزایش می یابند و حداقل تا حدی به شل شدن عضلانی عمیق، بستگی دارند. جراحی های شکم نیز ممکن است خطر بیشتری برای بروز این عوارض را داشته باشد.
- مرگ (نادر): طبق برخی تحقیقات، تقریبا نیمی از مرگ های مربوط به بیهوشی به دلیل مصرف بیش از حد مواد بیهوشی است. بیشتر موارد دیگر به دلیل واکنش های سوء به مواد بیهوشی، از جمله هیپرترمی بدخیم و مشکلات تنفسی است. اگر چه این موارد به ندرت رخ می دهد، اما با افزایش سن افزایش می یابد.
خطرات و عوارض بیهوشی عمومی چیست؟
- لخته شدن خون: این مسئله بعد از جراحی شایع تر است.
- گلو درد و گرفتگی صدا: در اثر لوله تنفسی، این تحریک به طور معمول جزئی خواهد بود.
- خشکی دهان: این مسئله به طور کلی یک مسئله جزئی است که وقتی دوباره بتوانید مایعات بنوشید از بین می رود.
- خواب آلودگی: خواب آلودگی مورد پس از جراحی شایع است. زمانی برطرف می شود که بدن بیشتر داروهای بیهوشی را دفع کند.
- گیجی: گیجیبیشتر در سالمندان و کسانی که به بیماری آلزایمر، زوال عقل یا بیماری دیگری مبتلا هستند که منجر به گیجی می شود، شایع است.
- ایلئوس: ایلنوس وضعیتی است که روده پس از عمل جراحی عملکرد مناسبی ندارد و عملکرد آن بسیار کند است.
- تب و لرز: تب و لرز معمولاً مدت کوتاهی پس از جراحی ادامه دارد و پس از بیدار شدن و حرکت کردن از بین می رود.
- درد عضلانی: این وضعیت به طور معمول موقتی است و طی چند ساعت یا چند روز پس از جراحی برطرف می شود.
- حالت تهوع و استفراغ: حالت تهوع شایع ترین مسئله ای است که بیماران پس از بیهوشی عمومی با آن روبرو هستند. اگر سابقه حالت تهوع ناشی از بیهوشی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
- خارش: داروهای ضد درد، از جمله بیهوشی، اغلب باعث خارش می شوند. مسکن هایی که بعد از جراحی به شما تجویز می شود نیز می تواند باعث ایجاد خارش شود. خارش با دفع دارو از بدن، معمولاً از بین می رود.
- مشکل در ادرار کردن: این مورد بیشتر در بیمارانی مشاهده می شود که در حین عمل جراحی کاتتر ادرار دارند. ممکن است ساعت ها یا حتی چند روز طول بکشد تا مثانه به حالت عادی برگردد.
- مشکل در جدا شدن از ونتیلاتور: از بین بردن ونتیلاتور در بیماران مزنمن یا بیمارانی که مشکل تنفسی دارند چالش برانگیزتر است.
انواع دیگر بیهوشی کدامند؟
قبل از اینکه تصمیم بگیرید که برای انجام عمل خود به بیهوشی عمومی نیاز دارید، شناختن انواع مختلف بیهوشی موجود بسیار مهم است. شایع ترین انواع بیهوشی، عبارتند از:
- بیهوشی منطقه ای: این نوع بیهوشی که به عنوان بلوک منطقه ای نیز شناخته می شود، از احساس ناحیه ای از بدن مانند کل بازو یا زیر کمر توسط بیمار جلوگیری می کند.
- بی حسی موضعی: این نوع بیهوشی از احساس در ناحیه کوچکی از بدن جلوگیری می کند. مثلاً وقتی انگشت بی حس می شود تا بتوان از بخیه ها برای دوختن برش استفاده کرد.
- مراقبت از بیهوشی تحت نظر (MAC): این نوع بیهوشی، که به آن گرگ و میش نیز می گویند، نوعی بیهوشی است که در حالی که بیمار هوشیار یا آرام آرام است، از درد جلوگیری می کند. بیمار ممکن است تمام مراحل انجام عمل را به خاطر بسپارد یا هیچ یادآوری از وقایع نداشته باشد.
بیهوشی عمومی چگونه انجام می شود؟
روند بیهوشی عمومی غالباً با آرام بخش شروع می شود، تا امکان قرار دادن لوله تنفسی فراهم شود. نوع آرام بخشی که برای انتخاب بیهوشی استفاده می شود بسته به بیمار و نوع جراحی می تواند، متفاوت باشد.
به طور معمول قبل از تجویز داروهای آرام بخش، “بررسی وضعیت بیمار” انجام می شود. در آن تیم پزشکی هویت و روش جراحی را بررسی می کند. این کار برای جلوگیری از خطاهایی مانند اشتباهات جراحی انجام می شود.
عضلات بدن در حین بیهوشی عمومی فلج می شوند، از جمله ماهیچه هایی که به ریه ها کمک می کنند تا نفس بکشند، این بدان معناست که ریه ها به تنهایی قادر به عملکرد نیستند. به همین دلیل، شما به یک دستگاه ونتیلاتور نیاز خواهید داشت که وظیفه استنشاق ریه های شما را بر عهده خواهد گرفت.
قرار گرفتن روی دستگاه تنفس مستلزم آن است که لوله ای به نام لوله تراشه در مجاری تنفسی شما قرار گیرد. سپس این لوله به لوله های بزرگتری متصل می شود که به دستگاه تنفس می رود و به دستگاه تهویه اجازه می دهد اکسیژن را به شما برساند. به روند قرار دادن لوله، لوله گذاری گفته می شود. بیماران قبل از قرار دادن دستگاه تنفسی بیهوش می شوند.
در حین جراحی، بیمار از طریق دستگاههای الکترونیکی مانیتورینگ که ضربان قلب، میزان اکسیژن خون، تعداد تنفس های گرفته شده و حتی الکتروکاردیوگرام (EKG) را ردیابی می کنند، بسیار دقیق کنترل می شود. علاوه بر نظارت الکترونیکی، بیمار توسط کارکنان اتاق عمل و ارائه دهنده بیهوشی نیز کنترل می شود.
بیهوشی عمومی معمولاً توسط یک پزشک بیهوشی (به نام متخصص بیهوشی) یا یک بیهوشی پرستار مجاز (CRNA) انجام می شود. هر دو بیهوشی مطمئن و موثر هستند. هدف بیهوشی این است که شما کاملاً از آنچه اتفاق می افتد بی اطلاع و بدون درد باشید.
بعد از بیهوشی عمومی
نحوه بیدار شدن از بیهوشی به نوع جراحی و میزان تنفس شما بستگی دارد. هدف بعد از بیهوشی عمومی، بیرون آوردن لوله تنفس در اسرع وقت پس از پایان عمل جراحی است.
در پایان جراحی معمولاً به شما داروهایی داده می شود که بیهوشی را معکوس می کنند، شما را از خواب بیدار کرده و به فلج عضله پایان می دهند. سپس لوله تنفسی می تواند بلافاصله خارج شود و ظرف چند دقیقه به تنهایی نفس می کشید.
هنگامی که مراحل جراحی طولانی تر از حد معمول باشد، شما به بخش ریکاوری و پس از بیدار شدن کامل به بخش منتقل می شوید یا به خانه می روید. بیماران به طور معمول در مرحله بهبودی درد دارند که کنترل می شود.
برای برخی از جراحی های بسیار جدی، مانند جراحی قلب باز یا جراحی مغز، به بیمار اجازه داده می شود که به آرامی از بیهوشی و بدون هیچ عامل برگشتی برای بیرون آوردن عضلات از فلج بیدار شود. این بدان معناست که بیمار ممکن است تا زمانی که هوشیاری کامل نداشته باشد، روی ونتیلاتور باقی بماند. این زمان می تواند بین شش تا هشت ساعت پس از جراحی باشد.
برخی از بیماران ممکن است مجبور باشند روزها یا حتی مدت زمان بیشتری پس از جراحی در دستگاه تنفسی بمانند. اما این مورد به ندرت مشاهده می شود. این اتفاق بیشتر در افرادی رخ می دهد که عوامل خطر خاصی از جمله بیماری های تنفسی، سیگار کشیدن و چاقی دارند.
آیا خوردن و آشامیدن بعد از بیهوشی مجاز است؟
بعد از بیهوشی، ممکن است بتوانید تکه های یخ را مکیده یا جرعه آب بنوشید. اگر وضعیت شما به خوبی پیش برود، مرحله بعدی نوشیدن مایعات منظم و به دنبال آن رژیم منظم است.
اگر بیمار حالت تهوع، استفراغ داشته باشد، یا احساس تحمل مصرف غذا یا مایعات را ندارد، این روند می تواند ساعتها یا حتی چند روز طول بکشد. در بیشتر موارد، بیمار قادر است یک روز بعد از بیهوشی عمومی، غذاهای منظم بخورد.
بعد از بیهوشی عمومی چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟
انجمن بیهوشی پرستاران آمریکا (AANA) پس از دریافت بیهوشی عمومی، چندین توصیه برای ایمنی بیمار ارائه می دهد. زیرا بیهوشی به طور کامل یک روز یا بیشتر طول می کشد و تا زمانی که این کار انجام نشود، ممکن است بیمار احساس خواب آلودگی، حالت تهوع یا حتی گیجی کند.
حداقل در 24 ساعت اول پس از جراحی:
- از ماشین آلات سنگین استفاده نکنید.
- هیچگونه مدارک قانونی را امضا نکنید.
- از انجام فعالیت های چالش برانگیز اجتناب کنید.
- اگر فرزند خردسال دارید، در زمینه مراقبت از کودک کمک بگیرید.
- از مصرف الکل یا داروهای آرام بخش که توسط جراح تجویز نشده است، خودداری کنید.
- بیشتر وقت خود را به استراحت بی سر و صدا، چرت زدن یا انجام فعالیت های آرامش بخش بپردازید.
آخرین دیدگاه‌ها