فیداکسومایسین داروی اسهال

فیداکسومایسین (دیفیسید) یا Fidaxomicin یک داروی ضد میکروبی که برای درمان اسهال مرتبط با کلستریدیوئیدها مانند دیفیسیل C. diff استفاده می شود. C. diff نوعی باکتری است که به طور طبیعی ممکن است در دستگاه گوارش (GI) وجود داشته باشد. اما عدم تعادل باکتری در روده باعث رشد C. diff و تولید سموم و در نهایت عفونت می شود.

دیفیسید یا فیداکسومایسین با از بین بردن باکتری های موجود در دستگاه گوارش از رشد آنها جلوگیری می کند. این دارو به صورت قرص و پودر خوراکی تجویزی برای سوسپانسیون خوراکی (مایع) در دسترس است.

کاربرد داروی فیداکسومایسین

سازمان غذا و دارو (FDA) فیداکسومایسین را برای درمان اسهال مرتبط با کلستریدیوئید دیفیسیل (CDAD) در بزرگسالان و کودکان 6 ماهه و بالاتر تایید کرده است. یکی از علائم اصلی عفونت C. diff مدفوع شل و آبکی (اسهال) برای چند روز است. پزشک ممکن است این دارو را برای کاهش خطر ابتلا به باکتری‌های مقاوم به دارو تجویز کند. آزمایش مدفوع مثبت معمولاً نشان دهنده ابتلا به C. diff است. دیفیسید سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت های ویروسی را درمان نمی کند.

نحوه مصرف فیداکسومایسین

دیفیسید را با یا بدون غذا مصرف کنید. برای کودکان بالای 12.5 کیلوگرم که می توانند قرص ها را به طور کامل ببلعند از قرص استفاده کنید. افرادی که نمی توانند قرص ها را قورت دهند یا وزن آنها کمتر از 12.5 کیلوگرم است باید از سوسپانسیون یا نوع مایع آن استفاده کنند. بطری را 15 دقیقه قبل از مصرف از یخچال خارج کنید. قبل از هر بار مصرف به شدت تکان دهید و دوز را با استفاده از سرنگ خوراکی تجویز شده توسط داروساز اندازه گیری کنید. دیفیسید معمولاً دو بار در روز (حدود هر 12 ساعت) تجویز می شود.

قرص دیفیسید را در دمای اتاق نگهداری و از نور محافظت کنید. پس از مخلوط شدن در مایع، سوسپانسیون را در دمای 2.2 درجه تا 7.7 درجه سانتیگراد به مدت 12 روز در یخچال قرار دهید. پس از 12 روز، دارو را دور بریزید.

رایج ترین عوارض مصرف فیداکسومایسین

عوارض جانبی رایج ناشی از مصرف فیداکسومایسین که ممکن است در بزرگسالان بروز پیدا کنند، عبارتند از:

• دل درد
• حالت تهوع
• استفراغ
• کم خونی (فقدان گلبول های قرمز سالم برای رساندن اکسیژن به بافت های بدن شما)
• نوتروپنی (فقدان گلبول های سفید خاصی که با عفونت ها مبارزه می کنند)

عوارض جانبی ناشی از مصرف  Fidaxomicin در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• استفراغ
• اسهال
• یبوست
• کهیر
• سطوح بالای آمینوترانسفرازها در خون که می تواند نشان دهنده آسیب کبدی باشد.

اما مصرف  Fidaxomicin می تواند منجر به بروز برخی عوارض جدی و خطرناک شود که در صورت بروز آنها حتما باید به پزشک معالج خود یا مراکز درمانی مراجعه کنید:

• انسداد روده
• خونریزی گوارشی
• بثورات، خارش، برآمدگی شدید پوست

دوز مصرفی داروی فیداکسومایسین

دوز مصرفی این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای متوسط ​​این دارو است. اگر دوز تجویز شده برای شما نسبت به موارد زیر فرق دارد، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که این کار را انجام دهید.

مقدار دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می‌کنید، زمان مجاز بین دوزها، و مدت زمانی که دارو را مصرف می‌کنید به مشکل پزشکی که دارو را برای آن استفاده می‌کنید بستگی دارد.

برای اشکال خوراکی (سوسپانسیون خوراکی یا قرص) و به منظور درمان اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل این دارو در  بزرگسالان 200 میلی گرم دو بار در روز به مدت 10 روز تجویز می شود.

کودکان 6 ماه و بزرگتر با وزن حداقل 12.5 کیلوگرم که می توانند قرص ها را ببلعند دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز معمولاً 200 میلی گرم دو بار در روز به مدت 10 روز است.

کودکان 6 ماه و بزرگتر با وزن حداقل 12.5 کیلوگرم که نمی توانند قرص ها را قورت دهند سوسپانسیون خوراکی توصیه می شود. دوز معمولاً 2 تا 5 میلی لیتر دو بار در روز به مدت 10 روز است. اما در کودکان کمتر از 6 ماه مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

Fidaxomicin ایمنی و اثربخشی دیفیسید در نوزادان زیر 6 ماه ثابت نشده است. هیچ تفاوتی در ایمنی یا اثربخشی Dificid در افراد مسن (65 سال و بالاتر) در مقایسه با بزرگسالان جوان وجود ندارد.

فیداکسومایسین در بارداری

دیفیسید در بارداری در افراد مورد مطالعه قرار نگرفته است. شما و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تصمیم به استفاده از Dificid در دوران بارداری را با خطرات و مزایای ناشناخته بالقوه برای فرد باردار ارزیابی خواهید کرد. اما بررسی های صورت گفته بر روی حیواناتی مانند روی موش ها و خرگوش ها هیچ آسیبی به جنین نشان نداد.

از طرفی هم مشخص نیست که آیا دیفیسید از شیر مادر عبور می کند یا خیر. از طریق خوراکی جذب ضعیفی می شود، بنابراین انتظار می رود که حداقل مقدار آن به جریان خون کودک شیرخوار وارد شود.

علائم مصرف بیش از حد فیداکسومایسین

هیچ موردی از عوارض ناشی از مصرف بیش از حد حاد دیفیسید در افراد گزارش نشده است. اما در صورت مصرف بیش از حد این دارو، و عوارضی مانند تشنج، اختلال در تنفس یا خواب آلودگی بیش از حد بهتر است به مراکز درمانی مراجعه کنید.

بسیار مهم است که پزشک پیشرفت شما را پس از پایان مصرف این دارو بررسی کند. این به پزشک شما اجازه می دهد تا ببیند آیا دارو به درستی کار می کند و تصمیم بگیرد که آیا باید به مصرف آن ادامه دهید یا خیر. اگر علائم شما ظرف چند روز پس از شروع این دارو بهبود نیافت یا بدتر شد، با پزشک خود مشورت کنید.

این دارو ممکن است باعث واکنش های آلرژیک جدی، از جمله آنژیوادم شود. آنژیوادم وضعیتی جدی و خطرناک است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. اگر در حین مصرف این دارو بثورات، خارش، مشکلات تنفسی، مشکل در بلع یا هر گونه تورم دست، صورت یا دهان خود داشتید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

در هنگام مصرف فیداکسومایسین، برای درمان اسهال بدون مشورت با پزشک خود هیچ دارویی مصرف نکنید. داروهای اسهال ممکن است اسهال را بدتر یا طولانی تر کنند. اگر در این مورد سؤالی دارید یا اگر اسهال خفیف ادامه یافت یا بدتر شد، با پزشک خود مشورت کنید.

موارد منع مصرف فیداکسومایسین

اگر به فیداکسومایسین یا سایر ترکیبات دیفیسید یا به ماکرولیدها حساسیت دارید، دیفیسید را مصرف نکنید. واکنش های آلرژیک می تواند شامل علائم زیر باشد:

• تورم صورت، بازوها یا پاها (آنژیوادم)
• تنگی نفس
• خارش
• کهیر

تداخل دارویی فیداکسومایسین

هیچ تداخل دارویی قابل توجهی از نظر بالینی در هنگام مصرف فیداکسومایسین شناسایی نشده است.

داروهای مشابه با فیداکسومایسین

وانکومایسین نیز مانند دیفیسید، CDAD را با کشتن و جلوگیری از رشد باکتری ها درمان می کند. دیفیسید در درمان عفونت های C. diff موثرتر از وانکومایسین نیست، اما در تسکین علائم حاد ممکن است بهتر اثر کند. هر دو دارو نیز عوارض مشابهی دارند. یکی از مزایای دیفیسید برنامه دوز دوز در روز آن در مقایسه با وانکومایسین است که باید چهار بار در روز مصرف شود.

داروهای دیگر در همان کلاس ماکرولیدها آزیترومایسین و اریترومایسین هستند. با این حال، این آنتی بیوتیک ها برای استفاده در درمان C. diff تایید نشده اند.

سوالات متداول

دیفیسید برای چه مواردی استفاده می شود؟

دیفیسید برای درمان اسهال همراه با سی. دیفیسیل (CDAD) در بزرگسالان و کودکان 6 ماه و بالاتر استفاده می شود.

دیفیسید چگونه اثر می کند؟

دیفیسید از تخمیر باکتری Dactylosporangium aurantiacum حاصل می شود. Dactylosporangium aurantiacum سنتز RNA را با اتصال به RNA پلیمرازها مهار می کند و فعالیت ضد باکتریایی در برابر C. diff دارد. دیفیسید به مقدار کم در جریان خون جذب می شود. برای از بین بردن باکتری های موجود در دستگاه گوارش عمل می کند.

Dificid در مقایسه با وانکومایسین برای درمان CDAD چگونه است؟

دیفیسید و وانکومایسین در کاهش علائم حاد CDAD با نرخ مشابهی از اثرات نامطلوب اثربخشی مشابهی دارند. دیفیسید ممکن است بهتر از وانکومایسین در کاهش عود CDAD باشد. فیداکسومایسین دو بار در روز و ونکومایسین چهار بار در روز مصرف می شود. علاوه بر این، Dificid می تواند در مقایسه با وانکومایسین گران تر باشد.

چگونه می توانم در حین مصرف فیداکسومایسین سالم بمانم؟

هنگام مصرف دیفیسید، علائم خود را به دقت کنترل کنید. اگر پس از اتمام دوره 10روزه متوجه بهبود علائم (مانند کاهش تعداد دفعات اسهال آبکی در روز) نشدید، با پزشک خود تماس بگیرید و در مورد اینکه آیا تغییر در درمان ضروری است یا خیر، مشورت کنید.

برای جلوگیری از انتشار C. difficile، مرتباً دست ها را با آب و صابون بشویید. ضدعفونی کننده دست هاگ های C. difficile را از بین نمی برد.

پس از بهبود علائم CDAD، مراقب عود علائمی باشید که ممکن است نیاز به درمان بیشتری داشته باشد. اگر مشکوک به عود CDAD هستید با ارائه دهنده خود تماس بگیرید.

به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروهای دیگری با نسخه و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید. ممکن است نیاز به تغییر دوز دارویی داشته باشید یا پزشک شما را به دقت از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.