آلرژی به مایع منی، که به عنوان حساسیت بیش از حد پلاسمای منی (SPH) نیز شناخته می شود، یک بیماری نادر است که در اثر واکنش آلرژیک خفیف یا شدید به پروتئین مایع منی مردان ایجاد می شود.
تحقیقات نشان می دهد که آلرژی به مایع منی در زنان شایع‌تر از مردان است و تا 40000 زن در ایالات متحده به آن مبتلا هستند. البته شاید یکی از دلایل اصلی آن این باشد که بیشتر بررسی های موردی تشخیصی بر روی زنان متمرکز شده‌اند. برای اینکه بفهمیم این وضعیت چگونه بر شراکت جنسی بین مردان تأثیر می گذارد، باید تحقیقات بیشتری صورت بگیرد.
یک مرد حتی ممکن است به مایع منی خود حساسیت داشته باشد. اما این وضعیت به ندرت رخ می دهد. این بیماری به تازگی به نام، سندرم بیماری پس از ارگاسم نامیده می شود.
علائم حساسیت به مایع منی
حساسیت به مایع منی می تواند چند دقیقه یا چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض مایع منی با واکنش های موضعی ایجاد کند. اکثر زنان علائم درماتیت تماسی (بثورات قرمز و خارش دار ناشی از تماس مستقیم با یک ماده آلرژی زا) را در داخل کانال واژن، خارج از لابیا یا اطراف مقعد تجربه می کنند. علائم آلرژی به منی، عبارتند از:
- کهیر
- خارش
- سرخی
- آنژیوادم(تورم صورت، بازوها یا پاها)
آلرژی به منی همچنین می تواند باعث واکنش های سیستمیک (در سراسر بدن) شود. آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک جدی است که ممکن است با آلرژی به مایع منی رخ دهد. علائم می تواند در عرض چند دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض مایع منی ظاهر شود و می تواند جدی و خطرناک باشد. در این شرایط باید مراقب علائم زیر باشید:
- التهاب زبان یا گلو
- سرگیجه یا غش
- نبض تند و ضعیف
- بثورات پوستی
- تهوع و استفراغ
- خس خس سینه و مشکل در تنفس
حساسیت موضعی به منی
در افراد مبتلا به آلرژی موضعی به مایع منی، خارش واژن در زن یا خارش آلت تناسلی مرد ممکن است نشان دهنده حساسیت باشد. واژن یا آلت تناسلی (در صورت ممکن) خارش، قرمز و التهاب پیدا می کند و در عرض 30 دقیقه پس از تماس با مایع منی دچار قرمزی می شود.
آلرژی عمومی منی
برخی از بیماران ممکن است پس از ارگاسم به سندرم بیماری پس از ارگاسم یا POIS مبتلا شوند. علائم شامل تب، آبریزش بینی، خستگی و سوزش چشم است که می تواند تا یک هفته ادامه داشته باشد.
آلرژی های شدید در برخی گزارش های مجزا گزارش شده است.. این نوع از حساسیت شدید معمولا با آلرژن هایی مانند کره بادام زمینی یا آلرژی به پنی سیلین دیده می شود. فرد مبتلا دچار تنگی نفس، التهاب جعبه صدا یا حنجره و خفگی گلو راه‌های هوایی همراه با کاهش شدید فشار خون می‌شود.
علل حساسیت به مایع منی چیست؟
برای درک علت آلرژی به منی، مهم است که تفاوت بین اسپرم و منی را بدانید. اسپرم سلول های تولید مثلی حاوی اطلاعات ژنتیکی است که برای بارور کردن تخمک استفاده می شود. منی ترکیبی از مایع منی از اندام های تناسلی و میلیون ها اسپرم است.
اما به نظر می رسد آلرژن اصلی درگیر در آلرژی مایع منی، پروتئین های تولید شده توسط پروستات است، اما پروتئین های دیگر احتمالاً در بروز این وضعیت بنابراین، این اسپرم مرد نیست که عامل حساسیت زا است. بررسی های دیگر نشان می دهد که داروها یا مواد آلرژی‌زای غذایی می‌توانند در مایع منی جمع شوند و منجر به بروز علائم شوند.
حساسیت به مایع منی چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص دقیق می تواند چالش برانگیز باشد زیرا آلرژی به مایع منی نادر است. زنان اغلب این وضعیت را با موارد زیر به اشتباه تشخیص داده می شوند:
- بیماری های مقاربتی (STIs)
- عفونت های مخمری
- عفونت های باکتریایی
- واژینیت (عفونت یا التهاب واژن)
اگر مشکوک به آلرژی به منی هستید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. شاید به آزمایش حساسیت پوستی یا آزمایش خون نیاز داشته باشد. برای انجام این کار، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی پوست شما را در معرض آلرژن مشکوک، در این مورد، مایع منی همسرتان قرار می دهد و علائم واکنش آلرژیک را از نزدیک بررسی می کند.
برای تشخیص حساسیت به مایع منی، پزشک شما به نمونه‌ای از مایع منی همسرتان نیاز دارد و از آن به مقدار بسیار کم برای تزریق زیر پوست استفاده می‌شود تا بررسی کند که آیا علائم ظاهر می‌شوند یا خیر. اگر هیچ علامتی ظاهر نشد، ممکن است برای بررسی پارامترهای خونی که ممکن است به شرایط پزشکی متفاوتی پاسخ می‌دهند، به آزمایش خون نیاز داشته باشید.
برای مردان مبتلا به آلرژی به مایع منی، آزمایش‌های سنتی حساسیت از جمله تست‌های حساسیت پوستی توصیه می‌شود.
آلرژی به مایع منی چگونه درمان می شود؟
موارد خفیف نیازی به درمان ندارند و معمولاً با مواجهه مکرر از بین می روند. در موارد شدید باید به پزشک مراجعه کرد. آلرژی به منی یکی از دلایل ناباروری در زوجین است و همچنین ممکن است منجر به سقط جنین و از دست دادن زودهنگام بارداری شود. در این موارد ممکن است از فناوری‌های تولید مثل مصنوعی که شامل شستشوی اسپرم و لقاح مصنوعی می‌شود استفاده شود.
اما به طور کلی برای درمان این آلرژی می توانید از یک یا چند درمان زیر برای ادامه زندگی جنسی رضایت بخش و عاری از واکنش های آلرژیک استفاده کنید، از جمله:
کاندوم
اول از همه، می توان از کاندوم در حین مقاربت برای پیشگیری از تماس پوست با منی استفاده کرد. این ساده ترین و کم تهاجمی ترین گزینه درمانی برای درمان آلرژی به مایع منی است. اگر شما و همسرتان در تلاش برای باردار شدن هستید، روش های دیگری نیز وجود دارد.
حساسیت زدایی
حساسیت زدایی که به آن ایمونوتراپی نیز گفته می شود، درمانی است که برای قرار دادن سیستم ایمنی در معرض یک آلرژن در تلاش برای ایجاد تحمل نسبت به آن استفاده می شود. در بیشتر موارد، ایمونوتراپی ممکن است از سه تا پنج سال طول بکشد، اما نتایج می تواند سال ها طول بکشد.
آنتی هیستامین
اگر یک واکنش آلرژیک موضعی را تجربه می کنید، مصرف یک پماد آنتی هیستامین موضعی را در نظر بگیرید. برخی ها کرم واژینال Gastrocrom (کرومولین) را توصیه می کنند که پزشک می تواند آن را تجویز کند. داروهای ضد آلرژی بدون نسخه (OTC) یا تجویزی قبل از مقاربت نیز ممکن است به تسکین علائم در موارد شدید کمک کند. مهم است که یک برنامه درمانی با شریک زندگی و ارائه دهنده پزشکی خود تهیه کنید که سلامت و رفاه هر دو طرف را در اولویت قرار دهد.
بارداری و آلرژی به منی
خبر خوب این است که هنوز تاثیر مستقیمی از آلرژی مایع منی بر باروری نشان نداده است. در این شرایط اسپرم (و منی) هنوز سالم هستند.
اما چالش اصلی در رابطه جنسی محافظت نشده است.
در موارد خفیف، ایمونوتراپی یا دارو درمانی می تواند به رفع علائم ناراحتی ناشی از یک واکنش آلرژیک موثر باشد. افرادی که موارد شدیدتر را تجربه می کنند، می توانند لقاح داخل رحمی (IUI) یا لقاح آزمایشگاهی ( IVF ) را امتحان کنند. در هر صورت، مشورت با پزشک به شما کمک می کند تا خطرات، هزینه ها و نتایج همه گزینه ها را ارزیابی کنید.
سوالات متداول
آیا حساسیت به اسپرم می تواند باعث عفونت قارچی شود؟ آلرژی به مایع منی نادر است، اما می تواند باعث تحریک داخلی و خارجی شود که شبیه عفونت قارچی است. عفونت‌های مخمری همچنین می‌تواند توسط عوامل زیادی از جمله شیمی طبیعی تناسلی شریک زندگی شما (باکتری‌ها و مایعات طبیعی) یا آلرژی به محصولات، یا پارچه‌ها ایجاد شود.
آیا زن می تواند به اسپرم مردی حساسیت داشته باشد اما به اسپرم دیگری حساسیت نداشته باشد؟ ممکن است خانمی به مایع منی یک مرد حساسیت داشته باشد اما به منی مرد دیگر حساسیت نداشته باشد. منی شامل اسپرم بالغ، مایعات غدد و اندام های مختلف و همچنین قندها، پروتئین ها و حتی برخی ویتامین ها و مواد معدنی است. گفته می شود، از مردی به مرد دیگر بر اساس ژنتیک، سبک زندگی و سلامت کلی او متفاوت است.
سخن آخر
برخی از افراد، چه مرد و چه زن، به پروتئین های موجود در مایع منی حساسیت دارند. این حساسیت بیش از حد پلاسمای منی انسان نامیده می شود.
آلرژی به یک آنزیم، پروتئین یا ماده شیمیایی خاص به این معنی است که سیستم ایمنی فرد هر بار که با آن پروتئین یا ماده شیمیایی مواجه می شود واکنش زیادینشان می دهد.
علائم آلرژی ممکن است در جایی که ماده شیمیایی یا پروتئین با بدن تماس پیدا کرده باشد، رخ دهند یا سیستمیک باشد. آلرژی سیستمیک به این معنی است که ممکن است یک واکنش عمومی کل بدن در مواجهه با این ماده شیمیایی وجود داشته باشد.
آلرژی به منی وضعیتی است که کمتر مورد تحقیق قرار گرفته است. این شرایط باعث واکنش آلرژیک خفیف یا شدید به پروتئین خاصی در مایع منی مردان می شود. هم مردان و هم زنان ممکن است به مایع منی حساسیت داشته باشند و طیف وسیعی از علائم را از بثورات موضعی گرفته تا آنافیلاکسی تجربه کنند. پیشگیری از بروز حساسیت شامل استفاده از کاندوم است و برای درمان می توان از آنتی هیستامین ها یا ایمونوتراپی استفاده کرد.
اگر آلرژی به منی دارید، به یاد داشته باشید که اسپرم همسرتان کثیف یا «آلوده» نیست. آلرژی به مایع منی لزوماً نشانه این نیست که شما و همسرتان نمی توانید با هم رابطه جنسی داشته باشید. در عوض، آن را فرصتی برای کشف سایر راه های صمیمیت در نظر بگیرید که می تواند شما را سالم نگه دارد و شما را به هم نزدیکتر کند.
آخرین دیدگاه‌ها