پشتیبانی: ۰۲۱۹۱۰۰۲۰۵۵

پشتیبانی: ۰۲۱۹۱۰۰۲۰۵۵

بیماری های چشم

چشم پزشک کیست؟

چشم پزشک کیست؟

چشم پزشک، یک پزشک متخصص است که شرایط چشمی و اختلالات سیستم بینایی را تشخیص داده و درمان می کند. آنها متخصص در زمینه درمان پزشکی، جراحی میکروسکوپی بیماری های چشم هستند. آنها می توانند عینک یا لنزهای تماسی و همچنین داروهایی برای بیماری های چشمی تجویز کنند.

اگر بیماری چشمی یا اختلال بینایی دارید، ممکن است به چشم پزشک ارجاع شوید. چشم پزشکان متخصصانی هستند که تمام جنبه های پزشکی مراقبت از چشم، از جمله درمان، جراحی و تجویز لنزهای تماسی و عینک را انجام می دهند.

تفاوت چشم پزشک با اپتومتریست چیست؟

اپتومتریست ها متخصصین مراقبت از چشم و آموزش دیده در دانشکده پزشکی هستند و چشم افراد را معاینه و عینک و لنزهای تماسی را تجویز می کنند. آنها می توانند در مورد مشکلات بینایی و مواردی مانند گلوکوم تست غربالگری انجام دهند.

آنها می توانند بیماری های خفیف چشم را درمان کنند، اما شما را برای تشخیص و درمان بیماری های جدی تر به یک چشم پزشک معرفی می کنند. همچنین در ارزیابی و کنترل اختلالات حرکتی چشم، مانند دوبینی و انحراف چشمی (استرابیسم) در کودکان و بزرگسالان تخصص دارند. نقش آنها مراقبت از افراد مبتلا به بیماری های چشمی، مانند رتینوپاتی دیابتی، و همچنین افراد کم بینا و اختلالات عصب بینایی است.

چشم پزشکان چه بیماری هایی را درمان می کنند؟

چشم پزشک کیست؟ | پزشکت

افرادی که دارای مشکلات زیر باشند به چشم پزشک ارجاع می شوند:

  • شرایط چشم، مانند گلوکوم
  • از بین رفتن جزئی یا کامل بینایی
  • آسیب دیدگی چشم، درد یا التهاب
  • دید ضعیف که نیاز به مراقبت ویژه دارد
  • بیماری هایی که می تواند چشم ها را تحت تأثیر قرار دهد، از جمله دیابت و فشار خون بالا

چشم پزشکان، جراح نیز هستند و می توانند موارد زیر را انجام دهند:

  • جراحی برای اصلاح ناهماهنگی چشم یا استرابیسم
  • جراحی برای ترمیم آسیب های ناشی از آسیب چشم
  • جراحی برای از بین بردن سرطان ها از چشم مانند ملانوم
  • جراحی آب مروارید، که در آن آنها لنز مصنوعی جایگزین عدسی چشم فرد می شود.
  • جراحی اختلالات انکساری بینایی با لیزر، که شامل اصلاح شکل قرنیه برای اصلاح نزدیک بینی، دور بینی یا آستیگماتیسم است.

چشم پزشکان کجا کار می کنند؟

چشم پزشک کیست؟ | پزشکت

چشم پزشکان بیماران خود را در یک کلینیک یا بیمارستان ویزیت می کنند. بسیاری از آنها هم در بیمارستان های دولتی و هم در بیمارستان های خصوصی فعالیت می کنند.

برخی از چشم پزشکان در یک تیم مراقبت از چشم کار می کنند و با سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی ارتباط برقرار می کنند تا بهترین مراقبت از یک فرد مبتلا به بیماری مزمن چشم ارائه شود.

چشم پزشک

در موارد اورژانسی، مانند آسیب دیدگی چشم یا از دست دادن ناگهانی بینایی، بلافاصله به نزدیکترین بیمارستان محل زندگی خود مراجعه کنید.

چشم پزشک چه دوره هایی را می گذراند؟

متخصصین چشم 7 سال دوره ی عمومی را در دانشکده پزشکی و بیمارستان های آموزشی می گذرانند و به مدت 4 سال نیز در رشته ی تخصص چشم پزشکی تحصیل می کنند.

چشم پزشکان خدمات کامل مراقبت از چشم را ارائه می دهند:

  • تجویز عینک و لنزهای تماسی
  • تشخیص و درمان بیماری هایی مانند خشکی چشم و گلوکوم
  • بینایی سنجی (OD): خدمات بینایی و مراقبت از چشم
  • خدمات بینایی، از جمله معاینات چشم و تشخیص زودرس تنبلی چشم
  • تشخیص و درمان عوارض چشمی مربوط به بیماری های دیگر، مانند دیابت یا آرتروز
  • مراقبت از چشم جراحی، برای تروما ی چشم، آب مروارید، گلوکوم و سایر مشکلات مربوط
  • جراحی پلاستیک، برای بالا بردن پلک های افتاده یا صاف کردن چین و چروک های اطراف پلک
  • مراقبت های پزشکی از چشم، برای بیماری هایی مانند گلوکوم، آیریتیس و سوختگی های شیمیایی
در عوض اپتومتریست ها:
  • انواع لنز را تجویز می کنند.
  • محصولات مناسب هر بیمار را سفارش می دهند.
  • عینک ها، قاب ها و لنزهای تماسی را تهیه، تنظیم و تعمیر می کنند.

یک قانون خوب این است برای مراقبت های اولیه چشم، با یک اپتومتریست شروع کنید. در صورت نیاز شما را به چشم پزشک ارجاع خواهد داد.

چشم پزشکان 11 سال آموزش پزشکی را گذرانده و مجوز درمان و جراحی را دارند. این آموزش پیشرفته به چشم پزشکان این امکان را می دهد تا طیف وسیعی از شرایط را نسبت به بیماران تشخیص دهند و درمان کنند.

یک چشم پزشک کلیه بیماری های چشم را تشخیص می دهد و معالجه می کند، جراحی چشم انجام می دهد و برای اصلاح مشکلات بینایی، عینک و لنزهای تماسی را تجویز و تنظیم می کند. بسیاری از چشم پزشکان نیز در تحقیقات علمی در زمینه علل و بیماری های چشم و معالجه ی اختلالات بینایی نقش دارند. چشم پزشکان گاهی اوقات می توانند سایر مشکلات سلامتی را که مستقیماً با چشم ارتباط ندارند تشخیص دهند و این بیماران را برای درمان به پزشکان مناسب دیگر ارجاع دهند.

فوق تخصص یا فلوشیپ چشم پزشکی

در حالی که چشم پزشکان آموزش دیده اند تا همه مشکلات و شرایط چشم را مدیریت کنند اما برخی از چشم پزشکان با گذراندن دوسال فلوشیپ در زمینه خاصی از درمان یا جراحی چشم تخصص بیشتری کسب می کنند که به این فرد فوق تخصص (در اصطلاح فلوشیپ) گفته می شود. رشته های فوق تخصص شامل دریافت مدرک فلوشیپ دربیماری های گلوكوم، شبكیه، قرنیه، اطفال، مغز و اعصاب، جراحی چشم و پلاستیك یا سایر موارد می باشد. این آموزش و دانش افزوده، یک چشم پزشک را برای مراقبت از شرایط پیچیده تر یا خاص در چشم یا در گروه های خاصی از بیماران آماده می کند.

تفاوت بین چشم پزشک، ارتوپتیست و بینایی سنج چیست؟

چشم پزشک کیست؟ | پزشکت

همه آنها متخصصین آموزش دیده ی حرفه ای هستند که افرادی را که دچار مشکلات چشم هستند درمان می کنند اما فقط یک چشم پزشک یک پزشک آموزش دیده از دانشکده ی پزشکی است.

بینایی سنج یا اتومتریست

بینایی سنج، یک پزشک نیست. یک بینایی سنج پس از گذراندن تحصیلات دانشگاهی دکترای بینایی سنجی (OD) دریافت می کند. آنها مجاز به انجام اپتومتری هستند که در درجه اول شامل انجام معاینات چشمی و آزمایش حدت بینایی، تجویز و توزیع لنزهای اصلاحی، تشخیص برخی ناهنجاری های چشم و تجویز دارو برای برخی بیماری های خفیف چشمی هستند.

بسیاری از چشم پزشکان اپتومتریست ها با هم در یک مطب و به صورت تیمی کار می کنند. متخصصان بینایی چشم ها را معاینه می کنند، در مورد مشکلات بینایی مشاوره می دهند و عینک یا لنزهای تماسی را تجویز و متناسب می کنند. آنها معمولاً در کلینیک های بزرگ شاغل هستند اما ممکن است در سرویس چشم بیمارستان نیز کار کنند. برخی از آنها نقش مهمی در مراقبت از بیماران با شرایط مزمن و وخیم چشم دارند.

[advisers limit=3 skill=”17″]
اپتیک ها

اپتیک ها تکنسینی هستند که برای طراحی و نصب لنزها و قاب های عینک، لنزهای تماسی و سایر ابزار برای اصلاح بینایی آموزش دیده اند. آنها از نسخه های تهیه شده توسط چشم پزشکان یا بینایی سنجها استفاده می کنند، اما بینایی نمی سنجند و مجاز به تشخیص یا درمان بیماری های چشم نیستند.

یک مسیر آموزش معمول در اپتومتری ورود به بخش بینایی سنجی دانشگاه تحصیل تا کسب مدارک لیسانس و فوق لیسانس و سپس دکترا است. آنها معمولاً بخشی از یک تیم مراقبت از بیمارستان هستند که از افرادی که دارای مشکلات چشمی هستند به خصوص افرادی که مربوط به بینایی دو چشم، آمبلیوپی (تنبلی چشم) و استرابیسم (چشمی) هستند مراقبت می کنند.

دستیار چشم پزشک در مطب. این تکنسین ها در مطب چشم پزشک کار می کنند و برای انجام آزمایشات مختلف و کمک به پزشک در معاینه و معالجه بیماران آموزش دیده اند.

تکنسین های اتاق عمل چشم پزشکی. این دستیارها بسیار آموزش دیده در جراحی های چشم هستند و به متخصص کمک می کنند.

عکاس چشم پزشکی. این افراد از دوربین های ویژه و روش های خاص عکاسی برای ثبت وضعیت چشم بیماران استفاده می کنند.

پرستار چشم پزشکی

این افراد دوره های آموزشی ویژه پرستاری را گذرانده اند و ممکن است آموزش های بیشتری در زمینه پرستاری چشم هم دیده باشند. آنها ممکن است در کارهای فنی از قبیل تزریق دارو یا کمک به جراحی در بیمارستان یا مطب به پزشک کمک کنند. برخی از پرستاران چشم نیز به عنوان مدیر کلینیک یا بیمارستان فعالیت می کنند.

چه زمانی باید به چشم پزشک مراجعه کنیم؟

چشم پزشک کیست؟ | پزشکت 

در زمان مناسب به ارائه دهنده مراقبت از چشم مراجعه کنید. بدون دید سالم، کار کردن، بازی کردن، رانندگی یا حتی تشخیص چهره دشوار است. بسیاری از عوامل می توانند بینایی را تحت تأثیر قرار دهند، از جمله بیماری های مزمن مانند فشار خون بالا یا دیابت. داشتن یک عضو خانواده با بیماری چشم می تواند شما را مستعد ابتلا به چنین شرایطی کند. از بین رفتن ناگهانی بینایی می تواند در هر زمان ظاهر شود. اغلب اوقات تغییرات بینایی در ابتدا قابل مشاهده نیستند و تشخیص آنها دشوار است.

همه افراد توصیه می شود تا 40 سالگی معاینه چشم پزشکی کامل انجام دهند و سپس به دفعاتی که چشم پزشک به شما توصیه می کند، معاینه پزشکی را انجام دهید. حتی اگر سالم هم باشید، داشتن یک معاینه اساسی چشم، برای مقایسه در مراحعه آینده و کمک به کشف تغییرات یا مشکلات مهم است.

اگر در مورد چشم و بینایی خود نگرانی دارید، با چشم پزشک مشورت کنید. یک معاینه کامل چشم پزشکی می تواند اولین قدم برای حل مشکل و نجات بینایی شما باشد.

موارد زیر فقط برخی از علائم یا عوامل خطر در بیماری های چشم است. اگر هرکدام از این موارد را دارید، حتماً با چشم پزشک مشورت کنید. یک معاینه کامل چشم پزشکی توسط می تواند اولین قدم برای نجات بینایی شما باشد.

  • دوبینی
  • کاهش دید
  • HIV یا ایدز
  • درد در چشم
  • آسیب به چشم
  • دیابت شیرین
  • فشار خون بالا
  • چشمان غیرقرینه
  • ناهنجاری های پلک
  • قرمزی چشم غیرمعمول
  • تورم یک یا هر دو چشم
  • باز شدن بیش از حد پلک ها
  • سابقه خانوادگی بیماری چشم
  • از دست دادن بینایی (جانبی) بینایی
  • کاهش بینایی، حتی اگر موقتی باشد.
  • دیدن دایره های رنگی اطراف میدان بینایی
  • احساس پرده تیره که جلوی دید شما را می گیرد.
  • مشکلات بینایی مرتبط با بیماری پرکاری تیروئید (بیما ری گریوز)
  • لکه های شناور (“رشته ها” یا لکه های سیاه در بینایی) و / یا چشمک زدن نور.

منبع
aapos.orgrcophth

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *