خونریزی از ناف

ناف به دلایل مختلفی ممکن است دچار خونریزی شود که در اکثر مواقع کاملا قابل درمان بوده و اصلا نگران کننده نیست. اما به هر صورت بهتر است علت آن تشخیص داده شود. برهمین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله از پزشکت شایع ترین علل مربوط به خونریزی از ناف را مورد بررسی قرار دهیم.

شایع ترین علل خونریزی ناف

آنها عبارتند از:

عفونت ها

میکروارگانیسم‌های متعددی به‌طور طبیعی در سطح پوست زندگی می‌کنند. میکروبیوم پوست با محافظت از بدن در برابر پاتوژن های خارجی مضر به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند. با این حال، اختلال در این سیستم ظریف می تواند منجر به رشد بیش از حد باکتری ها یا قارچ ها شود. باکتری هایی از جمله استافیلوکوک و استرپتوکوک می توانند باعث نوعی عفونت پوستی به نام سلولیت شوند. رشد بیش از حد قارچ کاندیدیازیس که در دهان، گلو و واژن و همچنین روی پوست زندگی می کند هم ممکن است باعث بروز عفونت قارچی شود.

با توجه به ارگانیسمی که باعث عفونت می شود، علائم آن ممکن است متفاوت باشد. برخی از علائم عمومی عفونت در ناف، عبارتند از:

• تب یا لرز
• حالت تهوع یا استفراغ
• خارش یا تورم پوست آسیب دیده
• قرمزی یا تغییر رنگ پوست در داخل یا اطراف ناف
• توده‌ای حساس که خونریزی یا ترشحات بدبو ترشح می‌کنند.

در هنگام تشخیص عفونت ناف اگر پزشک مشکوک به عفونت پوستی باشد، ممکن است نمونه ای از پوست یا چرک را از ناف جمع آوری کند. سپس یک تکنسین آزمایشگاه نمونه را از نظر گونه های مختلف باکتریایی و قارچی تجزیه و تحلیل می کند. بعد از تشخیص علت اصلی عفونت، پزشک می تواند بهترین برنامه درمانی را تجویز کند.

درمان عفونت های پوستی به علت آن بستگی دارد و متفاوت است. اگر فردی عفونت باکتریایی دارد، پزشک به شما توصیه می کند که پوست آلوده را با آب نمک گرم تمیز نگه دارید. در غیر این صورت می توانند آنتی بیوتیک خوراکی یا موضعی تجویز کنند. حتی در برخی شرایط پزشک می تواند عفونت قارچی را با تجویز پمادها یا پودرهای ضد قارچ درمان کند.

کیست

Cyst پاکت های بافتی پر از مایع هستند که می توانند در هر نقطه از بدن از جمله ناف ایجاد شوند. کیست اپیدرموئید زمانی رخ می دهد که فولیکول مو با خاک یا روغن مسدود شود. آنها همچنین می توانند در نتیجه آسیب نور خورشید، عفونت یا ضربه به پوست ایجاد شوند.

حتی تشکیل Cyst در داخل یا نزدیک ناف ممکن است در صورت عفونی شدن، چرک یا خون نشت کند. کیست‌های اوراکال، که کمتر رایج هستند، باعث ترشح خونی از ناف می شوند.

اوراکوس ساختاری لوله مانند است که بند ناف را به مثانه متصل می کند. اوراکوس معمولا قبل از تولد ناپدید می شود. با این حال، ممکن است در برخی افراد باز بماند.

با توجه به مؤسسه ملی بهداشت (NIH)، Cyst اوراکال می تواند در هر مقطعی از زندگی فرد ایجاد شود. گفته می شود، آنها معمولاً کودکان بزرگتر و بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهند.

علائم کیست در داخل یا نزدیکی ناف

سایر علائم Cystدر داخل یا نزدیک ناف عبارتند از:

• التهاب
• درد یا حساسیت
• درد هنگام ادرار کردن
• قرمزی یا تغییر رنگ پوست
• یک توده متحرک در زیر پوست

پزشک می تواند Cyst پوستی را در طی معاینه فیزیکی تشخیص دهد. آنها ممکن است آن را لمس کنند تا ببینند آیا حرکت می کند یا خیر. پزشک همچنین می‌تواند علائمی مانند حساسیت، تورم و تب را که حاکی از عفونت است، بررسی کند. اگر Cyst پاره شود، می توانند نمونه ای از ترشحات را برای تجزیه و تحلیل جمع آوری کنند. اما در صورت مشکوک بودن به نوع اوراکال، ممکن است نیاز به انجام سی تی اسکن یا سونوگرافی داشته باشند.

درمان کیست ناف چگونه است؟

با توجه به اندازه و شدت آن درمان متفاوت است. کیستهای کوچک احتمالا بدون هیچ مداخله پزشکی از بین می روند. با این حال، یک Cyst عفونی ممکن است به درمان آنتی بیوتیکی نیاز داشته باشد. ممکن است پزشک نیاز به تخلیه یا برداشتن توده های بزرگ با جراحی داشته باشد.

اندومتریوز ناف اولیه

آندومتریوز زمانی اتفاق می‌افتد که بافتی مشابه پوشش داخلی رحم به قسمت‌هایی از بدن در خارج از رحم انتشار می‌یابد. اندومتریوز حداقل 11٪ از زنان را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار می دهد. بر اساس گزارش نویسندگان یک مورد در سال 2017، بافت به ناف در حدود 0.4٪ تا 1٪  زنان مبتلا به آندومتریوز گسترش می یابد.

آندومتریوز که ناف را درگیر می کند می تواند باعث ترشح تیره و قهوه ای مایل به قرمز شود. علائم دیگر آن، عبارتند از:

• نفخ شکم
• اسهال یا یبوست
• حالت تهوع یا استفراغ
• خونریزی بین دوره های قاعدگی
• ندول ها یا رشد زیر پوست
• دردهای قاعدگی دردناک
• درد مداوم در ناحیه کمر و لگن
• درد در هنگام اجابت مزاج یا ادرار
• مدفوع خونی یا خون در ادرار
• درد در حین یا بعد از رابطه جنسی

پزشک می تواند آندومتریوز را با انجام معاینه لگنی و با استفاده از تست های تصویربرداری مانند اسکن MRI و سونوگرافی تشخیص دهد.

آنها ممکن است از روشی به نام لاپاراسکوپی استفاده کنند که تا به دنبال رشد غیر طبیعی بافت در داخل ناحیه لگن باشند. اگر اندومتریوز فقط در ناف قرار داشته باشد، بیوپسی از بافت غیر طبیعی در آن محل تشخیص قطعی را مشخص می کند.

در حال حاضر، هیچ درمانی برای آندومتریوز وجود ندارد. با این حال، زنان می توانند علائم خود را با کنترل بارداری هورمونی، داروهای مسکن و مکمل های غذایی کنترل کنند.

پزشک ممکن است بافت اندومتریوز را با جراحی بردارد. با این حال، آنها معمولاً این روش درمانی را برای اشکال شدید اندومتریوز که به دارو پاسخ نمی دهند، محفوظ می دارند.

امفالیت

مدت کوتاهی پس از تولد، پزشک بند ناف را قطع کرده و بخش کوچکی را به ناف متصل می کند. این استامپ ناف نامیده می شود.

به طور معمول، بند ناف پس از 5 تا 15 روز خشک می شود و می افتد. زخم باقی مانده بسته می شود و ناف را تشکیل می دهد. والدین و مراقبان ممکن است متوجه خروج خون از کنده ناف نوزاد تازه متولد شده شوند. هنگامی که ناف می افتد، زخم ممکن است کمی خونریزی کند تا زمانی که پوست بهبود یابد.

با این حال، اگر ناف عفونی شود، امفالیت ممکن است رخ دهد. این یک بیماری نادر با نرخ بروز تنها 0.7٪ است. علائم معمولاً پس از 3 روز ظاهر می شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترشح بدبو
• بی حالی
• تغذیه ضعیف
• تب
• تحریک پذیری
• خونریزی از کنده بند ناف

برای تشخیص امفالیت، پزشک آزمایش کامل شمارش خون را انجام می دهد و نمونه ای را برای تجزیه و تحلیل جمع آوری می کند. اگر نوزاد تازه متولد شده علائمی را تجربه کند که کل بدن او را تحت تاثیر قرار دهد، پزشک ممکن است رادیوگرافی قفسه سینه و آزمایش ادرار را انجام دهد.

اگر یکی از والدین یا مراقبان متوجه گاز در بافت اطراف شود، باید به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشند. درمان ممکن است شامل جراحی باشد. در غیر این صورت، درمان شامل آنتی بیوتیک ها می شود.

برای مراقبت از کنده ناف نوزاد بهتر است راهکارهای زیر را رعایت کنید:

• ناحیه را تمیز و خشک نگه دارید.
• از پوشاندن پاجوش با پوشک خودداری کنید.
• از کشیدن بند ناف خودداری کنید. در عوض، اجازه دهید به طور طبیعی بیفتد.
• همیشه قبل از دست زدن به استامپ ناف دست ها را بشویید و ضدعفونی کنید.
• از استفاده از ضد عفونی کننده ها، لوسیون ها یا محصولات حاوی الکل بر روی کنده ناف خودداری کنید.

بارداری

زنان باردار ممکن است تغییرات ناف را تجربه کنند. پوست و ماهیچه های شکم با انبساط رحم برای سازگاری با جنین در حال رشد کشیده می شوند. این انبساط ممکن است پوست نزدیک ناف را کشیده یا پاره کند. اگر فردی به طور تصادفی ناف را خراش دهد، خونریزی از ناف رو به بیرون ممکن است رخ دهد. همچنین، پوشیدن لباس‌هایی که به ناف ساییده می‌شوند می‌توانند پوست را تحریک کنند که منجر به قرمزی، حساسیت و خونریزی می شود.

زنان باردار می توانند از خونریزی یا عفونت ناف خود با موارد زیر جلوگیری کنند:

• تمیز و خشک نگه داشتن منطقه
• رفع سوراخ های ناف
• استفاده از ژل آلوئه ورا برای تسکین پوست تحریک شده یا حساس

در خونریزی ناف چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر فردی علاوه بر هر یک از علائم زیر، خونریزی در داخل یا اطراف ناف را تجربه کرد، باید با پزشک تماس بگیرد:

• تب
• حالت تهوع
• استفراغ
• درد شدید یا مداوم در اطراف ناف
• پوست قرمز و متورم که در لمس دردناک یا حساس است.

پیش آگهی خونریزی ناف چیست؟

خونریزی ناف به ندرت نیاز به درمان فوری پزشکی دارد. درمان ها بسته به علت زمینه ای متفاوت است. پزشکان می توانند عفونت ها را با استفاده از داروهای خوراکی و موضعی درمان کنند.

در صورتیکه Cyst پاره شود ممکن است خود به خود بهبود یابد. پزشکان می‌توانند آنهایی را که به خودی خود بهبود نمی‌یابند و آن‌هایی که به دارو پاسخ نمی‌دهند، تخلیه کنند یا با جراحی آن‌ها را بردارند.

سخن آخر

خونریزی ناف می تواند به دلایل مختلفی از جمله عفونت های پوستی، کیست ها و اندومتریوز اولیه ناف رخ دهد. بسیاری از نوزادان تازه متولد شده خونریزی جزئی ناف دارند در حالی که کنده ناف بهبود می یابد. افراد مبتلا به خونریزی ناف بهتر است موارد زیر را در نظر بگیرند:

• خشک نگه داشتن ناحیه ناف
• تمیز نگه داشتن سوراخ های ناف
• با حمام کردن منظم با آب گرم و صابون و رعایت بهداشت فردی
• پوشیدن لباس های گشاد در اطراف شکم برای جلوگیری از تحریک پوست ناف

افرادی که متوجه هر گونه علائم عفونت می شوند باید با یک متخصص پزشکی مشورت کنند. بسته به علت، ممکن است یک داروی ضد قارچ یا آنتی بیوتیک تجویز شود. عفونت‌های درمان‌نشده می‌توانند به سایر نواحی بدن سرایت کنند و عوارض جدی و گاهی خطرناک ایجاد کنند.