انسولین سریع الاثر چیست؟

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

---

نفخ پانیک بوی مدفوع سرفه مزمن خستگی زیاد شوره سر خارش واژن علائم بیماری

انسولین سریع الاثر، نوعی انسولین مصنوعی (ساخت بشر) و یک داروی تزریقی است که در افراد مبتلا به دیابت برای کمک به کنترل سطح گلوکز یا قند خون استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌شود. انسولین سریع الاثر به سرعت و معمولاً در عرض چند دقیقه جذب جریان خون می‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این نوع از انسولین درست قبل از غذا و میان وعده تزریق می‌‌‌‌‌‌‌‌شود. انسولین سریع الاثر با یک سوزن و سرنگ، یک قلم از پیش پر شده یا یک پمپ انسولین تجویز می‌‌‌‌‌‌‌‌شود. نسخه ای از انسولین سریع الاثر نیز وجود دارد که می‌‌‌‌‌‌‌‌توان آن را استنشاق کرد.

کاربرد انسولین سریع الاثر چیست؟

انسولین سریع الاثر برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 تجویز می‌‌‌‌‌‌‌‌شود که باید انسولین مصرف کنند زیرا لوزالمعده آنها آن را تولید نمی‌‌‌‌‌‌‌‌کند. پانکراس سالم در شرایط طبیعی زمانی که گلوکز خون پس از مصرف غذا یا نوشیدنی افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌یابد، انسولین بولوس ترشح می‌‌‌‌‌‌‌‌کند. انسولین سریع الاثر شبیه انسولین بولوس عمل می‌‌‌‌‌‌‌‌کند و قبل از غذا و میان وعده مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

انسولین سریع الاثر نیز برای رساندن گلوکز بیش از حد خون به سطح طبیعی کاربرد دارد. برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در صورتی که نتوانند قند خون خود را با رژیم غذایی، ورزش و دارو کنترل کنند، ممکن است به انسولین مکمل نیاز داشته باشند، اگرچه معمولاً فقط به انسولین پایه نیاز دارند.

انواع انسولین سریع الاثر

انسولین‌های سریع‌اثر معمولاً درست قبل از غذا یا همراه با غذا مصرف می‌شوند. آنها خیلی سریع عمل می‌کنند تا افزایش قند خون پس از خوردن غذا را به حداقل برسانند.

چهار فرمولاسیون انسولین سریع الاثر مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان دیابت وجود دارد که هر کدام با نام های تجاری مختلف و به عنوان ژنریک موجود هستند. آنها تا حدودی در سرعت جذب توسط بدن، زمان شروع کار و مدت زمان ماندگاری با هم فرق دارند.

دستورالعمل تزریق انسولین سریع الاثر

انسولین به محض تشخیص دیابت نوع 1 (معمولاً در دوران کودکی، نوجوانی یا جوانی) تجویز می‌‌‌‌‌‌‌‌شود. با این حال، برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2، انسولین معمولاً درمان خط اول نیست. تنها در صورتی تجویز می‌شود که سایر روش‌های مدیریت این بیماری (رژیم غذایی، ورزش، ویا دارو) در کنترل سطح قند خون مؤثر نباشند، یا اگر فرد علائمی‌‌‌‌‌‌‌‌ را تجربه کند، ممکن است به تزریق آن نیاز داشته باشد.

اگرچه در صورت ابتلا به دیابت نوع 1، مصرف انسولین مکمل ضروری و حیاتی است، اما شرایطی وجود دارد که در هنگام استفاده از آن باید اقدامات احتیاطی را انجام دهید. از جمله:

• الکل می‌‌‌‌‌‌‌‌نوشید که می‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث کاهش گلوکز خون شود.
• شما قصد دارید به مناطقی با اختلاف زمانی سفر کنید، زیرا این می‌‌‌‌‌‌‌‌تواند بر سطح قند خون شما تأثیر بگذارد.
• شما نارسایی کبد یا کلیه دارید، در این صورت ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می‌‌‌‌‌‌‌‌خواهد عملکرد اندام شما را در زمانی که انسولین مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌کنید به طور منظم نظارت کند.
• به انسولین یا هر ماده موجود در محصولات انسولین حساسیت دارید. این موضوع به نوع یا انسولین سریع الاثر تجویز شده توسط پزشک بستگی دارد.
• بیماری زمینه ای خاص، استرس بیش از حد دارید یا رژیم غذایی خود را تغییر می‌‌‌‌‌‌‌‌دهید. همه اینها ممکن است بر گلوکز خون شما تأثیر بگذارد.
• Afrezza، انسولین استنشاقی، برای افرادی که ریه هایشان آسیب دیده است، بی خطر نیست. این شامل افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) یا آسم و همچنین کسانی که سیگار می‌‌‌‌‌‌‌‌کشند، می‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
• سابقه ابتلا به هیپوگلیسمی‌‌‌‌‌‌‌‌ (قند خون پایین) دارید. هیپوگلیسمی (قند خون پایین) زمانی رخ می دهد که سطح گلوکز در خون شما خیلی پایین بیاید. معمولاً به دیابت مربوط می شود، اما می تواند ناشی از عوامل و شرایط دیگری مانند داروها، نوشیدن بیش از حد الکل، بیماری های خطرناک یا کمبود هورمون باشد. اگرچه نادر است، اما برخی از تومورها می توانند باعث هیپوگلیسمی شوند.

دوز مصرف انسولین سریع الاثر

طبق انجمن دیابت آمریکا، قدرت استاندارد (و رایج ترین) انسولین 100 واحد انسولین در هر میلی لیتر مایع (U-100) است. برای افرادی که به شدت به انسولین مقاوم هستند، انسولین مکمل نیز با قدرت U-500 موجود است.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما دوز انسولین شما را بر اساس وزن، نیازهای غذایی، میزان حساسیت شما به انسولین و سایر عوامل فردی تعیین می‌‌‌‌‌‌‌‌کند. با این حال، برخی از قوانین کلی برای محاسبه مقدار انسولین سریع الاثر تحت دو شرایط خاص وجود دارد:

• با وعده های غذایی: دوز انسولین سریع الاثر که همراه با غذا مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌شود، معمولاً بر اساس میزان انسولین به کربوهیدرات در آن وعده غذایی است. معمولاً یک واحد انسولین در هر 12 تا 15 گرم کربوهیدرات محسوب می‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
• برای کاهش سطح گلوکز بسیار بالا: به طور کلی، یک واحد انسولین سریع الاثر برای کاهش قند خون به میزان 50 میلی گرم در دسی لیتر مورد نیاز است.

نحوه ذخیره و نگهداری انسولین سریع الاثر

انسولین را می‌‌‌‌‌‌‌‌توان با استفاده از یک سوزن و سرنگ، یک خودکار (که ممکن است از قبل پر شده باشد یا یک کارتریج انسولین را در خود نگه می‌‌‌‌‌‌‌‌دارد) یا یک پمپ انسولین (دستگاهی که بر روی بدن قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد تا دوز ثابت را آزاد کند) مصرف کرد.

ارائه دهنده مراقبت شما به شما نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که چگونه انسولین خود را با استفاده از روش انتخابی خود تجویز کنید. ممکن است استفاده از قلم انسولین آسان تر از سرنگ و سوزن باشد. در هر دو روش، مهم است که در هر بار تزریق محل آن را تغییر دهید. هرگز سوزن یا خودکار را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید. دستورالعمل های مربوط به ذخیره انسولین خود را بخوانید و آنها را به دقت رعایت کنید. بیشتر انسولین ها را باید در یخچال (اما هرگز در فریزر) تا زمانی که آماده استفاده شوند نگهداری کرد.

پس از باز شدن ویال یا قلم، می‌‌‌‌‌‌‌‌توان آن را در دمای اتاق نگهداری کرد. انسولین موجود در پمپی که در معرض دمای بالای 98.6 درجه است باید دور ریخته شود. در صورت عدم استفاده از انسولین در عرض 28 روز، تمام انسولین باید دور ریخته شود.

قبل از مصرف هر ویال انسولین را بررسی کنید. باید شفاف و بی رنگ باشد. اگر شفا نیست یا چیزی در آن به صورت شناور می‌‌‌‌‌‌‌‌بینید، از آن استفاده نکنید. انسولین را دور از دید و دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.

عوارض مصرف انسولین سریع الاثر

استفاده از انسولین سریع الاثر برای اکثر افراد بی خطر است. با این حال، چند عارضه رایج هنگام مصرف آن وجود دارد. مهمترین عوارض جدی که ممکن است رخ دهد، نوسان شدید در سطح گلوکز خون است.

هنگام مصرف انسولین، مطمئن شوید که علائم هیپرگلیسمی‌‌‌‌‌‌‌‌ (گلوکز خون بالا) و هیپوگلیسمی‌‌‌‌‌‌‌‌ را می‌‌‌‌‌‌‌‌شناسید. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید که در صورت بروز آنها چه کاری باید انجام دهید.

اکثر افراد به عنوان یک عارضه جانبی انسولین درمانی اضافه وزن پیدا می‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. یبوست از عوارض طبیعی آن است. واکنش های پوستی در محل های تزریق مانند خارش، بثورات و تورم ممکن است رخ دهد. همچنین احتمال دارد چربی در زیر پوست تجمع پیدا و باعث ضخیم شدن آن شود یا برعکس، چربی تجزیه شود و فرورفتگی هایی در پوست ایجاد کند. افرزا ممکن است باعث سرفه و گلودرد شود.

در صورت ترکیب انسولین درمانی با داروهایی به نام تیازولیدین دیون ها، خطر نارسایی قلبی افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌یابد. برهمین اساس هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌ که دیابت دارید، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما عملکرد قلب شما را از نزدیک تحت نظر خواهد گرفت، به خصوص اگر این دو دارو را با هم به صورت ترکیبی می‌‌‌‌‌‌‌‌کنید.

از علائم هشدار دهنده ناراحتی قلبی، از جمله تنگی نفس، تورم پاها یا مچ پا، یا افزایش وزن ناگهانی آگاه باشید. اگر این علائم یا سایر علائم شدید مانند ضربان قلب سریع، خواب آلودگی، سرگیجه یا گیجی را تجربه کردید، به دنبال درمان و مراجعه به مراکز پزشکی باشید.

هشدارها و تداخلات دارویی انسولین سریع الاثر

بسیاری از داروها می‌‌‌‌‌‌‌‌توانند بر نحوه پردازش انسولین توسط بدن شما تأثیر بگذارند و خطر هیپوگلیسمی‌‌‌‌‌‌‌‌ یا هیپرگلیسمی‌‌‌‌‌‌‌‌ را افزایش دهند. این داروها شامل هورمون ها (به عنوان مثال، استروژن)، متفورمین، مسدود کننده های بتا، سوفونیلوریا، GLP-1، SGLT-2، و سودوافدرین (یک ضد احتقان) است.

در مورد تمام داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود اطلاع دهید.

همه اشکال انسولین سطح پتاسیم خون را کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌دهند، بنابراین مهم است بدانید که این امر می‌‌‌‌‌‌‌‌تواند با برخی داروها و مکمل های دیگر، از جمله دیورتیک ها، آلبوترول (مورد استفاده در داروهای استنشاقی آسم) و سودوافدرین تشدید شود. علائم کمبود پتاسیم ( هیپوکالمی‌‌‌‌‌‌‌‌) شامل ضعف عضلانی است که از پاها شروع می‌‌‌‌‌‌‌‌شود و به سمت بالا حرکت می‌‌‌‌‌‌‌‌کند، همچنین حالت تهوع یا کاهش اشتها، و آریتمی‌‌‌‌‌‌‌‌ قلبی است.

توجه داشته باشید که دو داروی رایج مورد استفاده برای درمان فشار خون بالا سطح پتاسیم را بالا می‌‌‌‌‌‌‌‌برند. مهارکننده های ACE ممکن است حساسیت به انسولین را بهبود بخشند و به شما اجازه دهند دوز انسولین خود را کاهش دهید. مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II یا ARB ها ممکن است همین اثر را داشته باشند.

برخی از غذاها و مکمل های غذایی می‌‌‌‌‌‌‌‌توانند بر قند خون و کنترل آن تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، در حالی که خوردن سیر بعید است بر سطح قند خون (تا 50 میلی گرم در روز) تأثیر بگذارد، شواهدی وجود دارد که دوزهای بالاتر (تا 1.5 گرم) ممکن است کنترل قند خون را بهبود بخشد. اگر می‌‌‌‌‌‌‌‌خواهید این مکمل یا هر مکمل دیگری را مصرف کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.