کم شنوایی مرتبط با سن

با افزایش سن افراد، ممکن است توانایی شنوایی آنها به تدریج و در طول زمان کاهش پیدا کند. این فرآیند به عنوان کم شنوایی مرتبط با سن نامیده یا پرسبیکوزیس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. کم شنوایی مرتبط با افزایش سن رایج است. تحقیقات نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که تقریباً یک سوم افراد بالای 65 سال با کاهش شنوایی مواجه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. بر همین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله از پزشکت علل و علائم کم شنوایی مرتبط با افزایش سن و همچنین ابزارهای تشخیصی و گزینه های درمانی موجود را بررسی کنیم.

کاهش شنوایی مرتبط با سن چیست؟

اختلال شنوایی بسیاری از افراد مسن را تحت تاثیر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. این شایع ترین مشکلی است که بر ادراک شنوایی افراد تأثیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذارد، در غیر این صورت به عنوان شنوایی شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. وقتی فردی دچار کم شنوایی مرتبط با سن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، توانایی شنیدن او با مشکل مواجه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این نوع از کم شنوایی تدریجی اما پیشرونده است، بنابراین وقتی شروع به بدتر شدن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، شنوایی به مرور زمان سخت تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

علل کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن

عوامل مختلفی وجود دارد که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن شود. علت اصلی آن، تغییراتی است که با افزایش سن در گوش داخلی و عصب شنوایی ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. عوامل دیگری که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند در کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن نقش داشته باشند عبارتند از:

• ضربه به سر
• سابقه خانوادگی کاهش شنوایی
• قرار گرفتن در معرض صدای بسیار بلند به طور منظم
• از دست دادن سلول های مویی در گوش که به شنوایی کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.
• ابتلا به بیماری های زمینه ای مانند دیابت، بیماری قلبی و فشار خون بالا
• داروهای اتوتوکسیک مانند NSAIDها یا آنتی بیوتیک های خاص که باعث آسیب دائمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ به گوش داخلی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند.

زمانی که فردی دچار کم شنوایی مرتبط با سن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، به صورت دوطرفه اتفاق می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌افتد. این بدان معنی است که هر دو گوش به یک اندازه تحت تأثیر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرند. شنوایی به تدریج پیشرفت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و در طول زمان بدتر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

علائم کاهش شنوایی مرتبط با سن

کم شنوایی چیزی فراتر از مشکل در شنیدن صحبت های یک فرد است. تغییرات و علائم مختلفی در فردی که کم شنوایی مرتبط با افزایش سن دارد ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود از جمله:

• داشتن مشکل در تشخیص صداهای با صدای بالا
• صدای زنگ در گوش که به عنوان وزوز گوش شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
• شنیدن سخنان زمزمه یا نامفهوم هنگام صحبت کردن افراد
• احساس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید که برخی صداهای خاص آزاردهنده و بیش از حد بلند هستند.
• ناتوانی در داشتن یا درک مکالمه مگر اینکه سکوت کامل در پس زمینه وجود داشته باشد.

عوارض کاهش شنوایی مرتبط با سن

مبتلایان با کم شنوایی مرتبط با افزایش سن احتمالاً تغییرات خلقی را تجربه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به افسردگی و اضطراب شود. دور شدن از دیگران به دلیل کم شنوایی ممکن است این احساس انزوا در بیماران را بدتر کند. کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن نیز با افزایش خطر زوال شناختی و زوال عقل همراه است.

تشخیص کاهش شنوایی مرتبط با سن

تشخیص زودهنگام بسیار مهم است چون کم شنوایی غیر مرتبط با سن احتمالا با سایر اختلالات همراه است و منجر به بروز برخی از اختلالات دیگری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و در صورت تشخیص زودهنگام و درمان به موقع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان از بروز عوارض احتمالی آن پیشگیری کرد. چندین آزمایش مختلف برای تشخیص کم شنوایی استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

پس از معاینه اولیه، پزشک گوش را با یک دوربین مخصوص معاینه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند تا هرگونه آسیب یا انسداد واضح در گوش را بررسی کند.

تست Weber و Rinne

آزمایش‌های دیگری که برای تشخیص کم‌شنوایی استفاده می‌شوند عبارتند از Weber و Rinne که هر دو از نوعی چنگال تنظیم استفاده می‌کنند. در تست وبر، چنگال تنظیم، در بالای سر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد، در حالی که تست رین از یک چنگال تنظیم در پشت گوش استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. سپس چنگالها ضربه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خورند تا صدا ایجاد کنند.

نوع دیگری از آزمون، که به عنوان یک نوع پرسشنامه عمل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، ممکن است در افراد بالای 50 سال انجام شود. این نوع آزمون به عنوان آزمون صوتی کوتاه (MAT) شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و افراد را بر اساس تجربیات خود با دیگران شناسایی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. در این فرم از بیمار خواسته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که فرمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ را نمونه سوالات زیر پر کند:

• صدای جیک جیک پرندگان را به خوبی نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شنوم.
• وقتی مردم زمزمه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند درک آنها برایم سخت است.
• دیگران به من می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویند که من در شنیدن مشکل دارم.
• دیگران به من می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویند که من صدای تلویزیون را خیلی بلند می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.
• مشکلات شنوایی من منجر به سوء تفاهم با افرادی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که با آنها صحبت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنم.
• برای من سخت است که مکالمه با شخص دیگری را در قطار یا اتوبوس در حال حرکت دنبال کنم و بشنوم.

برای درمان ناشنوایی مرتبط با سن در درجه اول بهتر است به پزشک عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مراجعه کنید آنها ممکن است شما را به یک شنوایی شناس، که در سلامت شنوایی تخصص دارد، ارجاع دهند. هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که مشخص شد که از کاهش شنوایی رنج می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برید، ممکن است به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع داده شوید که متخصص گوش و حلق و بینی (ENT) است. آنها هر گونه معاینات لازم را انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند و برنامه درمانی را به شما ارائه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند.

گزینه های درمانی برای کاهش شنوایی مرتبط با سن

درمان اصلی کم شنوایی مرتبط با افزایش سن سمعک است. سمعک یک وسیله پزشکی الکترونیکی است که در داخل یا اطراف گوش قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد تا به بهبود توانایی شنیدن صداها کمک کند.

افراد برای هر گوش یک سمعک دریافت خواهند کرد و این دستگاهها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند شنوایی را بهبود بخشند. افرادی که از سمعک استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند باید به طور منظم به متخصص گوش و حلق و بینی خود مراجعه کنند تا مطمئن شوند که هیچ مشکلی در سمعک و توانبخشی آنها وجود ندارد. سایر گزینه های درمانی احتمالی عبارتند از:

• دستگاه هایی که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند صداها را تقویت کنند.
• یادگیری تکنیک های گفتار خواندن، مانند زبان اشاره
• دستگاه هایی که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند گفتار را به متن ترجمه کنند تا فرد بتواند آنچه را که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید بخواند.

آیا جراحی گزینه ای برای کاهش شنوایی مرتبط با سن است؟

در برخی موارد نادر، در صورت وجود هر گونه جراحت، التهاب یا بیماری در گوش، ممکن است جراحی انجام شود. با این حال، خطراتی مرتبط با جراحی وجود دارد، بنابراین در درجه اول از این گزینه برای درمان کاهش شنوایی مرتبط با سن استفاده نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

پیشگیری از کاهش شنوایی مرتبط با سن

هیچ راه مشخصی برای پیشگیری از کم شنوایی مرتبط با سن وجود ندارد، اما شما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید از گوش خود در برابر عوامل دیگری که ممکن است در ایجاد آن نقش دارند محافظت کنید. یکی از راهکارهای اصلی حفظ سلامت گوش و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض بیش از حد صدا است. اگر مجبور هستید در مناطقی باشید که صداهای بلند دارند، استفاده از گوش گیر یا گوش بند می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به محدود کردن صدایی که به گوش شما راه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد کمک کند.

هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که از کم شنوایی رنج می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برید، برای تشخیص بهتر وضعیت تان با پزشک معالج خود مشورت کنید و حتی سوالات زیر را از او بپرسید:

• چه نوع کم شنوایی دارم؟
• کدام قسمت از گوش من درگیر است؟
• آیا کم شنوایی در هر دو گوش من یکسان است؟
• چگونه سمعک مناسبی را برای خود انتخاب کنم؟
• آیا باید سمعک خود را به طور مرتب تعویض کنم؟
• تا چه حدی احتمال دارد شنوایی من بدتر شود؟
• آیا شنوایی خود را به طور کامل از دست خواهم داد؟
• هر چند وقت یک بار باید در مورد شنوایی خود به متخصص مراجعه کنم؟

سوالات متداول

غربالگری شنوایی در سالمندان در چه سنی باید انجام شود؟

آزمایش غربالگری شنوایی باید در هر سنی انجام شود. با این حال، یک سن معمولی وجود دارد که افراد باید غربالگری را شروع کنند تا هر کم شنوایی زود تشخیص داده شود. افراد باید پس از رسیدن به سن 50 سالگی غربالگری شنوایی را به طور منظم آغاز کنند.

سه نوع کم شنوایی چیست؟

سه نوع کم شنوایی عبارتند از کم شنوایی حسی عصبی، کم شنوایی هدایتی و کم شنوایی مختلط. کم شنوایی حسی عصبی زمانی رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که گوش داخلی و عصب شنوایی آسیب ببینند. افت شنوایی رسانایی زمانی اتفاق می‌افتد که صدا به دلیل انسدادی وارد گوش نشود. کم شنوایی مختلط ترکیبی از هر دو است. کم شنوایی مرتبط با سن نوعی کم شنوایی حسی عصبی است.

پیامدهای شایع کم شنوایی مرتبط با افزایش سن در یک بیمار مسن چیست؟

افراد مسنی که کم شنوایی مرتبط با افزایش سن را تجربه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، اغلب در معرض خطر زوال شناختی و زوال عقل هستند. آنها همچنین ممکن است دچار افسردگی یا اضطراب دیررس شوند که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند ناشی از احساس انزوای اجتماعی یا گوشه گیری از دوستان و خانواده باشد.

سخن آخر

کم شنوایی مرتبط با افزایش سن نوعی از دست دادن تدریجی حسی است که با افزایش سن هر دو گوش را تحت تاثیر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. علت اصلی این نوع کم شنوایی تغییرات ناشی از افزایش سن در گوش داخلی و عملکرد عصب شنوایی است. عوامل دیگری مانند بیماری زمینه ای و ژنتیک نیز می‌توانند در بروز کم شنوایی ناشی از افزایش سن در فرد نقش داشته باشند.

در حالی که هیچ راهی برای جلوگیری از کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن وجود ندارد، تشخیص زودهنگام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به یافتن نوع درمان مناسب کمک کند. به طور معمول، سمعک اولین انتخاب در مورد کم شنوایی مرتبط با افزایش سن است. آنها در بازگرداندن کامل صدا به افراد بسیار موثر هستند.