لوگو پزشکت

مشاوره آنلاین پزشکی - پزشکت

رادیو پزشکت

فهرست مطالب

فرم با 5 گزینه

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

-----------------------------------------

تنگی کانال نخاعی (تنگی ستون فقرات) باریک شدن فضاهای درون ستون فقرات است که بیشتر در کمر و گردن رخ می دهد تنگی ستون فقرات بیشتر در اثر تغییرات سایش و پارگی دیسک میان ستون فقرات مربوط به آرتروز ایجاد می شود.

انواع تنگی کانال نخاعی

تنگی ستون فقرات با توجه به محل وقوع ستون فقرات طبقه بندی می شوند که عبارتند از:

  • باریک شدن بخشی از ستون فقرات در گردن
  • باریک شدن بخشی از ستون فقرات در قسمت تحتانی کمر (شایع ترین شکل تنگی کانال نخاعی)

تشخیص تنگی کانال ستون نخاعی

تنگی کانال نخاعی | پزشکت

برای تشخیص تنگی کانال نخاعی پزشک ممکن است از شما در مورد علائم و تاریخچه پزشکی سوال کرده و چندین آزمایش تصویربرداری را تجویز کند تا در تشخیص کمک کند.

تست های تصویربرداری

این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اشعه ایکس: اشعه ایکس می تواند تغییراتی که در استخوان ایجاد شده را نشان دهد مانند چرخش استخوان که ممکن است فضای داخل کانال ستون فقرات را باریک کند.

MRI از ستون فقرات: می تواند آسیب دیسک ها، رباط ها، وجود تومورها و اعصاب نخاع تحت فشار را نشان دهد.

سی تی اسکن: اگر نمی توانید MRI داشته باشید، پزشک ممکن است سی تی اسکن را پیشنهاد کند، آزمایش هایی که تصاویر پرتونگاری را از زوایای مختلفی تهیه می کند تا تصاویر دقیقی از بدن شما تهیه شود. سی تی اسکن با توجه به شرایط کنتراست می تواند بافت طبیعی نخاع را از تومورها و زایده های استخوانی تفکیک کند.

تنگی ستون فقرات، باریک شدن فضاهای درون ستون فقرات است که می تواند بر اعصابی که از ستون فقرات عبور می کند فشار بیاورد. تنگی ستون فقرات بیشتر در کمر و گردن رخ می دهد. برخی از افراد با تنگی نخاعی ممکن است علائمی نداشته باشند. در مواردی که علائم بروز می کنند این بیماری می تواند باعث درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف عضلات گردد. علائم می توانند با گذشت زمان بدتر شوند.

تنگی ستون فقرات بیشتر در اثر تغییرات سایش و پارگی ستون فقرات مربوط به آرتروز ایجاد می شود. در موارد شدید تنگی نخاعی، پزشکان ممکن است برای ایجاد فضای اضافی برای نخاع یا اعصاب، جراحی را توصیه کنند.

انواع تنگی نخاع

انواع تنگی ستون فقرات با توجه به محل وقوع آن طبقه بندی می شوند. ممکن است فرد بیش از یک نوع تنگی نخاع داشته باشد.

علت تنگی کانال نخاعی

ستون فقرات از گردن تا قسمت تحتانی کمر حرکت می کند. استخوان های ستون فقرات یک کانال ستون فقرات تشکیل می دهند، که از نخاع محافظت می کند.

علل تنگی نخاع ممکن است شامل موارد زیر باشد:

رشد بیش از حد استخوان

صدمه و پارگی ناشی از آرتروز در استخوان های ستون فقرات می تواند باعث ایجاد چرخش استخوان در کانال نخاعی شود. بیماری پیج، بیماری استخوانی است که معمولاً افراد بالغ را درگیر می کند و می تواند باعث رشد استخوان در ستون فقرات شود.

دیسک های فتق

دیسک های فتق که به عنوان کمک فنر بین مهره ها عمل می کنند، با افزایش سن خشک می شوند. ترک در قسمت بیرونی دیسک ممکن است باعث شود برخی از مواد داخلی نرم از محل خارج شده و روی نخاع یا اعصاب فشار وارد کنند.

رباط های ضخیم، تارهای محکم که به نگه داشتن استخوان های ستون فقرات کمک می کنند می توانند به مرور زمان سفت و ضخیم شوند. این رباط های ضخیم می توانند به داخل کانال ستون فقرات نفوذ کنند.

تومورها، رشد غیرطبیعی سلول ها می تواند در داخل نخاع شکل بگیرد. این موارد در تصویربرداری ستون فقرات با MRI یا CT قابل شناسایی هستند.

صدمات نخاعی، حوادث رانندگی و سایر تروما می تواند باعث جابجایی یا شکستگی یک یا چند مهره شود. استخوان جابجا شده از شکستگی نخاع ممکن است به محتویات کانال ستون فقرات آسیب برساند. تورم بافت مجاور بلافاصله پس از جراحی کمر نیز می تواند بر نخاع یا اعصاب فشار وارد کند.

عوامل خطر تنگی کانال نخاعی

اکثر مبتلایان به تنگی نخاع در سنین بالای 50 سال هستند. اما عوامل دیگری مانند تروما، ناهنجاری مادرزادی ستون فقرات مانند اسکولیوز و بیماری ژنتیکی می توانند بر رشد استخوان و ماهیچه ها در بدن تأثیر بگذارد. تصویربرداری ستون فقرات می تواند این دلایل را شناسایی کند.

علائم تنگی کانال نخاعی

در بسیاری از افراد شواهدی از تنگی نخاع در اسکن MRI یا CT تشخیص داده می شود اما در برخی ممکن است علائم خاصی بروز ندهد.

  • گردن درد
  • مشکل در راه رفتن و تعادل
  • ضعف در یک دست، بازو و یا پا
  • سوزن سوزن شدن در یک دست، بازو و پا
  • در موارد شدید، اختلال عملکرد روده یا مثانه (فوریت ادرار و بی اختیاری ادرار)

علائم تنگی نخاع در کمر

  • کمردرد
  • ضعف در پا
  • سوزن سوزن شدن در پا
  • درد یا گرفتگی در یک یا هر دو پا هنگام ایستادن در طولانی مدت یا هنگام راه رفتن، که معمولاً هنگام خم شدن یا نشستن بهتر می شود.

عوارض تنگی کانال نخاعی

به ندرت، تنگی شدید نخاعی درمان نشده ممکن است پیشرفت کند و باعث عوارض دائمی زیر شود:

  • فلج
  • ضعف
  • مشکلات تعادل
  • بی اختیاری ادرار

درمان تنگی کانال ستون نخاعی

درمان تنگی ستون فقرات بستگی به محل تنگی و شدت علائم دارد.

با پزشک خود در مورد درمانی که برای وضعیت شما مناسب است صحبت کنید.

اگر علائم شما خفیف است، پزشک ممکن است با ویزیت های منظم وضعیت شما را کنترل کند.

پزشک ممکن است نکاتی درباره مراقبت از خودتان ارائه دهد که می توانید در خانه انجام دهید.

اگر درمان های خانگی کمکی نکنند، ممکن است پزشک داروها یا فیزیوتراپی را توصیه کند.

در صورت عدم کمک به درمان های دیگر ممکن است جراحی توصیه شود.

داروها

مسکن ها، ممکن است به طورموقت برای کاهش ناراحتی استفاده شوند که فقط برای مدت كوتاهی توصیه می شوند.

داروهای ضد افسردگی، می توانند به کاهش درد مزمن کمک کنند.

داروهای ضد تشنج، برخی از داروهای ضد تشنج برای کاهش درد ناشی از اعصاب آسیب دیده استفاده می شوند.

فیزیوتراپی

تنگی کانال نخاعی

افرادی که تنگی نخاع دارند، برای کاهش درد، کمتر فعالیت می کنند. اما این می تواند به ضعف عضلات منجر شود، که می تواند درد بیشتری به دنبال داشته باشد. یک فیزیوتراپ می تواند تمریناتی را به شما یاد دهد تا قدرت و استقامت خود را بدست بیاورید، انعطاف پذیری و پایداری ستون فقرات را حفظ کرده، تعادل خود را بهبود بخشید.

روش رفع فشار

با این روش از ابزارهای سوزنی مانند برای خارج کردن بخشی از رباط ضخیم شده در قسمت پشت ستون فقرات استفاده می شود تا فضای کانال ستون فقرات افزایش یابد و ضعف ریشه عصبی از بین برود. فقط بیماران مبتلا به تنگی نخاع کمر و رباط ضخیم واجد شرایط برای این نوع درمان هستند.

عمل جراحی

اگر سایر روش های درمانی به شما کمک نکرده اند ممکن است عمل جراحی پیشنهاد شود. اهداف جراحی شامل کاهش فشار به نخاع یا ریشه های عصبی با ایجاد فضای بیشتر در کانال نخاعی است. جراحی برای بازگشایی ناحیه تنگی قطعی ترین روش برای رفع تنگی نخاع است.

تحقیقات نشان می دهد که جراحی های ستون فقرات در صورت انجام توسط جراحان با تجربه منجر به عوارض کمتری می شوند.

نمونه هایی از روش های جراحی برای درمان تنگی نخاع عبارتند از:

تنگی کانال نخاعی | پزشکت

لامینکتومی

این روش قسمت پشتی (لامینا) مهره آسیب دیده را قطع می کنند. لامینکتومی عمل جراحی رفع فشار نامیده می شود زیرا با ایجاد فضای بیشتر در اطراف آن ها، فشار بر اعصاب را کاهش می دهد. این روش فقط روی مهره های گردن (ستون فقرات گردنی) انجام می شود. با ایجاد لولا بر روی لایه، فضای داخل کانال ستون فقرات را باز می کند. با ابزاری فلزی شکاف موجود باز شده ستون فقرات را برطرف می کند.

جراحی با حداقل آسیب

این روش برای جراحی، استخوان یا مهره را به روشی اصلاح می کند که باعث کاهش آسیب به بافت سالم اطراف می شود. این امر باعث می شود که نیاز به انجام جوش زدن مهره های ستون فقرات کمتر باشد. در حالی که جوش زدن مهره های ستون فقرات روش مفیدی برای تثبیت ستون فقرات و کاهش درد هستند، می توان خطرات احتمالی مانند درد و التهاب بعد از جراحی را در بخش های مجاور ستون فقرات کاهش داده و یک روش جراحی با حداقل آسیب منجر به زمان بهبودی کوتاهتر خواهد شد. در بیشتر موارد، این اقدامات ایجاد فضا به کاهش علائم تنگی نخاع کمک می کند. گاهی علائم برخی افراد بعد از عمل بدتر می شود. سایر خطرات جراحی شامل عفونت، پارگی در لایه ی روی نخاع، لخته شدن خون در ورید (آمبولی) پا و از بین رفتن عصب است.

درمان های آینده

آزمایشات بالینی برای استفاده از سلول های بنیادی برای درمان بیماری تحریک کننده ستون فقرات در حال انجام است، رویکردی که بعضاً به عنوان روش احیا کننده خوانده می شود.

آزمایشات و اقدامات ژنتیکی نیز انجام می شود، که می تواند منجر به درمان های جدید برای تنگی نخاع شود.

طب جایگزین

تنگی کانال نخاعی

درمان های یکپارچه و روش های طب جایگزین ممکن است با درمان های معمولی برای کمک به مقابله با درد تنگی نخاعی استفاده شود، عبارتند از:

اگر علاقه مند به این گزینه های درمانی هستید با پزشک خود مشورت کنید.

سبک زندگی و داروهای خانگی تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی | پزشکت

برای نظارت بر وضعیت شما مرتباً قرار ملاقات های مکرر با پزشک خود را داشته باشید.

پزشک ممکن است پیشنهاد کند که شما چندین درمان خانگی را در برنامه خود بگنجانید، از جمله:

داروهای تسکین دهنده درد را امتحان کنید: داروهای بدون نسخه می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.

حفظ وزن مناسب: اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید، پزشک ممکن است توصیه کند که وزن خود را کاهش دهید.

ورزش کردن: تمرینات خم شدن، کششی و تقویت عضلات ممکن است به باز شدن ستون فقرات کمک کند. با یک فیزیوتراپ یا پزشک خود در مورد انجام ورزش بی خطر در خانه صحبت کنید.

استفاده از عصا یا واکر: این دستگاه های کمک کننده علاوه بر تأمین تعادل، باعث می شود فشار کمتری به ستون فقرات شما وارد شده و درد را کاهش می دهد.

اگر پزشک شما فکر می کند تنگی نخاعی دارید، ممکن است شما را به پزشک متخصص ارجاع دهد. بسته به شدت علائم، ممکن است نیاز به ویزیت یک جراح ستون فقرات (جراح مغز و اعصاب، جراح ارتوپدی) نیز داشته باشید.

قبل از قرار ملاقات با پزشک متخصص لیستی از سؤالات زیر را تهیه کنید:

  • آیا مشکلات پزشکی دیگری دارید؟
  • چه زمانی متوجه این مشکل شدید؟
  • آیا افرادی از خانواده شما علائم مشابهی داشته اند؟
  • به طور مرتب چه داروها یا مکمل هایی مصرف می کنید؟

پزشک شما ممکن است برخی از سؤالات زیر را بپرسد:

  • آیا در کنترل روده یا مثانه مشکل دارید؟
  • در چه قسمتی از ستون فقرات خود درد دارید؟
  • برای این مشکلات چه درمانی را امتحان کرده اید؟
  • آیا احساس ضعف، بی حسی یا سوزن سوزن دارید؟
  • چه موقعیتی درد را کاهش می دهد یا آن را بدتر می کند؟

همین حالا سوال خودتون رو از بهترین متخصصان پزشکت بپرسید!

به این مقاله چه امتیازی می دهید؟

0 / 5. تعداد رای ها: 0

هنوز کسی نظرش را ثبت نکرده شما اولین نفر باشید.

0

مقالات مرتبط

نمایش کامنت‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره آنلاین پزشکی در هر ساعت از شبانه روز