کاهش تنفس
تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:
کاهش تنفس یا هیپونتیلاسیون، به میزان تنفس آرام و کم عمق اشاره دارد. دلایل زیادی برای این بیماری وجود دارد که بعضی از آنها جدی تر از دیگری هستند. مغز، سیستم تنفسی را کنترل می کند. بنابراین، هر چیزی که بر عملکرد سیستم عصبی مرکزی از جمله مغز تأثیر بگذارد، می تواند باعث کاهش تنفس شود.
در موارد خفیف، فرد احتمال دارد علائمی را متوجه نشود. ولی در برخی موارد، افراد ممکن است تنفس کند و کم عمقی داشته باشند.
اکسیژن درمانی و دستگاه های تنفس، بسته به شدت آن می تواند به درمان کاهش تنفس کمک کنند. کاهش تنفس بدون درمان می تواند باعث عوارض جدی و خطرناک و حتی مرگ شود.
فرد مبتلا به کاهش تنفس احتمال دارد در هر دقیقه فقط 8-10 نفس بکشد. کاهش تنفس زمانی رخ می دهد که ریه ها نتوانند به طور موثر دی اکسید کربن و اکسیژن را رد و بدل کنند. این اختلال عملکرد منجر به تجمع دی اکسید کربن در بدن می شود که می تواند منجر به بیماری شود.
یک علامت رایج کاهش تنفس، نفس کشیدن کندتر و کم عمق تر از حد طبیعی است. در بیشتر موارد، میزان تنفس در حدود 8-10 تنفس در دقیقه است. نرخ تنفس عادی در یک فرد بالغ سالم 12-20 نفس به ازای هر دقیقه است.
کاهش تنفس می تواند باعث تجمع اسید در بدن و منجر به اسیدوز تنفسی، وضعیت خطرناک و جدی، همراه با نارسایی عضو شود.
در این وضعیت تهویه ریه برای انجام تعویض گاز مورد نیاز کافی نیست. گاهی اوقات از میزان تنفس کمتر از 12 تنفس در دقیقه به عنوان تعریفی از کاهش تنفسی استفاده می شود. هایپونتیلاسیون منجر به افزایش غلظت دی اکسید کربن در خون (هیپرکاپنیا) و اسیدوز تنفسی (کاهش pH خون) می شود. افسردگی تنفسی می تواند در اثر تعدادی از فرایندهای مختلف بیماری ایجاد شود. همچنین می تواند از عوارض جانبی داروها مانند داروهای ضد درد افیونی و آرامبخش ها باشد.
علل شایع کاهش تنفس
برخی از داروها و مواد می توانند باعث کاهش تنفس شوند یا خطر آن را افزایش دهند. این داروها شامل داروهای آرامبخش، مسکن، و سایر مواد، مانند الکل و برخی داروهای غیرمجاز که عملکرد مغز را کاهش می دهند.
برخی از شرایط همچنین می توانند باعث بروز این بیماری شوند.
کاهش تنفس به چند دلیل می تواند رخ دهد. دلایل احتمالی هیپو هنتیلینگ، عبارتند از:
- آپنه خواب
- ناهنجاری دیواره قفسه سینه (اختلال در دم و بازدم)
- چاقی شدید که باعث می شود بدن برای تنفس بیشتر کار کند.
- بیماری های عصبی عضلانی که باعث ضعف عضلات کنترل کننده تنفس می شود.
- آسیب مغزی که توانایی مغز در کنترل عملکردهای اساسی مانند تنفس را مختل می کند.
- بیماری مزمن ریه بیمار شرایطی مانند COPD و فیبروز کیستیک را توصیف می کند که منجر به انسداد مجاری هوایی می شود.
هیپوونتیلاسیون همچنین می تواند به علت، عارضه جانبی داروهای خاص رخ دهد. دوزهای زیاد داروهای ضد افسردگی سیستم عصبی مرکزی می تواند باعث کندی سیستم تنفسی شود. داروهایی که می توانند این تأثیر را در بدن داشته باشند عبارتند از:
- الکل
- آرامبخش
- مواد افیونی
- باربیتورات ها
- بنزودیازپین ها
علائم هیپوونتیلاسیون
علائم کاهش تنفس به شدت آن بستگی دارد. در موارد شدیدتر، علائم آشکارتر می شوند.
علائم کاهش تنفس عبارتند از:
برخی از افراد همچنین می توانند این موارد را تجربه کنند:
- تشنج
- استفراغ
- لرزیدن
- ضربان قلب سریع
- فشار خون بالا یا پایین
- مردمک چشم را کاهش داده یا مشخص می کند.
- تنفس کم عمق و آهسته با کمی حرکت سینه شدید
- پوست مایل به آبی، به خصوص در انگشتان پا و انگشتان دست
- آپنه، که به مکث غیرطبیعی طولانی بین تنفس اشاره دارد.
- صداهای غیرطبیعی نفس، مانند کاهش صداهای تنفسی یا صدای سوت یا خس خس
عوارض کاهش تنفس
کاهش تنفس در صورت عدم درمان می تواند منجر به موارد زیر شود:
- حمله قلبی
- کما یا مرگ
- ایست تنفسی
- ضربه مغزی
- کاهش ضربان قلب
هر کسی که به کاهش تنفس مشکوک است یا چندین مورد از علائم معمول را مشاهده می کند، باید سریعاً با پزشک مشورت کند. اگر فردی این علائم را داشته باشد، کنترل هوشیاری و حرکات او تا حد ممکن بسیار حیاتی است.
پیشگیری از هیپوونتیلاسیون
پیشگیری از همه موارد کاهش تنفس، مانند مواردی که به دلیل تصادف یا بیماری ناگهانی است، امکان پذیر نیست. با این حال، موارد دیگر قابل پیشگیری هستند.
روش های کاهش احتمال ابتلا به این بیماری عبارتند از:
- اجتناب از مصرف بیش از حد الکل
- نظارت بر کودکانی که داروهای تجویز شده مصرف می کنند.
- اجتناب و یا اقدامات احتیاطی هنگام استفاده از داروهای مخدر
- اجتناب از داروهای آرام بخش یا اقدامات احتیاطی اضافی هنگام استفاده از آنها
تشخیص هیپوونتیلاسیون
پزشک معمولاً با طرح سوالاتی در مورد علائم فرد و بررسی سابقه پزشکی و مشخصات دارویی، تشخیص را آغاز می کند. سپس آنها معاینه جسمی را انجام می دهند تا علائم تنفس غیرطبیعی و ریتم قلب را جستجو کنند.
پس از مراجعه اولیه، پزشک معمولاً آزمایش های تشخیصی را برای کمک به تأیید کاهش تنفس و ارزیابی شدت آن انجام می دهد.
این آزمایشات می تواند شامل موارد زیر باشد:
- در صورت مشاهده علائم کاهش تنفس با پزشک مشورت کنید.
- پزشک در مورد علائم و داروها، سوال خواهد کرد. سپس آنها معاینه فیزیکی و آزمایشات را برای تشخیص انجام می دهند.
پزشک احتمال دارد یک سری آزمایش برای تعیین علت کاهش تنفس تجویز کند. آزمایشات عبارتند از:
- اشعه ایکس قفسه سینه: یک آزمایش تصویربرداری است که از ناحیه قفسه سینه عکس گرفته و ناهنجاری ها را بررسی می کند.
- تست عملکرد ریه: آزمایش تنفسی که میزان عملکرد ریه ها را خوب تعیین می کند.
- آزمایش گاز خون: آزمایش خون که میزان دی اکسید کربن و اکسیژن و تعادل اسید / باز را در جریان خون اندازه گیری می کند.
- آزمایش پالس اکسی متری: میزان اکسیژن جریان خون را از طریق یک مانیتور بدون درد روی انگشت اندازه می گیرد.
- آزمایش خون هماتوکریت و هموگلوبین: تعداد گلبول های قرمز موجود، برای انتقال اکسیژن از بدن را ارزیابی می کند.
- مطالعه خواب: برای تشخیص اختلالات مربوط به خواب، مانند آپنه خواب استفاده می شود.
درمان هیپوونتیلاسیون
کاهش تنفس یک بیماری قابل درمان است. درمان ها بسته به علت متفاوت است. هنگامی که دارو باعث هیپونتیلاسیون می شود، قطع دارو می تواند تنفس طبیعی را بازگرداند.
سایر درمان های احتمالی برای هیپونتیلاسیون عبارتند از:
- کاهش وزن
- اکسیژن درمانی برای حمایت از تنفس
- جراحی برای اصلاح ناهنجاری قفسه سینه
- دستگاه CPAP یا BiPAP برای باز نگه داشتن راه هوایی هنگام خواب
- داروهای استنشاقی برای باز کردن مجاری تنفسی و درمان بیماری مداوم ریه
- اگر مصرف بیش از حد دارو، علت کاهش تنفس باشد، سم زدایی لازم است.
پیش آگهی هیپوونتیلاسیون
پیروی از برنامه درمانی احتمال دارد از بروز عوارض پیشگیری کند. کاهش تنفس، می تواند کیفیت زندگی بیمار را مختل کند. شناسایی و درمان به موقع شاید به بدن کمک کند تا سطح سالم اکسیژن و دی اکسید کربن را حفظ کرده و از بروز عوارض پیشگیری کند.
هيپونتيلاسيون در صورت عدم درمان، مي تواند عوارض خطرناک و جدی، از جمله مرگ را به همراه داشته باشد.
کاهش تنفس ناشی از مصرف بیش از حد دارو می تواند منجر به ایست تنفسی شود. این زمانی است که تنفس کاملاً متوقف می شود، که بالقوه کشنده است. دوره های در حال انجام هیپونتیلاسیون همچنین می تواند باعث فشار خون ریوی، و نارسایی قلبی سمت راست شود.
سخن آخر
کاهش تنفس یا هیپونتیلاسیون هنگامی رخ می دهد که ریه ها، گازهای اکسیژن و دی اکسید کربن را به طور موثر مبادله نکنند. این می تواند منجر به عوارضی مانند اسیدوز تنفسی شود و بدون درمان، می تواند کشنده باشد.
در طی یک چرخه تنفس طبیعی، اکسیژن را وارد ریه ها می کنید. خون، اکسیژن را در بدن حمل می کند و آن را به بافت های خود می رساند. سپس، دی اکسید کربن و ماده زائد را به ریه ها برمی گرداند. هنگام بازدم دی اکسید کربن از بدن خارج می شود.
در هنگام هیپونتیلاسیون، بدن نمی تواند به اندازه کافی دی اکسید کربن را حذف کند. این می تواند منجر به استفاده ضعیف از اکسیژن توسط ریه ها شود. نتیجه این امر، سطح بالاتر دی اکسید کربن و اکسیژن کم ،موجود در بدن است.
هیپوونتیلاسیون با هایپرونشن متفاوت است. هایپرونشن تهویه بیش از حد هنگامی است که در این وضعیت خیلی سریع نفس می کشید و سطح دی اکسید کربن را در خون کاهش می یابد.
علل کاهش تنفس شامل بیماری های است که مغز را تحت تأثیر قرار می دهد، مانند سکته مغزی، و داروهای تفریحی که عملکرد سیستم عصبی مرکزی را مختل می کنند.
اگر فردی به کاهش تنفس مشکوک است، باید به دنبال فوریت های پزشکی باشد.
منابع:
https://www.healthline.com/health/respiratory-depression#outlook
https://www.medicalnewstoday.com/articles/319030#summary
https://www.medicinenet.com/lung_cancer_pictures_slideshow/article.htm
آخرین دیدگاه‌ها