لوگو پزشکت

مشاوره آنلاین پزشکی - پزشکت

فهرست مطالب

مننژیوم

فرم با 5 گزینه

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

-----------------------------------------

مننژیوم، سرطانی است که در لايه غشايي رشد مي كند كه وظيفه محافظت از مغز و نخاع را بر عهده دارد. مننژيوم شایع ترین نوع سرطان مغز است. اين تومور معمولا سرعت رشد كمي داشته و در بيشتر موارد خوش خيم است.

مغز و دستگاه عصبي انسان توسط چندين لايه محافظت مي شوند. به هر يك از اين لايه ها، غشاء گفته مي شود. غشاها از مغز و سيستم عصبي در برابر صدمات مختلف مانند ضربه محافظت مي كنند. پوشش محافظ اطراف مغز از سه لايه تشكيل شده است. هر سه لايه در فاصله بافت نرم مغز و استخوان جمجمه قرار داشته و مغز و نخاع را احاطه مي كنند.

وقتی سلول ها جهش پیدا می کنند، کد ژنتیکی آنها تغییر کرده و این می تواند بر عملکرد سلول ها تأثیر بگذارد. در نتیجه، آنها می توانند به سلولهای سرطانی تبدیل شوند.

قرار گرفتن در معرض اشعه، به ویژه در دوران کودکی، يكي از عوامل شناخته شده محیطي برای ابتلا به مننژیوم است. افرادی که با یک اختلال ژنتیکی به نام نوروفیبروماتوز نوع 2 زندگی می کنند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به مننژیوم قرار دارند.

برای یک فرد مبتلا به مننژیوم، پیش آگهی در درمان به عوامل زیادی از جمله اندازه تومور بستگی دارد. درمان معمولاً شامل برداشتن تومور از طریق جراحی است. همچنين روش هاي درماني ديگري مانند شیمی درمانی هم می توانند تا حد زيادي به درمان سرطان كمك كرده و از بزرگ شدن تومور پيشگيري كنند.

انواع مننژیوم

مننژیوم 5 | پزشکت

برخی از انواع مننژیوم به طور تدریجی رشد می کنند. اين تومورها معمولا خوش خيم هستند. برخی دیگر از تومورها سرعت انتشار خيلي زيادي دارند و مي توانند ساير نقاط مغز را درگير كنند.

مننژیوم سه درجه دارد. پزشک درجه تومور را براساس خصوصیات زير تشخيص مي دهد:

  • سن فرد
  • محل تومور
  • نوع تومور
  • میزان انتشار تومور
  • مقدار توموری که پس از جراحی باقی مانده است.

پزشک با توجه به نتايج آزمايشات، مننژیوم را از 1 تا 3 درجه بندی می کند. درجه 1 رایج ترین نوع سرطان مننژيوم بوده و به طور تدریجی رشد می کند.

در افراد مبتلا به مننژیوم درجه 2 احتمال بازگشت سرطان پس از عمل جراحی برای برداشتن تومور اولیه بیشتر است. مننژیومای درجه 3 نادر است اما تومور رشد سريعي دارد و به راحتي مناطق ديگر مغز را هم درگير مي كند. مننژيوماي درجه 3 بدترين و كشنده ترين نوع تومور مننژیوم است.

بیماری های مغز و اعصاب

مننژیومای درجه 2 و 3 اغلب از طریق مایعی که مغز را احاطه کرده است، انتشار می یابند که به آن مایع مغزی نخاعی گفته می شود.

مننژیومای درجه 2 ممکن است از مننژ به بافت مغزی و استخوانی اطراف منتقل شود. در حالي كه مننژیومای درجه 3 می تواند در سراسر مغز و سایر اندام ها انتشار یابد.

سلول های مننژیوم درجه 2 در معاینه میکروسکوپی ظاهری غیرطبیعی دارند. اين ظاهر غير عادی سلول ها در بيماراني که به مننژیومای درجه 3 مبتلا هستند، بسيار شديدتر است. ظاهر غير متعارف سلول ها در پزشكي با عبارت آناپلاستیک توصیف می شود. سلول هاي آناپلاستيك داراي رشد سريعي بوده و نسبت به درمان بسيار مقاوم هستند.

بررسي ها نشان مي دهد كه مننژیوم در زنان بیشتر رخ مي دهد. اما درجه بالاتر مننژيوم در مردان بیشتر است. همچنين مننژیوم در سیاه پوستان و افراد 60 سال به بالا بیشتر دیده می شود.

عوامل خطر مننژیوم

دلایل ابتلا به مننژیوم هنوز به خوبی شناخته نشده است. با این حال، دو عامل خطر مهم این بیماری، عبارتند از:

  • قرار گرفتن در معرض اشعه
  • نوروفیبروماتوز نوع 2 كه یک نوع اختلال ژنتیکی است.

نوروفيبروماتوز يك نوع اختلال ‍ژنتيكي است كه باعث رشد تومورها در قسمت هاي مختلف بدن و به خصوص بر روي اعصاب مغزي مي شود. اين بيماري بسيار نادر است. ولي با اين حال در صورت ابتلا مي تواند به سرعت باعث خطر مرگ شود.

داشتن سابقه آسیب نیز ممکن است یکي از عوامل خطر ابتلا به مننژيوم باشد، اما بررسي ها هنوز نتوانسته است این موضوع را تأیید کند. مننژیوم بيشتر در بيماراني دیده شده است که بر اثر آسيب يا تصادفات دچار شکستگی جمجمه شده اند. همچنين بررسي ها نشان مي دهد كه بین ابتلا به مننژیوم و هورمون پروژسترون ارتباط نزديكي وجود دارد. زنان میانسال بیش از دو برابر مردان در معرض ابتلا به مننژیوم هستند. مننژیوم اغلب در سنین 30 تا 70 سالگی رخ می دهد. ابتلا به اين سرطان در کودکان بسیار نادر است.

علائم مننژیوم

مننژیوم 3 | پزشکت

علائم مننژیوم به محل رشد تومور بستگی دارد. به طور کلی، علائم مننژیوم، عبارتند از:

  • تشنج
  • سر گیجه
  • اختلال تكلم
  • تغییرات بینایی
  • از دست دادن بويايي
  • از دست دادن شنوایی
  • احساس ضعف در دست ها و پاها
  • سردردهایی که صبح ها شدیدتر هستند.

تشخيص مننژيوم در بسياري از موارد مشكل است. زيرا علائم معمولا زماني مشخص مي شوند كه تومور رشد زيادي كرده است. به همين علت تعداد زيادي از بيماران به خصوص در مراحل اوليه ابتلا به مننژیوم هیچ علائمی ندارند. بنابراين اسکن مغز و ستون فقرات برای تشخیص مننژيوم لازم است. پزشك با كمك اين آزمايشات مي تواند اندازه و محل دقيق تومور را تشخيص دهد.

تشخیص مننژیوم

مننژیوم | پزشکت

پزشک قبل از هر چيز از سابقه پزشکی بيمار سوالاتي مي پرسد، سپس علائم بيماري را ارزیابی می کند. برخی از افراد مبتلا به مننژیوم هیچ علائمی ندارند، در حالی که عده اي ديگر ممکن است به عنوان مثال مشکلات عصبی و سردرد را تجربه کنند.

در مرحله بعدی، پزشک آزمايش MRI مغز و سی تی اسکن را تجويز مي كند. یکی از روش های ترجیحی MRI با تزريق (کنتراست) بوده که شامل تزریق ماده حاجب به داخل رگ بيمار است. تصويربرداري هايي كه از طريق MRI با كنتراست انجام مي شوند داراي وضوح بيشتري هستند. اين تصوير برداري به پزشك كمك مي كند بزرگي و ميزان رشد تومور را با دقت ارزيابي كند.

پزشک در بيماراني که مشکوک به مننژیوم هستند معمولا از طیف سنجی (MRS) استفاده مي کند. اين آزمايش نوعی تصویربرداری است که نشان مي دهد آیا سلول های سرطانی به مناطق دیگر مغز یا سایر اندام ها انتشار یافته اند يا خير.

آنژیوگرافی تفریق دیجیتال، یکی دیگر از روش های تصویربرداری است که می تواند به تشخيص بهتر بيماري کمک کند. این آزمايش نشان می دهد که کدام رگ های خونی در حال تغذیه مننژیوم هستند.

متخصص مغز و اعصاب ممکن است قبل از تشخیص نهايي، تکه ای از بافت غیرطبیعی را برداشته و سپس سلول های سرطانی را بررسی کند. این نمونه برداري به پزشك کمک می کند تا تشخیص دهند تومور مننژیوم یا نوع دیگری از سرطان است. همچنین با استفاده از اين آزمايش، درجه تومور ارزیابی مي شود.

آیا مننژیوم قابل درمان است؟

هیچ درمانی برای مننژیوم وجود ندارد. اگر مننژيوم زود تشخیص داده شود و هيچ علائمی نداشته باشد، نيازي به عمل جراحي نيست. پزشک در این شرايط، به طور منظم تومور را کنترل کرده و در صورت بزرگ شدن یا رشد مننژیوم، گزینه های درمانی مختلفي را ارائه می دهد.

در برخي بيماران، تومور داراي علائم خيلي زيادي است و يا با سرعت زيادي رشد مي كند. مشخص شدن و بروز علائم در بيمار نشانه رشد و بزرگ بودن تومور است. در اين صورت خطر درگير شدن بافت هاي ديگر مغز نيز وجود دارد. در نتيجه، پزشك عمل جراحي را براي برداشتن تومور توصيه مي كند. بعد از عمل جراحي معمولا شيمي درماني انجام مي شود. داروهاي قوي كه بيمار پس از عمل جراحي، با تجويز پزشك مصرف مي كند، شيمي درماني ناميده مي شود.

شيمي درماني، باعث متوقف شدن رشد تومور مي شود. بيماراني كه عمل جراحي برداشتن تومور داشته اند90 ٪ احتمال دارد که حداقل 5 سال دیگر زنده بمانند. با این حال، سرطان ممکن است دوباره رشد کند، به خصوص اگر تومور بزرگ باشد. بنابراين ميزان اميد به زندگي در اين بيماران به طور كلي به  بزرگي تومور بستگي دارد.

درمان مننژیوم پيشرفته، چالش برانگیزتر است و میزان زنده ماندن در افراد مبتلا به این نوع سرطان کمتر است. پرتودرمانی پس از عمل جراحی ممکن است به بهبود طول عمر و کاهش احتمال رشد مجدد و انتشار تومور کمک کند.

درمان مننژیوم

مننژیوم 2 | پزشکت

موثرترین رویکرد در درمان سرطان، به ویژگی های تومور و سن بیمار بستگی دارد.

اگر تومور كوچك باشد و علائمی ایجاد نکند ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. در این صورت پزشک ممکن است یک الي دو بار در سال تومور را از نظر رشد و ايجاد علائم ارزیابی کند. بنابراين مراجعه منظم به پزشك براي بررسي رشد تومور اهميت زيادي دارد.

اگر مننژیوم علائمی ایجاد کند، اولین انتخاب درمانی، معمولاً جراحی برای برداشتن تومور است. اين مساله در مورد تومورهايي كه به سرعت در حال رشد هستند، نیز صادق است. زيرا تومور به دليل سرعت رشد زياد مي تواند باعث درگير شدن بافت هاي اطراف مغز و وخيم تر شدن بيماري شود.

در صورت نیاز به عمل جراحی، کرانیوتومی به طور معمول انجام می شود. کرانیوتومی، شامل برداشتن یک تکه استخوان از جمجمه است. انجام این كار امکان دسترسی به قسمت هاي آسیب دیده مغز را به جراح می دهد.

جراح تومور را تا جايي كه ممكن است از مغز خارج مي كند. سپس استخوانی که در ابتدای عمل برداشته شده دوباره در محل قبلي خود قرار مي گيرد. محل قرار گرفتن تومور میزان دسترسی به آن را برای جراح مشخص می کند. اگر امکان دستیابی و برداشتن كامل تومور از طریق جراحی وجود نداشته باشد، ممکن است جراح از پرتودرمانی استفاده كند. در اين روش تابش اشعه باعث کوچک شدن تومور یا پيشگيري از بزرگتر شدن آن می شود.

پزشک پس از جراحی، درمان های جانبي را برای پيشگيري از بازگشت سرطان توصیه مي کند، مانند:

شیمی درمانی، ایمونوتراپی و ساير درمان ها مي توانند تا حدودي از پيشرفت سلول هاي سرطاني پيشگيري كنند. در شيمي درماني با استفاده از داروهاي قوي از رشد تومور پيشگيري مي شود.

بررسي ها نشان مي دهد با وجودي كه درمان های مبتنی بر دارو برای مننژیوم هنوز در مرحله آزمایش هستند، اما برخی از این درمان ها نتایج امیدوار کننده ای را نشان می دهند.

به طور كلي میزان زنده ماندن بیمار بسته به درجه مننژیوم متفاوت می باشد. بيماراني كه به تومور درجه 1 مبتلا هستند شانس درمان و زنده ماندن بيشتري دارند.

بيماران مبتلا به مننژیومای درجه 2 یا 3، پس از تشخيص مننژيوم، حداقل 5 سال زندگي مي کنند. تقريبا 64٪  از بيماران مبتلا به مننژیومای درجه 2 درمان شده و زنده مي مانند.

لازم به یادآوری است كه بسیاری از عوامل دیگر می توانند در درمان و طول عمر بيمار تأثیر بگذارند، از جمله:
  • سن بيمار
  • نوع تومور
  • موقعیت تومور
  • ميزان پاسخ به درمان
  • وضعيت سلامت عمومي

به طور كلي مننژیوم نوعی سرطان است که در مننژ ایجاد می شود. مننژ سه لایه غشایی است که مغز و نخاع را احاطه کرده اند. مننژیومای درجه 1 ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. در عوض، پزشک ممکن است یک یا دو بار در سال تومور و سلامت کلی فرد را کنترل کند. اما  اگر تومور بزرگ باشد يا شدت رشد آن زياد باشد پزشك تومور را با جراحی از بدن خارج می کند. برخی از بيماران مبتلا كه به تومورهای درجه 3 مبتلا هستند برای پيشگيري از بازگشت سرطان به درمان هاي اضافه نیاز دارند.

منابع:

https://www.medicalnewstoday.com/articles/meningioma#summary

https://www.webmd.com/cancer/brain-cancer/meningioma-causes-symptoms-treatment#

[advisers limit=3 skill=”25″]

همین حالا سوال خودتون رو از بهترین متخصصان پزشکت بپرسید!

به این مقاله چه امتیازی می دهید؟

0 / 5. تعداد رای ها: 0

هنوز کسی نظرش را ثبت نکرده شما اولین نفر باشید.

0

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره آنلاین پزشکی در هر ساعت از شبانه روز