مصرف آسپرین و خطر سندروم ری در کودکان

مصرف آسپرین و خطر سندروم ری در کودکان در ارتباط است. بنابراین همیشه هنگام دادن آسپرین به کودکان و یا نوجوانان برای تب یا درد، احتیاط کنید. اگرچه آسپرین برای استفاده در کودکان بالاتر از 3 سال تأیید شده است، کودکان و نوجوانان بهبود یافته از آبله مرغان یا علائم شبیه آنفولانزا هرگز نباید از آسپرین استفاده شود.

سندروم ری در کودکان (Reye) یک بیماری نادر اما جدی است که باعث التهاب در کبد و مغز می شود. سندروم ری در کودکان بیشتر کودکان و نوجوانان بهبود یافته از یک عفونت ویروسی، معمولاً آنفولانزا یا آبله مرغان را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم و نشانه های آن علائمی مانند گیجی، تشنج و از دست دادن هوشیاری است که نیاز به درمان فوری دارند. تشخیص و درمان به موقع سندروم ری در کودکان می تواند زندگی کودک را نجات دهد.

علائم سندروم ری در کودکان چیست؟

در سندروم ری در کودکان، سطح قند خون کودک به طور قابل توجهی کاهش می یابد در حالی که سطح آمونیاک و اسیدیته در خون او افزایش پیدا می کند. همزمان کبد احتمال دارد دچار التهاب شده و رسوبات چربی ایجاد کند. حتی التهاب ممکن است در مغز رخ دهد که می تواند باعث تشنج یا از دست دادن هوشیاری شود.

علائم و نشانه های سندروم ری در کودکان به طور معمول حدود سه تا پنج روز پس از شروع عفونت ویروسی مانند آنفلوانزا یا آبله مرغان یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی مانند سرما خوردگی ظاهر می شود.

برای کودکان زیر 2 سال، اولین علائم سندروم ری در کودکان احتمال دارد شامل موارد زیر باشد:

• اسهال
• تنفس سریع و پی در پی

برای کودکان بزرگتر و نوجوانان، علائم و نشانه های اولیه احتمالی عبارتند از:

• استفراغ مداوم
• خواب آلودگی یا بی حالی

با پیشرفت بیماری، علائم و نشانه ها جدی تر بیماری ممکن است بروز پیدا کنند، این علائم عبارتند از:

• تشنج
• بی حالی بیش از حد
• کاهش سطح هوشیاری
• گیجی، گمراهی یا توهم
• ضعف یا فلج در بازوها و پاها
• تحریک پذیر، پرخاشگرانه یا غیر منطقی

این علائم و نشانه ها نیاز به درمان فوری دارند.

سندروم ری در کودکان چه زمانی نیاز به درمان فوری دارد؟

تشخیص و درمان به موقع سندروم ری در کودکان می تواند زندگی کودک را نجات دهد. اگر مشکوک هستید که کودک به سندروم ری در کودکان (Reye) مبتلا است، بهتر این است که سریع اقدام کنید.

اگر کودک علائم زیر را تجربه می کند، نیاز به کمک فوری پزشکی دارد :

• تشنج
• بی هوشی یا سطح هوشیاری پایین

اگر کودک بعد از یک دوره آنفولانزا یا آبله مرغان، موارد زیر را تجربه کرد با پزشک تماس بگیرید:

• بی حال می
• استفراغ مداوم
• تغییر رفتار ناگهانی

علت اصلی سندروم ری در کودکان چیست؟

علت دقیق سندروم ری در کودکان ناشناخته است، اگرچه عوامل مختلفی احتمال دارد در بروز آن نقش داشته باشند. به نظر می رسد سندروم ری در کودکان با استفاده از آسپرین برای درمان یک بیماری ویروسی یا عفونت  به ویژه آنفلوانزا و آبله مرغان در کودکان و نوجوانانی که اختلال اکسیداسیون اسیدهای چرب زمینه ای دارند، رخ می دهد.

اختلالات اکسیداسیون اسیدهای چرب گروهی از اختلالات ارثی هستند که در آن بدن قادر به تجزیه اسیدهای چرب نیست. زیرا در این وضعیت یک آنزیم از بین رفته است یا به درستی کار نمی کند. برای تعیین اینکه کودک به اختلال اکسیداسیون اسیدهای چرب مبتلا است یا خیر، به آزمایش غربالگری نیاز است.

در برخی موارد، علائم و نشانه های سندروم ری در کودکان احتمال دارد توسط یک بیماری زمینه ای، تکرار شود. شایعترین این اختلالات نادر کمبود آسیل-CoA دهیدروژناز (MCAD) با زنجیره متوسط است. قرار گرفتن در معرض سموم خاص  مانند حشره کش ها، علف کش ها و مواد رقیق کننده رنگ احتمال دارد علائمی شبیه به سندروم ری در کودکان ایجاد کند، اما این سموم باعث سندروم ری در کودکان نمی شوند.

چه عواملی خطر ابتلا به سندروم ری در کودکان را افزایش می دهد؟

عوامل زیر  معمولاً وقتی با هم اتفاق میفتند، احتمال دارد خطر ابتلا به سندروم ری در کودکان را در کودک افزایش دهند:

• داشتن اختلال اکسیداسیون اسیدهای چرب زمینه ای
• استفاده از آسپرین برای درمان عفونت ویروسی، مانند آنفلوانزا، آبله مرغان یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی

آیا سندروم ری در کودکان منجر به بروز عوارض می شود؟

بیشتر کودکان و نوجوانان مبتلا به سندروم ری در کودکان زنده می مانند، اگرچه برخی از آنها ممکن است به درجات مختلف آسیب دائمی مغزی دچار شوند. سندروم ری در کودکان بدون تشخیص و درمان مناسب، طی چند روز می تواند کشنده باشد.

روش های پیشگیری از سندروم ری در کودکان چیست؟

در مصرف آسپرین به کودکان یا نوجوانان احتیاط کنید. اگرچه آسپرین برای استفاده در کودکان بالاتر از 3 سال تأیید شده است، کودکان و نوجوانان بهبود یافته از آبله مرغان یا علائم شبیه آنفولانزا هرگز نباید از آسپرین استفاده کنند. این شامل آسپرین ساده و داروهای حاوی آسپیرین است.

بعضی از بیمارستان ها و مراکز درمانی، غربالگری نوزادان را برای اختلالات اکسیداسیون اسیدهای چرب انجام می دهند تا مشخص شود کدام کودکان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سندروم ری در کودکان هستند. کودکان با اختلالات اکسیداسیون اسیدهای چرب نباید از آسپرین یا محصولات حاوی آسپرین استفاده کنند.

همیشه قبل از دادن دارو به کودک خود، از جمله محصولات بدون نسخه و داروهای جایگزین یا گیاهی، برچسب آن را به دقت بررسی کنید. آسپرین می تواند در برخی از داروها مانند Alka-Seltzer وجود داشته باشد.

گاهی اوقات آسپرین به نام های دیگری نیز وجود دارد، مانند:

• سالیسیلات
• استیل سالیسیلات
• اسید سالیسیلیک

با این وجود یک نکته مهم در مورد نحوه مصرف آسپرین وجود دارد. کودکان و نوجوانان که بیماری های مزمن خاصی مانند بیماری کاوازاکی دارند، احتمال دارد به درمان طولانی مدت با داروهای حاوی آسپرین نیاز داشته باشند.

اگر کودک به آسپرین درمانی نیاز دارد، مطمئن شوید که واکسن های او شامل دو دوز واکسن واریسلا (آبله مرغان) و یک واکسن سالانه آنفلوانزا انجام شده است. پیشگیری از این دو بیماری ویروسی می تواند به جلوگیری از سندروم ری در کودکان کمک کند.

روش های تشخیص سندروم ری در کودکان چیست؟

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص سندروم ری در کودکان وجود ندارد. در عوض، غربالگری سندروم ری در کودکان معمولاً با آزمایش خون و ادرار و همچنین آزمایش اختلالات اکسیداسیون اسیدهای چرب و سایر اختلالات متابولیکی آغاز می شود.

گاهی اوقات برای ارزیابی سایر علل احتمالی مشکلات کبدی و بررسی هرگونه ناهنجاری عصبی، به آزمایشات تشخیصی بیشتری نیاز است. مثلا:

گرفتن مایع نخاعی

گرفتن مایع نخاعی به پزشک کمک می کند تا سایر بیماری ها  با علائم و نشانه های مشابه  مانند عفونت پوشش داخلی مغز و نخاع (مننژیت) یا التهاب یا عفونت مغز (انسفالیت) را شناسایی کند. در حین گرفتن مایع نخاعی، یک سوزن از پایین کمر به فضای زیر انتهای نخاع وارد می شود. نمونه کوچکی از مایع مغزی نخاعی برداشته شده و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود.

نمونه برداری از کبد

نمونه برداری از کبد می تواند به پزشک کمک کند سایر شرایط را که احتمال دارد بر کبد تأثیر بگذارد را شناسایی یا رد کند. در طی نمونه برداری از کبد، یک سوزن از طریق پوست در سمت راست بالای شکم و به کبد وارد می شود. نمونه کوچکی از بافت کبد برداشته شده و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود.

CT یا MRI

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)  می تواند به پزشک در شناسایی و یا رد کردن سندروم ری در کودکان کمک کند.

در سی تی اسکن از دستگاه تصویربرداری پیچیده متصل به کامپیوتر برای تهیه تصاویر دقیق از مغز استفاده می شود. در اسکن MRI از میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی به جای اشعه X برای تولید تصاویر مغز استفاده می شود.

نمونه برداری از پوست

آزمایش اختلالات اکسیداسیون اسیدهای چرب یا اختلالات متابولیکی احتمال دارد به نمونه برداری از پوست نیاز داشته باشد، اگرچه تعیین مستقیم ژن همراه با آزمایش خون و ادرار اغلب برای تشخیص کافی است. در طی نمونه برداری از پوست، پزشک یک نمونه پوست کوچک را برای تجزیه و تحلیل در آزمایشگاه می گیرد. نمونه برداری معمولاً با استفاده از داروی بی حسی موضعی در مطب پزشک انجام می شود.

سندروم ری در کودکان چگونه درمان می شود؟

سندروم ری در کودکان معمولاً در بیمارستان درمان می شود. در موارد شدید  بیمار ممکن است نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه داشته باشد. پرسنل بیمارستان از نزدیک فشار خون و سایر علائم حیاتی کودک را کنترل می کنند.

داروهایی که اغلب برای درمان سندروم ری در کودکان مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

• انسولین برای افزایش متابولیسم گلوکز
• کورتیکواستروئیدها برای کاهش تورم مغز
• دیورتیک ها برای از بین بردن مایعات اضافی

اگر تنفس کودک بی اثر یا خیلی کند باشد، در موارد شدید، ممکن است از دستگاه تنفس یا دستگاه تنفس استفاده گردد. هرچه سندروم ری در کودکان زودتر تشخیص داده شود نتیجه کودک بهتر خواهد بود. اگر فردی به مراحل آخر سندروم پیشرفت کند، ممکن است در نهایت با آسیب دائمی مغز روبرو شود.

علاوه بر آن، درمان خاص احتمالی شامل موارد زیر باشد:

مایعات داخل وریدی. گلوکز و محلول الکترولیت از طریق یک مایع داخل وریدی (IV) تزریق می شوند.

داروهای ادرار آور. این داروها احتمال دارد برای کاهش فشار داخل جمجمه و افزایش دفع مایعات از طریق ادرار تجویز شوند.

جلوگیری از خونریزی. برای جلوگیری از خونریزی ناشی از ناهنجاری های کبدی ممکن است بیمار نیاز به درمان با ویتامین K، پلاسما و پلاکت ها داشته باشد.

پتو خنک کننده. این روش به حفظ دمای داخلی بدن در سطح ایمن و مطمئن تر کمک می کند. علاوه بر آن، اگر کودک در تنفس مشکل دارد، احتمال دارد به دستگاه تنفسی نیاز داشته باشد.

آمادگی برای مراجعه به پزشک

سندروم ری در کودکان اغلب در شرایط اضطراری به دلیل علائم و نشانه های جدی مانند تشنج یا از دست دادن هوشیاری تشخیص داده می شود. در برخی موارد، علائم و نشانه های اولیه باعث مراجعه بیمار به پزشک می شود.از آنجا که قرارها می توانند کوتاه باشند و اغلب سوالات زیادی وجود دارد باید از قبل آمادگی لازم را داشته باشید. علائمی را که کودک تجربه می کند را بنویسید. لیستی از تمام داروها، از جمله ویتامین ها، مکمل های غذایی و داروهای بدون نسخه، که کودک مصرف کرده است، به ویژه هر دارو حاوی آسپیرین را یادداشت کنید.

برای سندروم ری در کودکان برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید ،شامل موارد زیر است:

• سایر علل و علائم فرزند من چیست؟
• چه نتایجی می توانم انتظار داشته باشم؟
• برای تأیید تشخیص چه آزمایشاتی لازم است صورت بگیرد؟
• گزینه های درمانی و جوانب مثبت و منفی هر یک کدام است؟

 متخصص مغز و اعصاب احتمالاً در مورد علائم و سابقه بیماری های ویروسی کودک سوالاتی می پرسد. پزشک همچنین یک معاینه انجام می دهد و آزمایشاتی را برای جمع آوری اطلاعات در مورد وضعیت فرزند و رد سایر بیماری ها مانند مننژیت یا ورم مغزی انجام می دهد.

منابع:

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/reyes-syndrome/symptoms-causes/syc-20377255

https://www.healthline.com/health/reye-syndrome#treatment

[advisers limit=3 online =true skill=”15 34″]