تومورهای خوش خیم

 تومورهای خوش خیم در واقع رشد غیر سرطانی توده ها در بدن هستند. برخلاف تومورهای سرطانی، این توده ها به سایر نقاط بدن انتشار نمی یابند. تومورهای خوش خیم می توانند در هر جایی ایجاد شوند. اگر در بدن خود توده ای را کشف کنید که از خارج احساس می شود، بلافاصله ممکن است سرطانی بودن آن را تصور کنید. به عنوان مثال، زنانی که در هنگام خودآزمایی توده هایی در پستان خود پیدا می کنند، اغلب نگران هستند. با این حال، بیشتر رشد پستان خوش خیم است. در واقع، بسیاری از رشد در سراسر بدن خوش خیم است.

 رشد خوش خیم بسیار شایع است، با از هر 10 زن 9 نفر تغییرات خوش خیم پستان را نشان می دهد. تومورهای خوش خیم استخوان، به طور مشابه، شیوع بیشتری نسبت به تومورهای بدخیم استخوان دارند.

علت های تومورهای خوش خیم

علت دقیق تومور خوش خیم اغلب ناشناخته است. وقتی سلولهای بدن با سرعت بیش از حد تقسیم و رشد می کنند، ایجاد می شود. به طور معمول، بدن قادر است رشد و تقسیم سلول را متعادل کند. وقتی سلول های قدیمی یا آسیب دیده می میرند، به طور خودکار سلول های سالم و جدید جایگزین می شوند. در مورد تومور، سلول های مرده باقی می مانند و رشد ایجاد می کنند که به تومور معروف است. 

سلول های سرطانی به همان روشی رشد می کنند. با این حال، بر خلاف سلول های تومورهای خوش خیم، سلول های سرطانی می توانند به بافت نزدیک حمله کرده و به سایر قسمت های بدن انتشار یابند.

تومورهای خوش خیم

اغلب علت تومورهای خوش خیم ناشناخته است. اما رشد تومور خوش خیم ممکن است به موارد زیر مرتبط باشد:

• استرس
• ژنتیک
• رژیم غذایی
• التهاب یا عفونت
• ضربه یا آسیب محلی
• سموم محیطی، مانند قرار گرفتن در معرض اشعه

انواع تومورهای خوش خیم

تعداد نسبتاً کمی این نوع تومورها وجود دارد که می تواند در قسمت های مختلف بدن ایجاد شود. تومورهای خوش خیم بر اساس محل رشد طبقه بندی می شوند. به عنوان مثال، لیپوماها از سلولهای چربی رشد می کنند، در حالی که میومها از عضله ناشی می شود. انواع مختلف تومورهای خوش خیم عبارتند از:

 آدنوم. آدنوم در لایه نازکی از بافت ایجاد می شود که غدد، اندام ها و دیگر ساختارهای داخلی را می پوشاند. به عنوان مثال می توان به پولیپ هایی که در روده بزرگ یا رشد روی کبد تشکیل می شوند، اشاره کرد.

 لیپوماها لیپوماها از سلول های چربی رشد می کنند و رایج ترین نوع تومور خوش خیم هستند. آنها اغلب در پشت، بازوها یا گردن یافت می شوند. آنها معمولاً نرم و گرد هستند و می توانند کمی در زیر پوست حرکت داده شوند.

میوم ها میوم ها از عضله یا در دیواره رگ های خونی رشد می کنند. آنها همچنین می توانند در عضلات صاف رشد کنند، مانند نوعی که در اندام هایی مانند رحم یا معده یافت می شود.

 Nevi. Nevi به عنوان خال نیز شناخته می شود. این ها رشد غیر سرطانی روی پوست و بسیار شایع هستند.

فیبروم، یا فیبروما، می تواند در بافت فیبری موجود در هر اندام رشد کند. آنها بیشتر در رحم دیده می شوند، جایی که به عنوان فیبروم رحم معروف هستند.

در بسیاری از موارد، تومورهای خوش خیم با دقت کنترل می شوند. به عنوان مثال خال های غیرسرطانی یا پولیپ روده بزرگ می توانند در زمان دیگری به سرطان تبدیل شوند. برخی از انواع تومورهای خوش خیم داخلی ممکن است مشکلات دیگری ایجاد کنند. فیبروم رحم می تواند باعث درد لگن و خونریزی غیرطبیعی شود و برخی تومورهای داخلی ممکن است رگ خونی را محدود کرده و یا با فشار دادن روی عصب باعث درد شوند.

 هر کسی می تواند به تومور خوش خیم مبتلا شود، از جمله کودکان، اگرچه بزرگسالان با افزایش سن به احتمال زیاد به آنها مبتلا می شوند.

علائم تومورهای خوش خیم

همه تومورها همیشه علائم ندارند. بسته به محل تومور، علائم متعددی می توانند بر عملکرد اندام های مهم یا حواس تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، اگر تومور خوش خیم مغزی دارید، ممکن است سردرد، مشکل بینایی و حافظه  را تجربه کنید .اگر تومور به پوست یا در ناحیه ای از بافت نرم مانند شکم نزدیک باشد، ممکن است با لمس توده احساس شود.

 بسته به محل، علائم احتمالی تومور خوش خیم عبارتند از:

• تب
• لرز
• خستگی
• عرق شبانه
• کاهش وزن
• ناراحتی یا درد
• از دست دادن اشتها

تومورهای خوش خیم ممکن است به اندازه کافی بزرگ باشند، به ویژه اگر نزدیک پوست قرار بگیرند. با این حال، اکثر آنها به اندازه کافی بزرگ نیستند که باعث ناراحتی یا درد شوند. اگر باشند قابل حذف هستند. به عنوان مثال، لیپوماها ممکن است به اندازه کافی بزرگ باشد، اما به طور کلی نرم، متحرک و بدون درد است. برخی از تغییر رنگ پوست ممکن است در این تومورها که روی پوست ظاهر می شوند، مانند خالچه ها، مشهود باشد. هر چیزی که غیر طبیعی به نظر می رسد باید توسط پزشک ارزیابی شود.

تشخیص تومورهای خوش خیم

پزشکان از روش های مختلفی برای تشخیص تومورهای خوش خیم استفاده می کنند. نکته کلیدی در تشخیص تعیین خوش خیمی یا بدخیم بودن تومور است. فقط آزمایشات آزمایشگاهی می توانند این موضوع را با قطعیت تعیین کنند.

 پزشک  ممکن است با انجام معاینه بدنی و جمع آوری شرح حال پزشکی شما شروع کند. آنها همچنین از شما در مورد علائمی که تجربه می کنید سوالاتی را می پرسند. 

بسیاری از تومورهای خوش خیم داخلی با آزمایش های تصویربرداری یافت می شوند، از جمله:

• سی تی اسکن
• اسکن ام آر آی
• ماموگرافی
• سونوگرافی
• اشعه ایکس

تومورهای خوش خیم اغلب حاشیه دید کیسه محافظ دارند که به پزشکان کمک می کند تا آنها را تشخیص دهند. پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش خون را برای بررسی وجود نشانگرهای سرطان تجویز کند.

 در موارد دیگر، پزشکان از بیوپسی تومور برای تعیین خوش خیم یا بدخیم بودن آن استفاده می کنند. نمونه برداری بسته به محل تومور کم و بیش تهاجمی خواهد بود. برداشتن تومورهای پوستی به راحتی انجام می شود و فقط به بی حسی موضعی نیاز است، در حالی که به عنوان مثال پولیپ روده بزرگ به کولونوسکوپی نیاز دارد و تومور معده ممکن است به آندوسکوپی نیاز داشته باشد.

 درمان تومورهای خوش خیم

همه تومورهای خوش خیم نیازی به درمان ندارند. اگر تومور شما کوچک باشد و علائمی ایجاد نکند، ممکن است پزشک روش مراقب و انتظار را توصیه کند. در این موارد، درمان می تواند خطرناک تر از رشد تومور باشد. برخی از تومورها هرگز نیازی به درمان نخواهند داشت.

 اگر پزشک شما تصمیم به ادامه درمان بگیرد، درمان خاص به محل تومور بستگی دارد. اگر به عنوان مثال در صورت یا گردن قرار داشته باشد، ممکن است به دلایل زیبایی از بین برود. تومورهای دیگری که بر اندام ها، اعصاب یا رگ های خونی تأثیر می گذارند معمولاً با جراحی برداشته می شوند تا از مشکلات بعدی جلوگیری کنند.

 جراحی تومور اغلب با استفاده از تکنیک های آندوسکوپی انجام می شود، به این معنی که این ابزار در دستگاه های لوله مانند وجود دارد. این روش به برشهای جراحی کوچکتر، در صورت وجود، و زمان بهبودی کمتر نیاز دارد.

 روش هایی مانند آندوسکوپی فوقانی و کولونوسکوپی تقریباً به هیچ زمان بهبودی احتیاج ندارند. بهبودی بیوپسی تومور پوست چند هفته طول می کشد و به اقدامات اساسی بهبودی مانند تعویض باند و پوشاندن آن نیاز دارد. هرچه درمان تهاجمی تر باشد، زمان بهبودی بیشتری نیز لازم است. به عنوان مثال بهبودی ناشی از برداشتن تومور مغزی خوش خیم می تواند طولانی تر شود. حتی پس از برطرف شدن آن، ممکن است برای رفع مشکلات تومور باقی مانده به گفتاردرمانی، کاردرمانی یا فیزیوتراپی نیاز داشته باشید .

 اگر جراح نتواند با خیال راحت به تومور شما دسترسی پیدا کند، پزشک می تواند پرتودرمانی برای کمک به کاهش اندازه یا جلوگیری از بزرگتر شدن آن تجویز کند.

 در حالی که حفظ یک سبک زندگی سالم، ورزش و داشتن یک رژیم غذایی متعادل می تواند از مشکلات سلامتی از جمله برخی انواع سرطان جلوگیری کند، اما به طور خودکار درمان های طبیعی یا جایگزینی برای تومورهای خوش خیم وجود ندارد.

کنار آمدن با تومورهای خوش خیم

بسیاری از این تومورها در صورت عدم علائم و ایجاد هیچ عارضه ای، می توانند تنها باشند. به شما گفته می شود که به راحتی مراقب آن و تغییرات باشید. اگر تومور خود را بر نداشته باشید، ممکن است پزشک شما را برای معاینات معمول یا اسکن تصویربرداری وادار کند تا اطمینان حاصل کند که تومور بزرگتر نمی شود.

 تا زمانی که تومور برای شما درد و ناراحتی ایجاد نکند و تغییر  و رشد نکند، می توانید به صورت نامحدود با یک تومور خوش خیم زندگی کنید.

در تومورهای خوش خیم چه موقع به پزشک مراجعه کنید؟

اگرچه بسیاری از رشدها و تومورها خوش خیم به نظر می رسند، اما ایده خوبی است که به محض تشخیص رشد یا علائم جدیدی که می تواند تومور را نشان دهد، باید با پزشک خود مشورت کنید.

 همچنین در صورت مشاهده تغییر در توموری که قبلاً به عنوان خوش خیم تشخیص داده شده بود از جمله رشد یا تغییر علائم، باید با پزشک خود مشورت کنید. برخی از انواع تومورهای خوش خیم با گذشت زمان ممکن است سرطانی شوند و تشخیص به موقع آنها بسیار مهم است.

منبع:

https://www.healthline.com/health/benign#see-your-doctor

[advisers limit=3 online =true skill=”15 34″]