لوگو پزشکت

مشاوره آنلاین پزشکی - پزشکت

رادیو پزشکت

لوسمی سلول های مویی

لوسمی سلول مویی | پزشکت

فهرست مطالب

لوسمی سلول مویی

فرم با 5 گزینه

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:


لوسمی سلول مویی یک سرطان نادر است که به کندی پیشرفت می کند. در لوسمی سلول مویی مغز استخوان تعداد زیادی سلول B (لنفوسیت ها) ایجاد می کند. این سلول های اضافی B غیر طبیعی هستند و در زیر میکروسکوپ “به شکل مو” به نظر می رسند. با افزایش تعداد سلول های لوسمی، سلول های خونی کمتر تولید می شوند. لوسمی سلول های مو بیشتر زنان را تحت تأثیر قرار می دهد و بیشتر در بزرگسالان و سالمندان مشاهده می شود.

لوسمی سلول مویی به عنوان یک بیماری مزمن در نظر گرفته می شود زیرا ممکن است هرگز به طور کامل درمان نشود، اگرچه درمان می تواند سال ها به بهبودی و پیش آگهی مثبت بیماری منجر شود.

علت لوسمی سلول مویی

هنوز علت اصلی لوسمی سلول مویی مشخص نشده است. پزشکان می دانند که سرطان هنگامی رخ می دهد که سلول ها باعث ایجاد خطا (جهش) در DNA شوند. در مورد لوسمی سلول مویی، جهش در DNA باعث می شود سلول های بنیادی مغز استخوان، گلبول های سفید بیش از جدی تولید می کند که این سلول ها عملکرد مناسبی ندارند. پزشکان نمی دانند چه عواملی باعث این جهش می شود.

عوامل خطر لوسمی سلول مویی

برخی از عوامل خطر ابتلا به سرطان خون سلول مویی، عبارتند از:

  • قرار گرفتن در معرض تابش. افرادی که در معرض اشعه قرار دارند مانند افرادی که با دستگاه های پرتونگاری کار می کنند و تجهیزات محافظ کافی را ندارند و یا افرادی که تحت درمان با اشعه سرطان قرار گرفته اند، ممکن است خطر ابتلا به لوسمی سلول مویی بیشتر باشد.
  • قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی. مطالعات ضد و نقیضی در مورد نقش مواد شیمیایی صنعتی و کشاورزی در پیشرفت لوسمی سلول مویی وجود دارد.

علائم لوسمی سلول مویی

لوسمی سلول مویی | پزشکت

برخی از مبتلایان به این بیماری، هیچ علائمی از لوسمی سلول مویی ندارند، اما برخی از علائم در صورت بروز شامل موارد زیر است:

  • ضعف
  • خستگی
  • کاهش وزن
  • کبودی آسان
  • عفونت های مکرر
  • احساس پر بودن شکم

در صورت بروز علائم مشابه و نشانه های مداوم که باعث نگرانی شما می شوند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص لوسمی سلول مویی

لوسمی سلول مویی | پزشکت

برای تشخیص لوسمی سلول مویی، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

  • معاینه بدنی. با معاینه طحال، پزشک می تواند بزرگ بودن آن را تشخیص دهد. طحال بزرگ شده ممکن است باعث ایجاد احساس سیر بودن و ناراحتی معده شود. پزشک ممکن است غدد لنفاوی بزرگ شده را بررسی کند.
  • آزمایش خون. پزشک برای نظارت بر میزان سلول های خونی از آزمایش خون استفاده می کند. مبتلایان به لوسمی سلول مویی دارای کمبود هر سه نوع گلبول خون (گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها) هستند.
  • بیوپسی مغز استخوان. در طی بیوپسی مغز استخوان، مقدار کمی از مغز استخوان از ناحیه لگن تهیه می شود. از این نمونه برای تشخیص سلول های لوسمی سلول مویی از سلول های خون سالم استفاده می شود.
  • اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT). سی تی اسکن تصاویر دقیقی از قسمت داخلی بدن را نشان می دهد. پزشک سی تی اسکن را برای تشخیص طحال بزرگ شده و غدد لنفاوی تجویز می کند.

تجزیه و تحلیل دقیق سلول های لوسمی سلول مویی در نمونه خون و مغز استخوان می تواند تغییرات ژنتیکی و شیمیایی خاصی را نشان دهد که در تشخیص میزان پیش آگهی و گزینه های درمانی موثر هستند.

عوارض لوسمی سلول مویی

لوسمی سلول مویی | پزشکت

لوسمی سلول مویی بسیار کند پیشرفت می کند و بعضی اوقات سال ها بدون تغییر باقی می ماند. به همین دلیل احتمال بروز عوارض در این بیماری کم می باشد.

لوسمی سلول مویی بدون درمان ممکن است منجر به عوارض جدی زیر شود:

  • عفونت. کاهش تعداد گلبول های سفید خون سالم، فرد را در معرض عفونت قرار می دهد.
  • خون ریزی. کاهش تعداد پلاکت ها می تواند باعث خون ریزی بدون علت بینی یا لثه شود.
  • کم خونی. کاهش تعداد گلبول های قرمز به معنای کاهش تعداد سلول هی خونی برای حمل اکسیژن در بدن است. به این بیماری کم خونی گفته می شود که می تواند منجر به خستگی شود.
  • افزایش خطر ابتلا به سرطان های دوم. برخی از مطالعات نشان داده اند که مبتلایان به لوسمی سلول مویی ممکن است خطر ابتلا به نوع دوم سرطان را افزایش دهند. هنوز مشخص نیست که آیا این خطر به دلیل تأثیر لوسمی سلول مویی بر روی بدن است یا ناشی از داروهایی است که برای درمان لوسمی سلول مویی استفاده می شود.

سرطان های دوم که در افراد تحت درمان با لوسمی سلول مویی مشاهده شده شامل لنفوم غیر هوچکین می باشد.

درمان لوسمی سلول مویی

لوسمی سلول مویی | پزشکت

همیشه لازم نیست که درمان لوسمی سلول مویی بلافاصله پس از تشخیص شروع شود. از آنجا که این سرطان بسیار آهسته پیشرفت می کند و بعضی اوقات به هیچ وجه پیشرفت نمی کند، می توان درمان را به تأخیر انداخت. بیمار برای نظارت بر پیشرفت لوسمی سلول مویی، باید مرتباً به پزشک خود مراجعه کرده و جلسات درمانی خود را پیگیری کند. در صورت بروز و یا شدت علائم پزشک می تواند درمان را شروع کند. اکثر مبتلایان به لوسمی سلول های موی سرانجام به درمان نیاز دارند.

شیمی درمانی

پزشکان داروهای شیمی درمانی را اولین خط درمانی برای لوسمی سلول مویی می دانند. اکثریت زیادی از مبتلایان به لوسمی سلول مویی با استفاده از شیمی درمانی، بهبودی کامل یا جزئی پیدا می کنند.

درمان های بیولوژیکی

بیولوژی درمانی تلاش می کند سلول های سرطانی را در سیستم ایمنی بدن بیمار قابل تشخیص کند.

از دو نوع درمان بیولوژیکی در لوسمی سلول مویی استفاده می شود:

ریتوکسیماب.  Rituximab یک آنتی بادی مونوکلونال است که برای معالجه لنفوم غیر هوچکین و لوسمی لنفوسیتی مزمن تأیید شده است و در برخی موارد برای درمان لوسمی سلول مویی مورد استفاده قرار می گیرد. اگر داروهای شیمی درمانی برای بیمار مؤثر نبوده یا شیمی درمانی غیر قابل انجام باشد، پزشک می تواند از ریتوکسیماب استفاده کند. عوارض جانبی ریتوکسیماب شامل تب و عفونت است.

اینترفرون. در حال حاضر کاربرد اینترفرون برای درمان لوسمی سلول های مو کمتر شده است. اگر شیمی درمانی مؤثر نبوده یا بیمار آن را تحمل نکند پزشک ممکن است از اینترفرون استفاده کند. بیشتر افراد بهبودی جزئی با اینترفرون را تجربه می کنند. عوارض جانبی آن شامل علائم آنفلوانزا مانند تب و خستگی است. در صورت بازگشت سرطان یا در صورت عدم پاسخ به درمان های استاندارد، داروهای دیگری که سیستم ایمنی را هدف قرار می دهند، تجویز می شوند.

عمل جراحی

در صورت پارگی طحال یا در صورت بزرگ شدن طحال و ایجاد درد، جراحی برای برداشتن طحال ممکن است گزینه مناسبی باشد. اگرچه از بین بردن طحال نمی تواند لوسمی سلول مویی را درمان کند، اما معمولاً می تواند تعداد طبیعی سلول های خونی را بازگرداند. اسپلنکتومی معمولاً برای درمان لوسمی سلول مویی استفاده نمی شود، اما ممکن است در شرایط خاص کمک کننده باشد. هر جراحی خطر خون ریزی و عفونت را به همراه دارد.

طب جایگزین

هیچ دارویی جایگزین برای درمان لوسمی سلول های مو یافت نشده است. اما روش های جایگزین می توانند در مقابله با استرس و عوارض جانبی درمان سرطان به شما کمک کنند.

در مورد گزینه های جایگزین با پزشک خود صحبت کنید. برخی روندهای درمانی جایگزین عبارتند از:

  • ورزش
  • مراقبه
  • هنر درمانی
  • تمرینات آرامش

مقابله و پشتیبانی

پزشکان لوسمی سلول مویی را نوعی سرطان مزمن می دانند زیرا هرگز به طور کامل درمان نمی شود. حتی اگر فرد به بهبودی نسبی دست یابید، به احتمال زیاد مجبور است جلسات درمانی خود را با پزشک ادامه دهد تا سرطان و وضعیت سلول های خونی او تحت کنترل قرار گیرند.

دانستن اینکه سرطان هر لحظه ممکن است برگردد، می تواند استرس زا باشد. برای مقابله با استرس سعی کنید:

در مورد بیماری خود به اندازه کافی اطلاعات کسب کنید. در مورد لوسمی سلول مویی به اندازه کافی بیاموزید تا بتوانید در تصمیم گیری در مورد درمان و مراقبت خود شرکت کنید. در مورد گزینه های درمانی و عوارض جانبی آن ها از پزشک خود سؤال کنید.

یک سیستم پشتیبانی قوی را تشکیل دهید. داشتن یک سیستم پشتیبانی قوی می تواند به شما در مقابله با مسائل و اضطراب کمک کند.

از خود تان مراقبت کنید. با خوردن یک رژیم متعادل با میوه و سبزیجات فراوان و با ورزش منظم، از خود تان مراقبت کنید. یک بدن سالم راحت تر می تواند عفونت ها را از بین ببرد و در صورت نیاز به درمان مجدد سرطان مجدد، با عوارض جانبی درمان مقابله می کند.

آمادگی برای مراجعه به پزشک

لوسمی سلول مویی | پزشکت

برای آمادگی بیشتر در هنگام مراجعه به پزشک بهتر است:

  • لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی مصرفی خود تهیه کنید.
  • علائمی را که تجربه کرده اید و اطلاعات شخصی اصلی، از جمله فشارهای اساسی یا تغییرات اخیر زندگی خودتان را بنویسید.

در مورد لوسمی سلول مویی، برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید شامل موارد زیر می شود:

  • آیا نیاز به درمان دارم؟
  • به چه نوع تست هایی نیاز دارم؟
  • عوارض جانبی هر گزینه درمانی چیست؟
  • آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
  • اگر به درمان نیاز دارم، گزینه های درمانی من کدامند؟
  • اگر من درمانی دریافت نکنم، آیا سرطان خون من بدتر می شود؟
  • چگونه درمان سرطان بر زندگی روزمره من تأثیر خواهد گذاشت؟
  • آیا درمانی وجود دارد که احساس می کنید برای من بهترین است؟
  • من بیماری دیگری هم دارم. چگونه می توانم به بهترین وجه آن ها را مدیریت کنم؟
  • آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم از آن ها استفاده کنم؟ چه وب سایتهایی را پیشنهاد می کنید؟

پزشک ممکن است سوالات زیر را از شما بپرسد:

  • علائم شما چقدر شدید است؟
  • از چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟
  • آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه بروز می کنند؟
  • فکر می کنید چه عاملی باعث بهتر و یا بدتر شدن علائم شما می شوند؟

منابع:

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/hairy-cell-leukemia/diagnosis-treatment/drc-20372962

[advisers limit=3 online =true skill=”15 34″]

همین حالا سوال خودتون رو از بهترین متخصصان پزشکت بپرسید!

به این مقاله چه امتیازی می دهید؟

0 / 5. تعداد رای ها: 0

هنوز کسی نظرش را ثبت نکرده شما اولین نفر باشید.

0

مقالات مرتبط

نمایش کامنت‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره آنلاین پزشکی در هر ساعت از شبانه روز