بیماری های استخوانی

به هر یک از بیماری ها یا صدماتی که بر استخوان های انسان تأثیر می گذارد بیماری های استخوانی می گویند. بیماری ها و صدمات استخوان ها عامل اصلی ناهنجاری های سیستم اسکلتی انسان است. اگرچه این آسیب ها می توانند باعث شکستگی شوند، عوامل دیگری مانند ضربه (تصادف) هم می توانند باعث شکستگی شوند.

استروژنز ایمپرفکتا (OI)

بیماری ارثی نادر از بافت همبند است که اختلال استخوان زایی نامیده می شود و به راحتی موجب شکستگی استخوان ها می شود. علت بیماری OI نقص ژنتیکی است که باعث تولید غیر طبیعی یا کاهش تولید پروتئین کلاژن می شود. کلاژن یکی از اجزای اصلی بافت همبند است. چهار نوع OI وجود دارد، نوع 1 خفیف ترین و شایع ترین نوع اختلال استخوان زایی است، نوع 2 کشنده ترین نوع این بیماری است.

نرمی استخوان

ریشه این بیماری در دوران کودکی و شیرخوارگی با نرم شدن استخوان ها مشخص می شود، این بیماری منجر به رشد غیر طبیعی استخوان ها شده و در اثر کمبود ویتامین D در بدن ایجاد می گردد. هنگامی که این اختلال در بزرگسالان رخ می دهد، به عنوان پوکی استخوان شناخته می شود.

شکستگی استخوان

این نوع اختلال، به نام  شکستگی ناشی از استرس نیز نامیده می شود.

برخی شرایط طبیعی و آسیب شناختی ممکن است استخوان ها را در معرض شکستگی قرار دهد.

كودكان به دليل كلسيفیی کاسیون (رسوب کامل کلسیوم در استخوان ها) نا كامل، استخوان هاي نسبتاً ضعيفي دارند و افراد مسن تر، به ويژه زنان در دوران يائسگي با دچار شدن به پوكي استخوان، استخوان هایشان ضعیف می شود. بنابراین، امکان شکستگی استخوان در این گروه ها افزایش می یابد.

عفونت استخوان

همان عفونت بافت استخوانی است، که این بیماری معمولاً توسط ارگانیسم عفونی استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شود و از طریق جریان خون به استخوان می رسد و یا در اثر صدمه ایجاد می شود.

التهاب باعث استخوان های پرمنفذ و متخلخل می شود.

استئوسارکوم

شایع ترین سرطان بدخیم اولیه استخوان است و در درجه اول بر استخوان های دراز، به ویژه در مناطق زانو، لگن یا شانه تأثیر می گذارد.

علت استئوسارکوم استخوان ناشناخته است، اما عوامل ژنتیکی و پرتودرمانی ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند.

استئوسارکوم استخوان در مردان بیشتر از زنان شایع می باشد.

دیسپلازی ران

رشد غیرطبیعی مفصل ران در یک یا هر دو پا، که در درجه اول در نژادهای متوسط ​​و بزرگ (آفریقایی ها) اتفاق می افتد. علائم بالینی آن شامل کاهش توانایی تحمل ورزش، احساس لنگی در پا ها، بی تمایلی به بالا رفتن از پله ها و درد همزمان با لگن می باشد. بیماری های متابولیک استخوان به هر یک از بیماری هایی که باعث ناهنجاری های استخوانی می شوند، گفته می شود.

نمونه هایی از بیماری های متابولیک استخوان شامل:

• نرمی استخوان
• پوکی استخوان
• استئوژنز پرفکتیا
• بیماری استخوان استئوپتروزیس (بیماری استخوان مرمری)
• بیماری پاژه

پوکی استخوان

پوکی استخوان بیماری است که با نازک شدن استخوان ها مشخص می شود و حتی با فشارهای جزئی شکستگی به وجود می آید. پوکی استخوان شایع ترین بیماری متابولیک استخوان است و به معنای واقعی کلمه به معنی “استخوان متخلخل” است. این اختلال در زنان یائسه بالاتر از 50 سال دیده می شود.

آکوندروپلازی

اختلال ژنتیکی است که با ناهنجاری در تبدیل غضروف به استخوان مشخص می شود. در نتیجه، استخوان های وابسته به رشد و تبدیل غضروف، به خصوص استخوان های دراز مانند و استخوان ران نمی توانند رشد کنند. آكوندروپلازي شايع ترين علت کم رشدی کم استخوان هاست.

نورو فیبروماتوز

با یکی از دو بیماری ارثی، استخوانی که با ضایعات متمایز پوست و تومورهای خوش خیم مشخص می شود و به تدریج موجب بزرگ شدن سیستم عصبی می شود. نورو فیبروماتوز نوع 1، که به عنوان بیماری فون رکلینگهاوزن نیز شناخته می شود، شایع ترین این اختلال است.

بیماری پاژه استخوان

یک بیماری مزمن در میانسالی است که با تجزیه بیش از حد و تشکیل بافت استخوان مشخص می شود. این یک بیماری موضعی است که ممکن است یکنواخت باشد و بر یک یا چند استخوان تاثیر بگذارد، این بیماری بسیاری از استخوان ها یا تقریباً کل اسکلت را تحت تأثیر قرار می دهد.

استئومالاسی یا نرم استخوانی

وضعیتی که استخوان های یک فرد بالغ به تدریج به دلیل کاهش مواد مغذی استخوان نرم می شوند، استئومالاسی نامیده می شود. در كودكان به اين بيماري ريكت (نرمی استخوان) گفته مي شود. استئومالاسي ممكن است بعد از چند بار حاملگی يا در سن بالا رخ دهد و منجر به افزايش احتمال شكستگي بشود.

سارکوم یوئینگ

نوعی تومور بدخیم گرد کوچک آبی رنگ و نادر استخوان ها است که عمدتاً در مرد های قفقازی زیر 20 سال رخ می دهد. این نوع سرطان استخوان بیشتر در محور استخوان های دراز مانند: استخوان ران یا استخوان ساق پا یا استخوان بازو، دنده ها یا استخوان های صاف لگن، کتف یا جمجمه دیده می شود.

نکروز آواسکولار

مرگ بافت استخوانی ناشی از کمبود خون به ناحیه آسیب دیده است.

نکروز آواسکولار معمولاً در انتهای استخوان ران تأثیر می گذارد.

سایر استخوان هایی که تحت تأثیر قرار می گیرند شامل استخوان های بازو، شانه، زانو و مچ پا می باشد.

بیماری استخوان مرمری

اختلال نادری است که در آن استخوان ها به شدت متراکم، سخت و شکننده می شوند.

این بیماری تا زمانی که رشد استخوان ادامه یابد پیشرفت می کند. حفره های مغز استخوان با استخوان فشرده پر می شوند. از آن جا که افزایش توده استخوانی باعث جمع شدن مغز استخوان می شود، در نتیجه مقدار مغز استخوان کاهش می یابد.

شکستگی سر استخوان ران

در آسیب شناسی شکستگی سر استخوان ران، شکاف در انتهای پروگزیمال (فوقانی) استخوان ران است. شکستگی سر استخوان ران در هر سنی ممکن است رخ دهد. علل شایع شامل ضربه شدید (به عنوان مثال تصادف رانندگی)، افتادن و ضعیفی استخوان ها یا از بین رفتن استخوان (پوکی استخوان) است. خطر شکستگی سر استخوان ران در اثر سقوط و از بین رفتن استخوان با بالا رفتن سن افزایش می یابد.

شکستگی ضربه ای استخوان

هرگونه آسیب بیش از حدی است که بر یکپارچگی استخوان تأثیر بگذارد.

شکستگی تنشی استخوان زمانی با عنوان شکستگی مارش توصیف می شد، زیرا بیشتر این شکستگی در سربازان ارتش، گزارش شده بود.

استئوکندریت دیکسان

تومور خوش خیم انفرادی که بخشی از آن غضروف و بخشی از آن استخوان است.

استئوکندریت دیکسان ها شایع هستند و ممکن است به دنبال تروما به صورت خود به خود بروز کنند یا ممکن است مبانی ارثی داشته باشند.

هیچ درمانی لازم نیست مگر اینکه تومور در عملکرد اختلال ایجاد کند.

سرطان استخوان

بیماری است که با رشد کنترل نشده سلول های استخوان مشخص می شود.

این نوع سرطان که مستقیماً در استخوان بروز می کند، شیوع آن نادر می باشد.

استئو کوندروز

نوعی اختلال ارتوپدی موقت نسبتاً شایع در کودکان است که در آن انتهای رو به رشد یک استخوان از بین می رود و سپس به تدریج در طی یک دوره یک ساله جایگزین می شود. علت فوری اختلال استخوان کمبود خون است، اما دلیل بروز نوع مضمن آن مشخص نیست.

دیسپلازی فیبرو

اختلال رشد نادر مادرزادی است که در دوران کودکی شروع می شود که با جایگزینی استخوان کلسیفیه شده جامد با بافت فیبری، اغلب فقط در یک طرف بدن و در درجه اول در استخوان های دراز و لگن مشخص می شود.

به نظر می رسد این بیماری ناشی از جهش ژنتیکی است.

کلیید وکرانیال دیسپلازی

بیماری نادر مادرزادی است، از علائم آن ناهنجاری های استخوان جمجمه و ساختمان دندان های غیر طبیعی شناخته می باشد. ممکن است شانه ها جلوی قفسه سینه قابل لمس باشد و برخی از استخوان های صورت تکامل نیافته یا ایجاد نشده باشند.

استئوما

یک تومور استخوانی انفرادی کوچک است که عمدتاً روی استخوان های جمجمه یافت می شود.

استئوما معمولاً در اواخر کودکی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می شود و اغلب بدون علامت هستند. اما بدخیم نیستند و در صورتی که تومور با کارکرد نرمال تداخل داشته باشد، درمان (با برداشتن تومور) ضروری است.

تومورهای استخوانی

عمدتاً در انتهای استخوان های دراز در ناحیه زانو دیده می شود، اما در مچ دست، بازو و لگن نیز وجود دارد. سلول های بزرگ چند هسته ای (سلولهای غول پیکر) که در این تومورها یافت می شوند، شبیه به استئوکلسیت هستند که برای این تومور نامگذاری شده است.

کیست استخوان

تومور خوش خیم استخوان که معمولاً شبیه کیسه استخوان است و مملو از مایعات می باشد.

کیست های استخوان تک هسته ای بر استخوان های دراز، به ویژه بازو و استخوان ران، استخوان های پاشنه پا در کودکان و نوجوانان تأثیر می گذارند و غالباً پس از شکستگی تشخیص داده می شوند.

ملورو ستوزیس

اختلال نادر با علت ناشناخته که در آن رشد بیش از حد استخوان قشر در محور اصلی استخوان رخ می دهد به گونه ای که شبیه به قطرات شمع باشد، از علائم اصلی وجود آن درد می باشد و ممکن است سفتی و ناهنجاری ایجاد گردد.

کالوس

در هنگام شکستگی بین 2 تکه یک استخوان پلی برقرار می شود و فضای شکستگی با استخوان پر می گردد. در طی یک یا دو هفته پس از آسیب، یک کالوس موقت تشکیل می شود و محل شکستگی را می پوشاند.

سندرم کافئی

یک بیماری ارثی نوزادان که با تورم پریوستوم (لایه استخوانی که استخوان جدید در آن تولید می شود) مشخص می شود. این بیماری با تب و تحریک پذیری همراه است. همچنین کودکان مبتلا دچار تورم همراه با درد و قرمزی در مفاصل و بافت های نرم مانند عضلات می باشند. به علاوه، در این بیماران تب و بی قراری نیز دیده می شود. معمولاً علائم بیماری کافئی در پنج سالگی شروع  می شوند. در موارد نادر، غیر طبیعی بودن استخوان ها با عکس برداری اولتراسونیک در آخرین هفته های بارداری قابل تشخیص است.

به دلایل نامشخصی، معمولاً درد و تورم مرتبط با بیماری کافئی در عرض چند ماه از بین می رود.

دیستوستوز ماندیبو لوفاشیال

نوعی اختلال ژنتیکی نادر است که به عنوان یک صفت آتوزومی غالب به ارث می رسد.

خصوصیت های فیزیکی رایج دیستوستوز ماندیبو لوفاشیال

• عدم تکامل استخوان گونه و فک
• چشم های از هم جدا
• ناهنجاری پلک پایین و عدم وجود مژگان
• ناهنجاری از گوش
• زایگوما (استخوان گونه) غیر تکامل یافته
• گوش های بد شکل و یا عدم وجود گوش